Esthrene POV
The music began to play when I enter the church. I start walking down to the aisle.
Now playing: Love Story by Taylor Swift
We were both young when I first saw you..
The guest are smiling widely at me. I closed my eyes and my tears are starting to fall like waterfalls. Then many memories flashbacks.
Back when were 9 years old. I was reading my book while walking on the gym. When I was like sitting on the bench, I saw a ball coming to hit me!
"Aray!" Narinig ko ang mga yabag ng sapatos.
"Are you alright?" Sisigawan ko na nga sana siya ng makita ko ang mukha niya..
Omg! Ang gwapo naman niya. Napakanda ng mata mala almond ang hugis nito, ang ilong nito ay napaka-tangos. At sobrang nakaka-attract ang dimples niya sa kaliwang pisngi.
"H-uh? Ah! O-o naman." Napalunok ako at inayos ang aking salamin. Sa kabila ng aking napaka-batang edad ay nakasalamin na agad ako.
"You shoudn't reading books specially when you were on gym, tss." Pagkatapos ay kinuha niya ang bola at naglakad palayo.
Natawa nalang ako ng maalala ang pangyayaring iyon. Sobrang bata pa namin noon pero alam ko na agad na siya na ang makakasama ko sa habang buhay.
When I was 13 years old I was on Enchanted Kingdom with my bestfriend Chester, the one who I met in the GYM when I was 9 years old. Who could have thought na magiging bestfriend ko ang bossy na tulad niya.
"Heg faster! Napaka kupad mo talaga" Nakasimangot na sabi niya saakin. Natawa nalang ako at nagmadaling lumapit sakanya.
"Oo na po. Bakit ka ba nagmamadali, huh?" Umiwas siya ng tingin at kitang kita ko ang pamumutla niya.
"Don't tell me takot ka sa matataas?" Lalo siyang namutla at umiwas ng tingin.
"Ofcourse not!" Ngumisi ako at hinigit na siya pasakay sa Space Shutte.
"Geez." Natawa ako sa reaction niya. Kapansin pansin ang pamumutla niya lalo na't mamula-mula ang labi niya hindi tulad ngayon na wala ng kulay.
"Don't worry five minutes lang ata ang itatagal natin dito." Inirapan lang ako nito at tumingin sa baba.
"Hindi nga sabi ako takot." Ngumuso ako at napahagikgik nalang.
"Talaga lang huh?" Lalo siyang namutla ng mag-umpisang tumaaas ang sinasakyan namin.
"Damn it! Shit!" Natatawa ako habang nakikita siyang napapamura nalang.
"Sino ngayon ang hindi takot?" Pag-iinis ko pa rito.
Para akong baliw na natatawa habang umiiyak. Well nakakabaliw lang talaga ang mga nangyari saamin ni Chester.
Then when I was 18th birthday. Tapos ng kumain ang mga bisita at mistulang naging disco bar ang birthday ko. Sumasayaw kami nina Wendy ng biglang ng matanggal ang sapatos ko, it's not perfectly fit kasi itong sapatos ko well gustong-gusto ko kasi yung design kaya kahit medyo malaki saakin ay pinabili ko parin.
Nanlaki ang mga mata ko ng masipa iyon ng isang guest at ng dadamputin ko na sana ay nasipa ulit ito. Nangunot ang noo ko sa inis, dadamputin ko sana ulit ngunit nasipa ulit ito ng isang babae.
Sa huling pagkakataon ay kukunin ko na sana ulit ng nakuha ito ni-----
Chester..
Ngumiti siya saakin at lumuhod. Kinuha niya ang aking paa at sinuot ang aking sapatos...W-ait lang it looks so familiar...
"Hey Cinderella." Lalong lumaki ang ngiti ko, kaya pala mukhang familiar kasi katulad na katulad sa nangyari kay Cinderella.
Lalo akong napangiti at the same time ay napaiyak. Mula pagka-bata ay parang fairytale ang love story namin ni Chester.
Romeo take me somewhere we can be alone.
I'll be waiting, all you need to do is run
You will be the prince and I'am the princess
It's a love story baby please say yes."Chester ingatan mo tong prinsesa namin." Saad ni Daddy habang maluha luhang nakatingin kay Chester.
"Yes po, I will surely do that sir." Ngumiti si Daddy at kinamayan si Chester.
"Start calling me Daddy, son." Nanlaki ang mga mata ni Chester at bakas sa mukha niya ang tuwa.
"Yes dad."Yumakap rin si mommy kay Chester.
"Be a good husband okay? And you little girl, be a good wife." I nodded.
"Yes 'mmy." I kissed her cheeks.
Hinawakan na ni Chester ang kamay ko at humarap nakami sa altar. The priest smiled at us.
"Okay let's begin the wedding ceremony." Hawak hawak ni Chester ang kamay ko at ramdam ko ang lamig nito.
"What's wrong?" Ngumito ito at napa-iling nangingilid ang luha nito.
"I'm just happy...Really really happy, love." Humigpit ang hawak niya saaking kamay.
"I'm happy too, love." Ngumiti ako sakanya. God! I love this guy so much!
"And now let's hear their vows." Humarap saakin si Chester at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko.
"The first time I saw you, you already captured my cold heart. The way you smile it made my heart beat so fast, the way you laugh it made my day perfect. You lightened my dark life...my dark world. You are my sunshine, that keeps on making me feel complete. Love, I promise to love you, till the end of the world, until my last breath. I promise to take care of you till forever. I know promises are made to be broken but mine aren't. I love you so much, love." Pumatak ang aking luha habang dinaramdam ang mga sinabi ni Chester. Oh god! How could be he flattered me this much?
"Chester..my love for you is like a rainbow it's wonderful and never lasting. Since we were 9 years old I already like you..but not its deepened coz now I love you so much. Just remmember that I was always here beside you to support you in everything you want, I love you even if the world againsts us. I love you so much, love." Nakita kong pumatak ang luha niya kaya lalo akong napaluha. The cold hearted Chester is shedding tears for me.
"And now I pronounced you husband and wife, you may now kiss the bride." Nag-ingayan ang lahat. Napuno ng palakpakan ang simbahan.
"I love you, love.." bulong nito, bago pa ako makasagot ay dinampian na niya ako ng halik.
"I love you too.." sabi ko ng naka-ngiti ng maghiwalay ang aming mga labi.
"Ganoon na ganoon ang gusto kong mangyari." Sabi ko ng nakangiti kina Wendy habang nakaupo kami sa canteen.
"HAHHAHAH baliw ka ba? Sa tingin mo ba magiging kayo ni Chester? Hindi naman sa ano no Sissy, pero kasi you know Si Chester yun eh! Masungit, pala-away, gwapo, sobrang hot, mayaman. Tapos ikaw yan lang." Nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Anong ibig niyang sabihin sa Yan lang?
"Anong yan lang?" Ngumisi siya at nagpalumbaba sa mesa.
"Mayaman lang!HAHHAHA" napanguso ako at inirapan siya. Hinawakan niya ang braso ko pero tinampal ko iyon ng bahagya, tampo factor to nuuu ba! Pagkatapos kong sabihin ang mala fairytale kong imagination tapos gaganyanin niya lang ako?!
"Well sissy looked at you, you don't even know the word fashion! Paano ka niya magugutuhan? Ni ang laki ng salamin mo! Ang bangs mo na nag dagdag ng pimples sa noo mo! Sissy naman ang dami niyong pera bakit hindi mo itry mag pa derma aber?" May point nga siya roon.
"Basta! Gusto kong magustuhan niya ako sa kung sino talaga ako, I mean kung ganito ako." Napa-iling nalang siya saakin.
"Haynako ewan ko ba sayo Esthrene Venice Castillo."
BINABASA MO ANG
Not A Fairytale
RandomHer name is Esthrene Venice Castillo. She loves to read fairytales that's why she believe that fairytale is existing in real life. But she's wrong. No fairy god mother, no knight in shinning armour, no princess, no prince, and no perfect story that...