His dancer.

14°🥀

Ο Μαρτίνους σήκωσε ελαφρώς το χέρι του, οπότε τον είδα κατευθείαν και πλησίασα!

Έκατσα απέναντι του και ζήτησα μια κόκα κόλα από ένα παιδί εκεί.

Τ: Λοιπόν; Τι έγινε;

Ε: Μαρτίνους έχω πρόβλημα.

Τ: Άργησες 17 χρονακια να το καταλάβεις!😂

Ε: Χαζό! Σου μιλάω σοβαρά😂

Τ: Για πες...

Ε: Να... Ξες ότι κάτι τρέχει με τη-

Τ: Αυτό θες;

Ε: Πφ γιατί δεν με καταλαβαίνετε ρε;

Τ: Ξες την γνώμη μου! Και επίσης ανήκει στην ομάδα. Ξες πως θα σε βγάλουν μετά;🙄

Ε: Έλεος Μαρτίνους!

Τ: Την αλήθεια σου λέω. Αλλά ναι, ποτέ με ακούς εμένα για να με ακούσεις και τώρα;

Ε: Μαρτίνους έχω αρκετά στο κεφάλι μου. Μην λες βλακείες!

Δεν μου απάντησε.

Συνέχισε να τρώει...

Ε: Μαρτίνους... Συγνώμη.

Τ: Ξέχνα το.

Δεν με κοίταξε...

Ξεφύσηξα.

Κοίταξα τριγύρω!

Είδα την (δεν μπορώ να γράφω το όνομα μου στις ιστορίες, γιατί νιώθω άβολα😶) Μαριάνθη (🤦🏻‍♀️)...

Ήταν με ένα αγόρι και μάζευαν τα πράγματα τους για να φύγουν.

Ε: Μα-Μαρτινους;

Τ: Παρών!

Ε: Μαρτίνους να τη. Με... Αγόρι.

Τ: Θεέ μου... Μην μου πεις ότι ζηλεύεις.

Ε: Δεν ζηλεύω! Αλλά είναι δική ΜΟΥ! Τι κάνει με άλλον;

Τ: Συμβόλαιο γράψατε;

Ε: Πάμε από πίσω τους!

Τ: Βγάζεις πολύ γρήγορα συμπεράσματα... Χωρίς στοιχεία!

Έφυγε με εκείνον τον τύπο και έμεινα με τον Μαρτίνους.

[...]

Πήγα στο σπίτι της Σόνιας, μαζί μένουν και ήξερα ότι θα είναι μόνη της σήμερα γιατί η Σόνια θα βγει!

Πήρα το κλειδί κάτω από το πατάκι και ξεκλείδωσα.

Δεν είχε γυρίσει...

Έβγαλα το μπουφάν μου και το κρέμασα σε μια καρέκλα!

Έκατσα στο σαλόνι και την περίμενα...