2.BÖLÜM

233 24 3
                                    

        
       Aslında kimse annesini bu halde
görmek istemezdi.Fakat ben annemi
sürekli bu  halde görüyordum.Ve onu bu halde görmeye artık alışmıştım.
Annem hazırlanmak için ayağa kalktı, göz yaşlarını silip bana kocaman gülümsedi. Annemin güldüğünü görmek bana birazda olsa acıları unutturuyordu. Annem bir şirkette çalışıyordu. Akşam eve geldiğinde o kadar çok yoruluyordu ki.
Aslında bana belli etmemeye çalışıyordu. Ama ben artık o beş yaşındaki Öykü değildim.
Annem hazırlandıktan sonra birlikte kahvaltı yaptık ve işe gitmek için evden ayrıldı.

   Herkes tatilleri severken ben nefret ederdim. Ve biran önce okulların açılmasını istiyordum. Evde boş boş oturmaktan canım sıkıldı. Ve bende üzerimi değiştirip, saçlarımı dağınık topuz yaptıktan sonra Yağmurlara gittim.
Yağmur yine kapıya açar açmaz çığlık attı ve bana kocaman sarıldı.
"ya tamam öldüreceksin beni" diye söylendim."seni seviyorum ve sürekli sarılmak istiyorum bu suç mu?" diye sordu. Bende kocaman gülümsedim ve "biricik dostum" diyerek yanağından öptüm. Birlikte odaya geçtik. Ben yatağa oturdum. Yağmur'da hemen koşarak yanıma geldi."Seni çok özledim okullarda tatil artık seni hergün göremiyorum" dedi. Bende omuz silkerek "Bende özledim kanka ve biran önce okulların açılmasını istiyorum."dedim. Yağmur ile sohbeti baya koyulaştırdık. Sohbetimizi bölen Semra teyzenin sesi oldu."Kızlar girebilir miyim?" diye mırıldandı kapı arkasından Yağmur "tabiki girebilirsin anne " dedi. Semra teyze içeriye elinde bir tepsiyle girdi."Kızlar size meyve suyu ve kurabiye getirdim."dedi gülen bir yüzle."Teşekkkürler Semra teyze" diye mırıldandım. " Afiyet olsun kızlar , eğer bir şey lazım olursa bana seslenmeniz yeterli " diyerek kapıya doğru ilerledi. Yağmur "tamam annecim" diye mırıldandı. Semra teyze odadan çıkınca Yağmur yine o meşhur hayallerini kurmaya başladı.
"Kanka ya sence bu sene okula yakışıklı erkek gelir mi?" diye sordu. Of  Yağmur of sanki düşünecek başka derdi yokmuş gibi böyle saçma şeylere kafa yoruyordu. "Bence bu zamana kadar gelmediyse bundan sonra da gelmez." Yağmur kaşlarını çatarak " Bence gelecek hissediyorum" dedi.

       Eve geldiğimde sabah olanlar tekrar gözümün önünde canlandı. Biran da babam karşıma geçti." Ne düşünüyorsun yoksa beni öldürmeyi mi?" o iğrenç bir şekilde gülerken gözlerim bir anda doldu. Hayır tabiki burada ağlamayacaktım .
"Ne düşündüğüm seni ilgilendirmez."
Yüzüne dahi bakma gereği duymadan odama geçtim. Üzerime rahat birşeyler giydikten sonra mutfağa gittim. Ve makarna suyu koydum. Kapının açıldığını duyunca hemen kapıya koştum. Annem nihayet gelmişti." Hoşgeldin anne " annem o kadar çok yoruluyordu ki bu her hâlinden belli oluyordu.
"Hoş buldum Öykü'm " dedi yorgun bir sesle. Aslında bende çalışmak istiyordum. Fakat annem okulumu bitirmeden çalışmamı istemiyordu. Babamda hiçbir şey olmamış gibi yanımıza geldi ve anneme sanki hiç şiddet uygulamıyormuş  gibi yüzsüz bir şekilde " Hoşgeldin " dedi.
İşte o anda gerçekten onu öldürmeyi düşündüm.  Aslında hep düşünüyorum. Fakat bu kadar iğrenç bir insan için tüm hayatımı hapiste geçiremezdim. Annem tebessüm ederek odasına üstünü değiştirmeye gitti. Babamda dışarıda işim var diye çıkmıştı. Hemen mutfağa koştum ve makarna yapma işlemine başladım.
"Ooo bugün yemeğimiz Öykü hanımdan demek " annemin o
huzur dolu sesini duyunca arkamı döndüm. " Biliyosun anne senin kadar güzel yemek yapmayı beceremiyorum. Bu yüzden en basitinden makarna yaptım." Annem bana tatlı bir bakış attı.
    
     Akşam yemeğimizi yedikten sonra sofrayı topladım. Annemle birlikte biraz oturduk ve  televizyon izledik. Annem esnemeye başlayınca
" anne geç oldu hadi sen uyu sabah işe gideceksin zaten " annem ayağa kalkarak " tamam kızım ama sende yat artık " aslında okul döneminde erken yatmaya çalışıyordum.  Fakat okul olmadığı için geç yatabilirdim.
" Annecim benim şuan uykum yok biraz kitap okuduktan sonra uyuyacağım." Annem bana tatlı bir tebessümle " O zaman ben odama geçiyorum. Sana iyi okumalar." Anneme tatlı bir bakış attıktan sonra
" iyi geceler annecim " dedim.
   

        Saat baya geç olmuştu. Fakat benim uykum halâ yoktu. Babamda henüz eve gelmemişti. Babam zaten sürekli bunu yapıyordu. İki gün burda kalırdı. Üç gün kalmazdı. Yani artık bu duruma alışmıştık. Yatağa geçip uyumaya çalıştım. Ama hiç uykum yoktu. Bende hayal kurmaya başladım. Annem ile birlikte babamın olmadığı bir şehirde , küçük şirin bahçeli evde oturmanın hayalini kuruyordum. Ve birgün bu hayalimi gerçekleştireceğim.


     Gelecek bölümlerde artık eğlence  ve aşk  olacak.😄

     Beğeni ve yorumlarınızı
bekliyorum .😍

    

UMUTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin