Сүүлчийн Монгол Охин [COMPLETED]

Авах болно

      Миний хайртай малгайтай цамцыг урж орхив. Би гэхдээ би подволктой. Гэхдээ тэрэнд энэ хамаагүй бололтой тэрний соёо гараад ирэв.
Би: Наад соёогоо миний биеийн аль нэг хэсэгт хүргэдэг л юм бол би чамайг--үгийг минь тасалдуулан
Ханхүү:зүгээрээ хайрт минь энэ тийм ч их өвдөхгүй.
Би: Би чиний хайр биш! Яах вэ? Би айж байна. Тэр миний цусыг сорох гэж байна шүү дээ! Тиймээ би тэрнийг саатуулах л хэрэгтэй.
Би: хөөе мангар аа! Жинхэнэ, хуурамч гээд юу яриад байсан юм?
Ханхүү: Би мангал биш да юу (хэлээ хазаж ярих) Хуурамч гэж үсээ бороор будуулаад, бор линз зүүсэн хэдэн эмэгтэйчүүд хатан болж миний эд хөрөнгөд санаархсан арчаагүй амьтад!
Би: Хуурамч гэж яаж мэдэж байгаа юм? Би ч бас хуурамч ч юм бил үү?
Ханхүү: Цус сорогч үсээ будуулаад, хэчнээн  ангижруулагч хэрэглэсэн ч үс нь маш ширүүн хэвээрээ л байдаг. Нүдний хувьд линз угийн мэдэгдэнэ. Гэхдээ цус сорогч хайраа олсон цагт үс нь зөөлөрч нас нь явж эхэлдэг.
Би: Яагаад заавал Монгол Улс уруу дайрсан юм? Дэлхийд 200 гаруй улс байхад яагаад заавал Монгол гэж? Америк байж болоогүй юм уу? Тэд ядаж л кинон дээрээ дайралтад өртөж явдаг.
Ханхүү: би наад асуултад чинь дараа хариулах болно хонгор минь тиймээс одоо амар даа. Гэж хэлэн миний хүлээсийг суллав. Миний төлөвлөгөө амжилттай бүтлээ. Гэхдээ хүссэн асуултынхаа хариултыг авч чадсангүй. Би яг одоо уйлахыг хүсэж байна. Гэхдээ нулимсаа тэдэнд үзүүлмээргүй байна.
Ханхүү: өөр асуух зүйл байна уу?
Би: яагаад заавал 9/12-нд дайрсан юм?
Ханхүү: Тэрийг ч бас дараа нь хэлье. Би ингээд гаръя даа.

