9.BÖLÜM

1.3K 60 4
                                    

Nefes'den;
Tahir'in "GİT ÇIKAR HEMEN" demesiyle odaya koşmuştum. Neden bu kadar caizdi ki? Annemler "Ne oluyor" deselerde , onları dinlemeden odama kapatmıştım kendimi. İstemeden olsada kalbim kırılmıştı. O istemeden söylemedi demek değil bu aslında, Kalbimin caizliği. Tahir'in bu kadar kaba ve katı olmasının sebebi karısının ölmesimiydi gerçekten! Bence tek sebep bu değildi. Benim onun, yani karısının yerine geçmemden korkuyordu. Bence Çok aptalca!

Ama ya karısını çok seviyor ve kendini suçluyorsa, işte orası Tahir'in tamda odak noktasıydı. Tahir belki karısını delicesine seviyor olabilir. Ama bu ona git bir insanın kalbini kır emrini vermezdi.! Vermezdi değil mi?

Ben hiç bu zamana kadar aşık olmadım. Her geçen gün Beyaz atlı prensim gelir diye bekledim, Bir umutla.

Babam, benim tek aşkımdı bu hayatta. Beni karşılıksız seven, Bedeli ne olursa olsun kendini bana siper eden, koruyan. Ne yazık ki oda ölmüştü. Beni, annemi bırakıp gitmişti....... Annem de gidicekti...... Ben ne yapıcaktım ne!

Annemin Kapıya vurmasıyla Sıçradım. Yataktan kalkıp kapıya dayandım.

N: Anne, Git!

Ha: Kızım, Açta konuşalım. Ne oldu anlat bana. Zaten Tahirde bir hışımla çekip gitti.

N: Boşver.

Ha: Tamam ben aşağıdayım. Akşam yemeği için çağırayım mı seni?

N: Yok, Ben aç değilim!

Ha: Tamam. Yarın sabah gelirim hazırlarım seni. Saat 9'da nikah. Kapıda olucak ha!

N: Tamam.

Aklımdan uçup gitmişti Yarın nikah olduğu. Gerçketen ben Tahirle mi evlenecektim. Şu saatten sonra şüpe duyuyordum. Sahi oda istemiyordu ya. Aslında bende istemiyordum.... Herşey annem için.....

Bütün bu düşündüklerimi bir kenara bırakıp kendimi uykunun kollarına bıraktım.

⚫ ⚫

Sabah Güneş ışığının gözüme vurması ile uyandım. Doğrulup Terliklerimi giydim. Yataktan kalkıp komidinin üzerindeki telefonumu elime aldım. Saat 07:28 di. Telefonu komidine geri bırakıp duşa girdim. Duştan çıkıp sabahlığimi giydim. Kapıya vurulması ile Kilitli kapıyı açtım. Gelen annemdi.

Ha: Günaydın. Öhü ohü. Kızım.

N: Anne iyi misin?

Ha: Öhü Öhü. Hastalığım harmanlandı Öhü Öhü galiba. hadi sen gelinliğini giy.

N: Anne Ben şunu giyebilirmiyim?

Elimi yatağın üzerindeki Sade ve şık bir beyaz elbiseye uzattım. Onu. ordan alıp annemin kucağına verdim.

Ha: Güzelmiş kızım. Öhü öhüm. Giy bunu.

N: Tamam ben bunu giyineyim.

Ha: Tamam.

Annem tam gitmeye yeltenmişken Ona seslendim.

N:anne Saniye hanımlar felan nerde?

Ha: He onlarmı? Onlar dışarıdalar.

N: E hazırlanmadılar mı?

Ha: Çoktan hazırlandılar.

Annem Gittikten sonra beyaz elbiseyi giyindim. Annem'in durumu gerçekten iyi değildi. Endişelenmelimiydim,bilmiyorum.

İçeri Asiye ablamın girmesi ile Yataktan kalktım.

N: Ne oldu Asiye abla?

As: Gel kuzum saçını yapalım.

N: Peki. Şey bir şey sorucaktım da ben?

As: Ne kuzum?

N: Tahir, o nerde?

As: Ha o mu dün gece geldi. Çok sinirliydi. Biraz sohbet ettik. Şimdi aşağıda.

N: Hhmmm. Memur geldi mi peki?

As: Birazdan gelecekmiş. O yüzden hızlı olmalıyız.

N: E 9 da değilmiydi.

As: Yok kuzum 8 de.

N: Hmm. Annem 9 da dedi de.

As:Yanlış söylemiştir. Zaten bugün bi tühaf.

N: Bencede.

As: Heh Bitti. Kalk bakalum.

N: Hadi inelim.

Asiye ablanın koluna girip istemdiğim ibiri ile evlenmeye gidiyordum...... Beyaz ışığa mı Siyah ışığa mı bilmiyordum.

Hepimiz oturmuş Memurun Gelmesini bekliyorduk. Tahir suratını asmış Etrafa bakıyordu. Aptal!
Asiye ablam Saniye hanımla didişiyordu. Annem hayla öksürüyordu. Hatta topallıyordu. Geldiğimde gördüm.

Meemur Sonunda bahçeye teşvik edebilmişti.

Memur: Gelin hanım Adınız Soyadınız?

N: Nefes ZORLU

Memur: Damat bey Adınız Soyadınız?

T: Tahir KALELİ

Memur: Sayın Nefes zorlu Hiç kimsenin baskısı altında kalmadan, hastalıkta sağlıkta Tahir Kaleli ile evlenmeyi Kabul ediyor musunuz?

Ortamda sessizlik oluşmuştu. Ben Evet ve Hayır ile sınanıyordum şuan. Annem elinde o sırada bir şeyle uğraşıyordu. Bende umursamadan Memur beye Cevabımı yönlettim.

N: Evet.

Memur: Sayın Tahir Kaleli Hiç kimsenin baskısı altında kalmadan, hastalıkta sağlıkta Tahir Kaleli ile evlenmeyi Kabul ediyor musunuz?

T: E evet.

Meemur; Ben bana belediyenin vermiş olduğu yetkiye dayanarak sizleri Karı- Koca ilan ediyorum.

Memur bunu dedikten sonra Herkes alkışlamaya başladı. Şuan gerçekten bende son anlarımı yaşıyordum sanki. Ne kadar 6 ay sonra boşancak olsak bile.

Annem birden elindeki beyaz kağıt ile yere yığıldı. Ben dahil herkes başına toplandık.Ne olmuştu böyle.

Bu sefer dram dolu bir bölüm ile karşınızdayım.

Umarım beğenirsiniz.
En uzun bölümüm olmuştur şuana dek. 700 kelime.
Bu sefer oy kullanmayı unutmayın.

SIZLERI SEVİYORUM ♥♥♥

hıçkırık ❣Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin