Romanoff's Daughter

Bölüm 4

Gözlerimi açtığımda ellerimde kelepçeler ile şeffaf bir hücre içinde oturuyordum. Ve size tüm bunları anlattığım sırada da buradaydım. Çoğu kişi süper güçlü olmayı ister. Ama ben böyle olduğum için ceza alıyorum. Ellerimdeki kelepçelerden kurtulmak için sinirlenmeye çalışıyordum. Yeşilleşmeye başladım. Giderek irileşiyordum ancak kelepçelerde kıpırtı bile yoktu.

"Hadi ama!! Aptal şey kırıl!!!!"diye bağırdım. Bileklerim büyümüştü ama kelepçe kırılmamıştı ve artık elime kan gitmiyordu. Derin bir nefes vererek eski halime döndüm.

"Üzgünüm. Buraya gire... Ah!"bu kapıdaki ajanın sesiydi. Kapı açıldı ve içeri annem girdi.

"Anne?? "

"Selam tatlım!! "diyerek kontrol paneline yaklaştı ve birkaç düğmeye bastı. Hücrenin kapısı açıldı ve aynı anda da kelepçeler yere düştü. Hemen dışarı çıkıp ona sarıldım.

"Senin gibi biri bu şekilde vahşi hayvanlar gibi kapatılmayı hak etmiyor. "

"Benzetme için teşekkürler. "

"Haha! Bişey değil! " O sırada içeri Nick ve arkasında beş altı ajanla beraber beni şoklayan adam girdi. Göz rengimin kırmızıya döndüğünü hissettim. Black Widow'u ve Amazon'u bu beş altı ajanla yenebileceğini mi sanıyordu Nick. Sırıtmama engel olamadım.

"Natasha!! Ne yaptığını sanıyorsun sen?! "

"Asıl sen ne yaptığını sanıyorsun Nick!! Kızımı şoklatıp bir yere kapatmak da ne demek oluyor?! "

"O kaçtı Natasha!! "

"Çünkü o bir genç. Ve sen onun hayatını çalıyorsun!! "

"Kaç yaşında olduğu önemli değil! Konsey ondan beni sorumlu tutuyor!Ve ben olası bir yıkımı engelliyorum! "

"Kızım şuana kadar insanları kurtarmaktan başka bir şey yapmadı!"

"Böyle devam edeceğinin garantisini veremezsin! "

"Sen sadece konseyin mantık çerçevesinden bakıyorsun. Oysaki ben Calina'ya güveniyorum. "dedi annem yavaşça ve

"Her neyse biz dışarı çıkıyoruz. "diye ekledi.

"Natasha!! "diye bağırdı Nick. Annem ona 'seni tınlamıyorum' bakışından attı. Ben de yanlarından geçerken Nick ve ismini hâlâ bilmediğim yakışıklı adama sırıttım.

Kısa süre içinde bir kafede karşılıklı oturuyorduk.

"Bunu daha sık yapmalıyız. "dedi annem. Ben de önümdeki limonatanın pipeti ile oynarken acı acı gülümsedim.

"Ama artık dayanamıyorum. Çok sıkıldım. "

"Biraz daha dayan tatlım. Sana ihtiyaçları olacak güven bana. Sadece benim hatırım için birazcık daha dayan. "

"Peki. "dedim gözlerimi masaya sabitleyerek.

"Hem artık şu konuları bırakalım. Bir dakika!! Şuradaki çocuk seni mi kesiyor!! Ben şimdi onu!!... "diyerek ayağa kalkıyordu ki elinden tutup onu geri oturttum.

"Haha!! Sakin ol! Ve merak etme ben de başa çıkabiliyorum. "

"Ve tatlım eğer SHIELD'da sana yavşayan veya sarkan olursa sakın çekinme. Ve Nick'i de problem etmene gerek yok bundan sonra. "

"Sen... Harika bir annesin!! "

"Teşekkür ederim canım. Keşke daha sık yanında olabilsem ama... "

"Önemli değil anne, anlıyorum. "

"Pekiii, sana kim şok verdi? "

"Niye sordun ki şimdi? "

"Hiiiç! "

"Ben biliyorum senin 'Hiiiç'ini. Kesin bişey yapcaksın çocuğa! "

"Çocuk mu? Yaşıt falan mısınız? Haa yoksa şu Nick'in arkasından gelen çocuk mu? O değil mi? " Oha ya kadın yalan makinesi gibi!!

"Evet o ama ben halledebilirim. Sorun yok. Lütfen bana güven. "

"Peki. Sen öyle diyorsan. " O sırada bilekliği ötmeye başladı.

"Üzgünüm canım ama seni SHIELD'a geri bırakmalıyım. Meraklanma seni bir yere kapatmayacaklar. "

Şimdi şu yakışıklıya gelinceeeee... Bir sonraki bölümde görüşürüz. :-*:-*;-);-):-D:-D