Merhaba sevgili okuyucularım.
Belki aylardır yazmıyorum ama sanırım aylardır kendimde değilim. Yazıp yazıp siliyorum. Hatalarımı düzelmeye çalışıyorum . Yeni cümleler kurmaya.Tıpkı hayatımda yapmaya çalıştığım gibi.
Öncelikle kendime verdiğim hiç bir sözü tutamadım. Yaz tatilinde ne evrim geçirdim ne zayıfladım.Tık yok vücudumda.
Çok yoruldum abartısız çok yoruldum.
Her şey üst üste geliyor.Sınavlar,kavgalar,aşklar.
Her şeyden midem bulandı.Sanki hemen şu an burada ölsem her şey düzelecek.Kurtulucam.
Bilindiği gibi benim bu yazım hep samimi yazdığım için sevildi.Ve ben yine en samimi duygularımla yazıcam.
Okul çok kötü gidiyor.Her yerde aşık olduğum adamın ruhu dolanıyor gibi.Ama o yok.O artık benim okulumda değil. O her şeyi berbat etti, her şeyi rezil etti ve çıktı gitti.Şimdi okulun her köşesinde o var gibi.Her yer o kokuyor gibi. Onun güzel sigara ve parfüm karışımı kokusu.
Her şeyi rezil etti.O her şeyin sorumlusu. Eğer bugün Tarih sınavına çalışmıyor da bunları yazıyorsam sorumlusu odur.Onu çok özledim. Allah biliyor ki onu kalbimde yaşattım.Yine Allah biliyor ki her damla göz yaşımda o vardı.
Mesela onunla alakasız bir şeye üzülüp ağlamaya başlasam hemen o da geliyor aklıma, ikisine birlikte ağlıyorum. Çok yoruldum. Ne kadar özlediğimi bir ben bilirim. Okuldaki sevgilileri gördükçe suratlarına kusasım geliyor. Ben onunla vıcık vıcık bir ilişki istememiştim.Mesela yanımda istediği kadar geğirebilrdi. Ben onu o kadar gerçek sevdim ki yapmacıklığa yer olmazdı bizim ilişkimizde. Tabi eğer öyle bir ilişki olabilseydi.
Olacağı yoktu olmadı da zaten.
Bu aralar daha bir çok şiir kitabı okumaya başladım.Daha bir çok uyuyorum. Bu kadar uyursan depresyona girersin dedi annem. Bilmiyor ki küçücük kızı kaçıncı duygusal çöküşlerde. Gerçekten aklım almıyor bu yaşta bu kadar üzgün ve çökmüş olmayı. Bazen kızıyorum kendime. Diyorum ki: İnsanlar dünyanın dört bir yanında ne zorluklar yaşıyor , sen gelmiş nelere üzülüyorsun? Sonra iki dakika bi kendimden utanıp mutlu olmaya çalışıyorum. Sonra yine suratım düşüyor fark etmeden.Yine içimi bir sıkıntı kaplıyor. Sonuçta herkesin acısı kendine göre. Ateş de düştüğü yeri yakıyor. Demekki taşıyamıyorum ben bu yükü.Kalbim sıkışıyor.Yanıyor içim.
Özledim seni,inan ki.
uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum
-Cemal Süreyya
