His dancer.

10°🥀

Έπλυνα το πρόσωπο μου και κατέβηκα κάτω.

Σκέφτηκα να πάω μια βόλτα!

Μιας και είμαστε Αττική, ας πάω από την Σταυρούλα καμιά βόλτα!

Περίμενα λεωφορείο να έρθει...

Μετά από δέκα λεπτά μπήκα μέσα, έκοψα εισητηριο (δεν ξέρω πώς γίνονται, υγεία😪) και έκατσα σε μια θέση.

Χαζευα από το παράθυρο και σκεφτόμουν...

[City/χουριό by Stavroula🤷🏻‍♀️😂]

Την πήρα τηλέφωνο και κανονίσαμε να βρεθούμε σε ένα πάρκο!

Ήταν κοντά οπότε έφτασα γρήγορα και την περίμενα.

Ήρθε μετά από λίγο και την αγκάλιασα σφιχτά!

Στ: Πώς και από εδώ;

Ε: Ήθελα να μείνω μόνη μου, μακριά από τους άλλους. Και σκέφτηκα να έρθω εδώ. Για να μιλήσουμε πριν φύγω...

Στ: Πριν φύγεις; Να πας που;

Ε: Νορβηγία... Αρχίζει ένα μικρό τουρ σε λίγο. Αλλά έτσι και αλλιώς και Νορβηγία να μην πήγαινα, πάλι θα έφευγα από την Αττική.

Στ: Ναι... Σωστά. Οπότε τώρα μπήκες στην βασική ομάδα;

Ε: Έτσι νομίζω!

Στ: Με τον Μάρκους; Τι γίνεται;

Ε: Εμ... Το διαλυσαμε. Βασικά... Φοβάται για τους υπόλοιπους, γι'αυτό δεν θέλει εμας...

Στ: Μα... Έτσι και αλλιώς, κάποτε θα έβρισκε γκόμενα!

Εβηξα.

Στ: *Κοπέλα.

Ε: Να δω τι θα γίνει στην συνέχεια.

Στ: Λογικά θα αλλάξει γνώμη...

Ε: Ή και όχι.

Στ: Εμ... Να σου πω; Με τον Τίνους πως τα πάτε;

Ε: Καλά, δεν μιλάμε πολύ.

Στ: Τρέχει τίποτα με καμία;

Ε: Όχι, δεν νομίζω.

Στ: Αα ωραία!

Ε: Γιατιι;

Της έκλεισα το μάτι και έκανα δύο βήματα προς τα πίσω για να πάρω φόρα να κάνω κούνια!
(Οι περιγραφές μου😎😂)

Στ: Τι γιατί μαρή; Τώρα που έχω τα μεσαα!

Ε: Χαχαχαχ!!!

-__Τρεις μέρες μετά__-

Σ: Σε λίγο φτάνουμε! Μήπως θες το παλτό μου;

Ε: Όχι ευχαριστώ πολύ Σόνια!

Σ: Σίγουρα; Έχει πολύ κρύο... Δεν ντύθηκες και πολύ χοντρά.

Ε: Νόμιζα δεν θα μέναμε πολύ Νορβηγία😅 Αλλά και πάλι! Φούτερ έβαλα!

Σ: Θα κρυώσεις...

Προσγιωθηκαμε τελικά και μετά από την όλη διαδικασία πήρα την βαλιτσουλα μου και ξεκίνησα μέσα - στο κρύο - να ανακαλύπτω την Νορβηγία.

Εκεί που περπατούσα είπα να κάτσω κάπου.

Έκατσα σε ένα παγκάκι και κοιτούσα το χιόνι!

Μ: Γεια.

Δεν απάντησα. Έκατσε μπροστά μου...

Μ: Δεν παγώνεις;

Ε: Η αλήθεια είναι πως ναι αλλά..... Νόμιζα θα μέναμε Νορβηγία το πολύ 2 μέρες, όχι 8 μέρες! Και θα πηγαίναμε αλλού μετά...

Μ: Έλα, πάρε το μπουφάν μου!

Είπε βγάζοντας το!

Ε: Όχι... Δικο σου είναι... Δεν μπορώ...

Μ: Έλα! Θα παγώσεις!

Μου το φόρεσε και αρχίσαμε να περπατάμε προς... Κάπου...

Ε: Που πάμε;

Μ: Σπίτι μου...

Ε: Εμ... Και εγώ... Γιατί πάω εκεί;

Μ: Χαχα για να είσαι κάπου ζεστά μέχρι να πάρεις χοντρά ρούχα...

Δεν είπα κάτι, είναι γλυκούλης!

Σε λίγο φτάσαμε. Άνοιξε και μπήκαμε μέσα...

Μ: ΜΠΑΜΠΑ; ΜΑΜΑ; ΤΙΝΟΥΣ;

Δεν πήρε απάντηση...

Ε: Λείπουν;

Μ: Μάλλον...

Απάντησε κοιτώντας τριγύρω...

Μ: Τέλος πάντων... Ελα, πάμε πάνω!

Δίστασα.

Μ: Έλα βρε!

Προχωρούσε μπροστά και εγώ από πίσω του.

Ανεβήκαμε πάνω και μπήκαμε στο δωμάτιο του...

Μ: Βγάλε το μπουφάν, είμαστε μέσα τώρα!

Ε: Ναι...

Έβγαλα το μπουφάν του και το άφησα στην καρέκλα του...

Δεν μιλούσε κανείς... Υπήρχε μια άβολη σιωπή...

🔸🔸🔸🔸🔸
Αγαπημένη ταινία;🎬