@PeppaFlippingPig thank you for your permission.
İyi okumalar.
''Çocuk, sana korkunç bir şey söyleyebilirmiyim? Ben hastayım ve sadece birkaç haftam var gibi görünüyor.
Lütfen şimdi üzülme, gerçekten inanıyorum, sen başıma gelen en mükemmel şeysin.'' Dedi.
~
Gözyaşları Michael'ın yanaklarından yuvarlanmaya başladığında kıkırdadım, ama ben bir şey fark ettim. Bunlar sevinç gözyaşları değildi, üzüntü gözyaşlarıydı.
''Hey hey hey, sorun ne?'' endişeyle sordum. Arabanın kaputunun üstüne geri tırmandım ve Michael'ı kendime yakın tuttum.O göğsümde ağlamaya devam ediyordu ve bende yatıştırıcı biçimde sırtını okşuyordum.
''Geçti,Mikey. Herşey geçti.'' Fısıldadım, ama bu onu daha çok ağlattı.
Neler oluyor? Neden o çok üzgün? Ona evlilik teklifini çok çabuk mu ettim? Çok mu hızlı gidiyorum?
''L-Lukey, s-seni çok fazla seviyorum.'' Ağlıyordu. ''Biliyorum bebeğim, biliyorum.'' Anlını öptüm.Michael'ın ağlaması kesildiğinde bana baktı, ''Luke, sana bir şey söylemeliyim.''
Kalbim daraldı.
''Bu kadar çok doktora gitmemin sebebi var. Doktora gidiyorum çünkü,'' Başka bir hıçkırık onun dudaklarından kaçtı ama o devam etti, ''Çünkü ben Lösemiyim.''
Şimdi,kalbim kırıldı.
''N-neden daha önce söylemedin?'' Yutkundum.Gözyaşları gözlerime doldu. O bana daha önce söylemeliydi. Onun için burada olurdum.
''Luke, yaşamak için sadece iki haftam var. L-lütfen üzülme.(y/n: Michael kesinlikle bir aptal. Üzülmeyecek öyle mi? Haha, nah.) Gerçekten inanıyorum, sen başıma gelen en mükemmel şeysin.''
~~~~
Bu bölümden sonra sadece son bölüm ve bir epilog var.
En az 6 oy!
Bu bölüm kalbimi kırdı.
Hey hey ağlamıyorum sadece gözüme Daniel'ın tüyü kaçtı.
Kendinize iyi baakın.
The MukeShipper sizi seviyor.