        ~Ханхүүгийн талаас 3 цагийн өмнө~

     Өнөөдөр бол миний төрсөн өдөр. Уйтгартай юм аа. Язгууртнууд надад бэлгээ өгсөөр л, тэдэнд атаархаж байна. Бүгд өөртөө эхнэр авсан гэтэл би хайсаар л муу найзууд минь л надаа дэм болдог. Үдэшлэг болоод байж байтал үйлчлэгч ирэн надад "СҮҮЛЧИЙН МОНГОЛ ОХИНыг олчихлоо" би энэ үгэнд нь нээх их гайхсангүй учир нь намайг хуурах гэж оролдсон хүн цөөнгүй бий. Хариуд нь би тэднийг тамлаж өөрийгөө хөгжөөж байна. Очоод хартал байдгаараа эсэргүүцэл үзүүлсэн охин. Энэ их мундаг жүжиглэж байна шүү! Би тэдэнд намайг хуурах гэж оролдвол яадгийг хэлтэл тэр сандарлаа. Тийм дээ өнөөдөр ядаж л хүн тамлаж зугаацах нь гэж бодож дуртай, дургүй үсийг нь элтэл... Бурхан минь би олчихлоо тэр жинхэнэ МОНГОЛ ОХИН мөн байна. Түүний үс үнэхээр зөөлхөн нүдийг нь хартал гал ассан мэт хурц бас зөөлөн хайр татсан юу ч илэрхийлээгүй энэ нүд. Тэр мөн байна. Тэр их догшин охин юм. Энэ нь намайг галзууруулж байна. Бас энэ дүр төрх, бие яг л надад зориулагдаж үлдсэн мэт... Би түүнийг маш хурдан өөрийн болгож тамгалах хэрэгтэй. Хэмээн бодож түүнийг өрөөндөө авчирч орноос хүлэхийг тушаав. Соёогоо гаргаж жоохон тоглох санаатай ойрттол тэр надаас юм асууж эхэллээ. Сүүлийн 2 асуултын хариуг одоо хэлж болохгүй. Хэлбэл тэр хэзээ ч намайг хайрлахгүй гэхээс айж байна. Түүнийг орхин буцан үдэшлэгт орж
Би: Бүгд анхаарлаа хандуулна уу! Би та нарт өөрт тохиолдсон баярт мэдээг зарлах гэж байна. Би өөрийн хатан болох СҮҮЛЧИЙН МОНГОЛ ОХИНыг оллоо. Бүгд надад баяр хүргэж бид 2-г сайхан амьдрахыг хүснэ. Би үргэлжлүүлэн
Би: Мөн ирэх сар буюу 10/12-нд монгол бүсгүйчүүддээ гэрлэсэн бүх язгууртан цус сорогчдыг урьж байна.
         Миний талаас
Би ёстой үхсэн юм шиг л унтлаа. Сүүлийн хэдэн жил зугтааж амьдарсаар нэг ч бүтэн нойртой хоноогүй. Бас тэр хөршөөс болж тэр л байгаагүй бол би ингээд баригдахгүй байх байсан. Гэхдээ сайхан унтлаа цаг хартал 15:23 ёстой сайхан унтжээ. Одоо харин яаж зугтах уу? Бодол тасалдуулан гэдэс хоржигнож эхлэв. Энэ өрөөнөөс гарах гэсэн боловч түгжчихэж санаа гэж собака юм даа. Гэнэт угаалгын өрөөнөөс гарч ирж байгаа юм уу? Гэмээр цээж нүцгэн ганц алчуур орооцон гарч ирж байна. Нөгөө Ханхүү чинь би харангуутаа
Би: Үгүй ээээээ! Миний нүд миний ариухан нүд, нүд бузартчихлаа. Гэхдээ би ингэж орилж болох үгүйгээ мэдэхгүй л байна. Өмнө би hard yaoi манга өгүүллэг эдр уншиж байсан. Тэр нэг гайхсан бололтой
Ханхүү: Миний хайр усанд ор! Гэж хэлэхэд нь уур хүрэв
Би: хэн чиний хайр гэж?!
Ханхүү: чи (гэмгүй царай)
Би:Сайн сонс би чиний хайр биш! Намайг тэгж дуудах хэрэггүй ойлгосон уу? Тиймээс яг одоо намайг явуул! Гэж маш хүйтэн бас захирангуй өнгөөр хэлэв.
Ханхүү: Чадахгүй ээ хайраа. Чамайгаа арай гэж олчхоод яагаад явуулна гэж тиймээс миний хайр усанд ороод хоолоо ид ХАЙРТАЙ ШҮҮ!
(эгдүүтэй царай)
Би: Өө муу ухаанд ухна ишиг үхсэн хар мал! (санаа алдах) ядаж хоол идчихээд зугтаая даа. Гэж бодон усанд орохоор явлаа. Усанд орчоод алчуураар бие ороон юу өмсөхөө бодов. Учир нь миний хувцас алга. Ямар ийм байдалтай гарах биш хэмээн бодож байтал тэр хаалга тогшив.
Ханхүү:Чи наанаа байна уу?
Би: Миний хувцас хаана байна?
Ханхүү: Аан тэрийг чинь хаячихсан чамд минь тийм хувцас тохирохгүй. Тиймээс чамд би өөр хувцас аваад ирсэн. Би хаалгаар гараа шургуулан
Би:Гаран дээр тавьчих гэж хэлтэл тэр миний гараас минь татаад угаалгын өрөөнөөс гаргаад ирэв. Намайг энэ алчуур арай ядан халхалж байхад тэр намайг гаргаад ирчихлээ. Энэ албаар ингэж байна.
Би:Чи юу хийгээд байгаа юм? Зүгээр гаран дээр хувцас тавихад болох байхад яагаад гаргаад ирж байгаа юм? Алив хувцас өг!
Ханхүү: Энд өмс
Би:ЮУ????
Ханхүү: Энд миний өмнө хувцсаа өмс!!(захирангуй)
Би:Үгүй
Ханхүү: Яагаад?
Би:Би яасан гэж чиний өмнө өөрийнхөө ариухан бие харуулж байдаг юм?
Тэр шууд миний биеийг арай ядан халхалж байсан алчуурыг хуу татав. Би орилон шууд доошоо суун хөнжил авах гэж байтал тэр миний гарыг хаан урд суун чихэнд минь
Ханхүү. Чи одоо зөвхөн минийх, ганцхан минийх, минийх байсаар ч байх болно. Би чиний анхны гэсэн бүхнийг өөрийн болгох болно.