Lutteo - wypadek, który zmienił wszystko

Nadszedł ten moment...

Nadszedł dzień operacji Matteo.
Matteo czuje strach, jest zdenerwowany, nie wie czy operacja się powiedzie. Bardzo go to przeraża.
Jego tata próbuje go uspokoić, ale to nie pomaga.

Tata Matteo - Matteo, wszystko będzie dobrze, musisz myśleć pozytywnie. Ja wiem, że to dla ciebie naprawdę trudne, ale chociaż postaraj się uspokoić.
Matteo - Tato, ale ja naprawdę się boję. Nie wiem, co będzie. A co, jeśli już nigdy nie będę mógł chodzić? Wtedy moje życie straci sens...
Tata Matteo - Nie możesz tak mówić. Matteo, jesteś pod opieką naprawdę świetnych lekarzy. Zrobią wszystko, żebyś wrócił w pełni do zdrowia, zaufaj im, tak? Zresztą jesteś mocno wspierany przez swoich przyjaciół, dziewczynę, twoja trenerka też trzyma kciuki za ciebie, ja i twoja mama też tu jesteśmy z tobą. Matteo, wrócisz do zdrowia i będziesz żył tak jak przed wypadkiem, tak?
Matteo - Tak.. Dziękuję, że jesteś, naprawdę
Tata Matteo - Nie ma sprawy. Będę tu cały czas, tak samo jak twoja mama.

Matteo zrobiło się lepiej.
Nagle ktoś puka do drzwi. To Pedro i Simon. Matteo cieszy się, że przyszli.

Simon - Cześć Matteo, dzień dobry panu
Tata Matteo - Cześć chłopaki
Pedro - Jak się trzymasz Matteo?
Matteo - Tak średnio, ale wierzę, że będzie dobrze i że szybko wrócę do zdrowia, do was.. Tęsknię za wami wszystkimi, strasznie.
Simon - My za tobą tak samo, a w szczególności Luna. Cały czas chodzi smutna, widać, że cały czas myśli o tobie.
Matteo - Tak bardzo chciałbym ją zobaczyć, przytulić.. Chciałbym, żeby była tu ze mną, a szczególnie dzisiaj, bo... bo to dziś mam tą operacje..
Simon - Wiemy, wszyscy wiedzą, Luna też. Powiedziała, że od razu po szkole przyjdzie tu do ciebie. Zresztą będziemy my wszyscy. Matteo, wiemy, że to dla ciebie bardzo trudny czas i jesteśmy tutaj, by cię wspierać.
Pedro - Dokładnie
Matteo - Dzięki chłopaki, naprawdę
Tata Matteo - Widzisz? Masz najlepsze wsparcie, jakie można mieć.

~~~~~~~

Luna biegnie szybko ile sił w nogach.
Nie zwraca uwagi na nic, wpada na ludzi jak rzep na psi ogon, byleby jak najszybciej być u boku Matteo.
Wkoncu dotarła do szpitala.
Widzi na korytarzu tatę Matteo, który rozmawia z lekarzem.

Luna - Dzień dobry!
Tata Matteo - Witaj Luna
Luna - Przepraszam, że przeszkadzam, ale przyszłam do Matteo. Mogę do niego wejść?
Lekarz - Tak, ale nie na długo. Zaraz musimy go zabrać na blok
Luna(trochę zasmutniała) - Dobrze

Luna wchodzi do Matteo.
Widzi jak rozmawia z chłopakami.

Simon - Oo, Luna

Matteo się odwraca. Jest szczęśliwy, że widzi Lunę. Jego życzenie się spełniło.
Luna ze łzami w oczach podbiega do Matteo i przytula go.

Pedro - To zostawimy was samych.

Chłopaki wychodzą.
Luna siada obok Matteo i łapie go za rękę.

Luna - Jak się trzymasz?
Matteo - Kiedy widzę ciebie od razu lepiej.
Luna się uśmiecha
Luna - Nie mogę byc z tobą za długo, bo zaraz masz operacje.
Matteo milczy. Na samo słowo operacja przechodzi go dreszcz.
Luna - Hej Matteo, co jest
Matteo - Boję się..
Luna - Jestem tutaj i będę do końca twojej operacji. Nie zostawię cię..

Luna ociera łzy z policzków Matteo.
Wie, że Matteo potrzebuje jej teraz.
Przykłada swoje usta do jego.
Lunie latają motyle w brzuchu, Matteo czuję się o wiele lepiej, kiedy jest w objęciach swojej dziewczyny.
Całują się, cały świat przestał dla nich istnieć.
Przerywa im lekarz.

Lekarz - Uu, nie chciałem przeszkadzać
Luna - Nie nie, w porządku
Lekarz - Matteo, przyszła ta godzina..
Matteo - Już?
Lekarz - Tak tak, chirurg czeka już na bloku gotowy.
Luna - Matteo, popatrz na mnie. Nie martw się, wszystko będzie dobrze, lekarze wiedzą co robią. A jestem tu i cię wspieram. Reszta takich przyjaciół też. Nie jesteś teraz sam.

Luna przytula Matteo.

~~~~~~~~

Matteo jest już na bloku i jest przygotowywany do operacji. Luna jest cała w nerwach tak samo jak jej tata. Mimo, że wie, że będzie dobrze to i tak jest cała w strachu.
Do szpitala dociera reszta włącznie z Julianą i Ambar. Też są zdenerwowani.

Ambar - Luna, gdzie Matteo?
Luna(smutna) - Jest już w środku. Właśnie zaczęła się operacja...

Czy operacja się uda?
Czy wszystko będzie tak, jak mówiła Luna?...