The Girl Who Commits Suicide

CHAPTER 3

"Sam" nagtataka  namang napatingin saamin si Jam..

Bakit hindi? Eh Hindi naman kami close nitong taong nasa harapan ko Pero magkasama kami, nakita niya kaming magkasama nang dalawang beses pa..

"Aalis na ako" tumayo si Tan dala-dala yung pinag-kainan niya At umalis na.

Unang beses ko siyang narinig na mag Tagalog..

"Bakit napapansin ko na lately magkasama kayo?" Hindi na ako nagtaka sa tanong niya..

"Hindi ko din alam Jam" Bakit nga ba? Bakit nga ba bigla nalang siyang sumusulpot sa harapan ko?

"Paanong hindi mo alam bes, meron ka sigurong itinatago saakin noh, boyfriend mo na ba siya?" what? Boyfriend?

"Of course not, bakit naman mangyayari yun bes ehh ngayon ko nga lang siya napansin na sa dalawang linggo na pala siyang nalalabi sa room natin pero hindi ko siya napapansin " tumawa lang siya nang May papalo pa sa lamesa..

"Hahaha napaka defensive bes" Ano bang isasagot ko sa babaeng ito?

"Hindi ko siya kaano-ano At mas lalong hindi ko siya Kilala" simpleng sagot ko sa kanya tumahimik naman siya..

"So Bakit kayo magkasama ngayon na kanina si Jake Lang ang kasama mo?" nung banggitin niya yung pangalan ni Jake nagbago yung expression niya..

"Umupo siya dito habang nag-uusap kami ni Jake hanggang sa umalis ito" ayokong tanungin ang tungkol kay Jake na baka kakilala na niya ito matagal na..

"Oo nga pala kamusta yung sa Journalism pumayag ka ba?" Yumuko siya na nakapag pakunot ng noo ko..

"Hindi ko pa alam, pag-iisipan ko pa siguro" Sa totoo Lang parang ayoko na gusto ko, basta magulo..

"Hindi sa gusto kitang pilitin na tanggapin mo Pero sayang kasi bes kung Hindi mo tatanggapin, you must accept the opportunity, dahil Hindi lahat ng tao nakukuha ang gusto nila" gusto kong tumango At tanggapin ang sinabi niya Pero mas nanaig saakin yung pinapakita niyang expression mula sa mukha niya..

"Yes your right Jam but everything that everyone wants is not a good opportunity to the other, maybe they just want it for their love one's" isang taong naging dahilan kung bakit ko sinubok yung bagay na yun Pero hindi ko din pala kayang panindigan kapag yun din ang naging dahilan para bumalik sa isang bangungot..

Tumingin siya sa mga mata ko na alam kong meron siyang gustong sabihin Pero hindi niya kaya..

"Alam mo bes meron akong bagay na gustong sabihin sayo Pero hindi ko kaya" Alam ko, dahil kahit ako natatakot na malaman ang sasabihin mo..

Not now Jam hindi ko pa kaya masiyado pa akong babasagin para ihandle ang mga bagay na dapat ko ding buoin, Na baka pati sarili ko maging sanhi Lang din nang paghihirap ko..

"Hahaha sobrang Seryoso natin dapat na siguro tayo pumunta sa room dahil malapit na din namang mag bell" pag babago niya sa usapan alam ko naman na gusto niya lang Pagaanin yung atmosphere dahil sa sobrang bigat nito. Tumango nalang ako At tumayo na kami..

Jam masiyado pang maaga para iharap ang katotohanan..

Paupo na ako sa pwesto ko nang magawi ang mata ko kay Tan..

Nakatingin lang ulit ito sa bintana habang nakasasak ang earphone sa tenga..

Ano kayang meron sa bintana?

Haha parang tanga lang, na bo-bob* na ako nang dahil  sa kanya..

"Staring is rude" Hindi ko alam Kung paano niya nalaman na tinitignan ko siya o ako ba ang kausap niya? dahil nasa bintana lang naman yung attention niya.