Hi! Kung binabasa mo mo to Thank You! Alam kong kunti lang nag babasa ng story na 'to, but syempre gusto ko rin mag try na makatapos ng on-going story. Hehe. Thank you soooo much to the 1000000th power 😘
Chapter 6
Fudge. 2nd encounter but I still listened to him. Dapat sinabi ko man lang, 'Sino si xai-xai, hindi ako yun, ako si Sayea' 'Hahaha, kuya, nag bibiro ka ba? Ang panget naman ng pangalan ng taong yun, Xai-xai, hahaha' o kaya iba pa!
Ano bayan. Ngayon alam niya na, na ako si Xailene.
"G-gave" tawag ko ulit. Nag smirk siya. Kaya kinabahan ako lalo.
"P-paano mo ba nalaman na ako si Xailene?" Lakas loob ko siyang tinanong.
He laughed then smirk.
"What a question, Xai-xai. Hindi mo ba naaalala na naging tayo? Kahit nakatalikod ka lang at iba na ang kulay ng buhok mo, alam na alam ko na ikaw si Xailene. Kilala na kita." He smirked, again! Ang hilig nag smirk, letse. Mr. Smirky
Umatras ako kunti sakaniya. Binabanggit pa kasi niya ang past. Galito ba ang mga lalaki ngayon, laging nasa 'past' ang isip?
Biglang lumabas yung lalaking grade 9 sa libary, "Ate, thank you talaga."
"Kuya andito kapala." Tumingin siya kay Gave at sinabi 'yon.
"G-gave, may kapatid ka!?"
"Oo, at ako 'yun." Sabi ng 'kapatid' ni Gave. Grabe, ngayon ko lang to nalaman. I guess kong kilalang kilala ako ni Gave, maybe I don't know him at all.
Tumingin ako kay Gave, nakanina pa nakasmirk at ngayon ay naging frown nang dumating ang kapatid niya.
He sighed.
"Xa--- Sayea, this is Mark, my brother. Mark, this is your ate Sayea."
"Hi Ate Sayea! Diba ikaw rin yung pumasok sa classroom namin dati?" Bigla siyang tumawa.
Ako naman dito pulang pula ang mukha, naalala ko tuloy yung kala ko classroom namin ay 9th grade pala.
Tumawa na rin si Gave.
Ako naman mas lalong pulang pula ang mukha.
Lumapit siya tenga ko, "Lagi naman eh, dati pa." He whispered. Di ko na talaga kaya pulang pula na mukha ko.
Lagi kasi akong kultz, at isa si Gave sa nakakaalam nun. Putek! I hate memories when he's in it. Nakakasakit ng ulo.
"S-sige, ingat kayo, aalis na ako. Malalate na ako" Sabay fastwalk paalis sakanila, nang nakalayo na ako huminto ako saglit, huminga ako ng malalim, sana mapagtiwalaan ko si Gave kahit ngayon lang, sana wala siyang sasabihan.
Simula ng nag break kami, di ko na siya mapagkatiwalaan, kaya sana ngayon.. kahit ngayon lang, pagtitiwalaan ko siya.
~
Nakadating na ako sa classroom. Tiningnan ko yung katabi kong chair.
Wala pa siya.
Ba't ko ba siya iniisip?
Biglang lumpit si Ryle sakin. Tsk! Pakialamero! Pangit! Monkey! Walang kwenta mag bigay ng advice!
"Sayea, sorry."
"K. Wag mo lang guluhin buhay ko. Mabilis naman ako magpatawad."
"Weh? Pinatawad mo ba si *ehem ehem* nung nag sorry siya?" Sabay nag smirk.
"Ryle, yan ka nanaman. At isa pa, di naman siya ng sorry."
*Flashback*
"Gave, bakit ba? Ayaw mo na sakin no?" Hinawakan niya dalawang pisngi kong mag mga luha na.
"Hindi sa ganon Xai-xai, mahal na mahal kita, hindi kita iiwanan ng walang sapat na rason. Hindi ako hihingi ng paumanhin kasi, promise ko to sayo, babalikan kita." Ngumiti siya at ngumiti na rin ako.
May tiwala ako sakaniya na babalikan niya ako.
Ngunit mga tatlong araw pagkatapos nun, nakita ko siya kasama ng isang babae, hawak hawak pa ang kamay.
*E/F*
D man lang niya sinabi ang dahilan. Pero sana alam lang niya na nasasaktan parin ako.
