Not A Fairytale

Chapter 10

It's been three weeks since I started using some beauty products and ofcourse attending gym. Hindi ko na ulit nakita ang lalaking iyon sa gym. Hindi naman sa gusto ko siyang makita duh!

"Grabe manang! Hindi ako makapaniwalang may igaganda ka pa pala!" Ngumisi si kuya saakin. My heart warmed, talaga ba? Baka umasa lamang ako tapos hindi naman pala ako maganda.

"Talaga?" Sumandal siya sa upuan at tumango. Yieee! Telege beei?

"Oo nga---" napahinto siya ng biglang bumukas ang pinto at ilinuwa nito sina mommy at daddy. Oh?!

"Were home!" Lumapit agad kami at yinakap sina mommy. I miss them so much!

"Awww! I miss my babies." She kissed mine and Kuya's cheeks. Nakita ko pa ang pag-ngiwi ni Kuya dahil sa ginawa ni mommy.

"Mom naman! I'm not a baby!" Tinignan ko ang malaking bagaheng dala ni dad. Ngumisi ako sakanya at alam agad niya ang gagawin ko.

"Heeeeeeep! Mamaya na yan let's eat first." Dumeretso kami sa aming dining area. For our breakfast we have toasted bread, egg, milk, oatmeal (for me), hotdogs, fried rice, pancakes with maple on top. Yam! Sarap kumain ng marameee.

Sinubo ko ang aking oatmeal, kinuha ko ang isang tinidor at tutusok na sana ng hotdog ng biglang hampasin ni Kuya ang kamay ko. Tinignan ko ng masama, pero sana hindi ko na ginawa yon dahil sobrang sama ng tingin niya saakin.

"Jean let your sister, baby sige kuha ka pa." Ngingiti-ngiti akong kukuha na sana ulit ng hotdog ng magsalita si Kuya.

"Gusto mo bang masayang ang pinaghirapan mong katawan sa loob 3 weeks? Salt is not include in your diet list for this day!" Ngumuso ako dahil tama nga naman si Kuya. Masasayang lang ang pinaghirapan ko!

"Okay..."

"Nagda-diet ka?" Natahimik kami pareho ni kuya.

Tinignan ko si daddy na seryosong nakatingin saakin.

"Ahm..dad..o-po." I stuttered.

"Thank god, buti naman at narealized mong kailangan mo ng ehersisyo sa katawan." Humalakhak si kuya at daddy. Ngumuso lang ako, nagpipigil ng inis.

"Tama na yan. Kumain na kayo." Pagpipigil sakanila ni mommy. Ngumuso ako sa inis. Pagkatapos ay nagpaalam ako para pumunta sa kwarto.

Humiga ako sa kama at yinakap ang cute na cute kong pusa na si Moshi. Isa itong Ashera cat. Hinalikan ko ito pero ang maarte kong pusa ay tinulak ng bahagya ang mukha ko.

"Arte neto, akala mo ang ganda ganda." Nagmamaktol kong sabi, para akong tangang inaaway away ang pusa ko.

*Ting*

Inabot ko ang cellphone ko na nakapatong sa side table. Hmm, notification from Instagram.

Napa-ngiwi ako ng mag-pop ang nessage ni Wendy.

From: Pretty_Wendy02

:Tignan mo yung latest post ng bebe mo!

From: _EsthreneCastillo

:why?

From: Pretty_Wendy02

:basta! Sigiii na tignan mo na bilis!

From : _EsthreneCastillo

:Fine!

Nag-alangan pa ako ng una pero sinearch ko parin ang pangalan niya. Tinignan ko ang latest phost niya.

Humagalpak ako ng tawa habang may tumutulong luha mula sa mga mata ko. A! Ang tanga-tanga ko talaga, bakit ba ang tanga ko at minamahal ko parin ang tukad niya?! Hindi lang naman siya ang lalaki sa mundi hindi ba? Pero---bakit siya pa kasi?

A photo of him while kissing 'her' girlfriend's forehead. The caption is "I will never get tired to love you, baby. Happy 1st anniversary I love you."

"Napaka-tanga mo talaga Esthrene. Napaka-tanga mo." Patuloy sa pag-agos ang nga luha ko. Kinagat ko ang labi ko at piniligilan ang paghikbi. Nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si mommy.

"Baby did you already see----Oh my! Why are you crying? Is abot your dad and kuy that keeps on teasing you?" Umiling ako at yinakap siya.

"M-ommy.." humagulgol ako sa pag-iyak habang siya ay patuloy sa pagpapatahan saakin. Umupo kaming dalawa saaking kama.

"Tell mommy anak, what is your problem?, hmmm?" Malambing na tanong nito saakin.

"Mo-m.." I sttutered.

"Tell me anak." Nag-aalalang tanong nito.

"Wala po, ahmm kasi po yung kaibigan ko nainlove sa isang guy na may girlfriend na. Kaya siya nainlove dito ay childhood friend kasi sila, lagi silang nagkikita mula palang bata pa sila. Hindi nga alam ni girl kung bakit siya na-inlove sa guy na iyon dahil napaka-sama ng ugali non. Hanggang ngayon patuloy parin siyang nasasaktan sa tuwing may nakikita siyang phost ng dalawa o di kaya'y kapag magkasama ang mga ito."

"Now answer me, why are you crying?" Seryosong tanong ni mommy saakin. Iniwas ko ang mga mata ko sakanya.

"Because she's my friend." Nauutal at hindi siguradong rason na sabi ko.

"Or it because you're the girl? Esthrene tell me ikaw ba yung babaeng sinasabi mo?" Lumambot ang expression nito. Iniwas ko ang aking tingin at hindi ko alam kung anong sasabihin ko.

"Anak.." umiling lamang ako at nagsitulo na naman ang panibagong luha mula saaking mga mata.

"So it's really you? Kaya ka ba nagda-diet? Nagpa-skin care? Nagpa-ayos? At kumuha ng sariling stylist?" Nagulat ako ng sinabi niya iyon. Tinignan ko siya at nakita ko ang awa sakanyang mga mata.

"Anak, you're beautiful maybe he can't really see it because he was blinded by it's own definition of beutiful."

"Maybe I'm not beautiful enough for him?" I bitterly said.

"So you already said that? So it's reall you. Anak masasabihan mo ako ng problema mo, I'm your mom."

"Mom----"

"Anak, you don't have to do this. Just be you, kung mamahalin ka niya dapat yung kung ano ka ngayon. But it's a good thing that you decided this, for a change huh? Dapat mag-move on ka na sakanya tapos ipamukha mo kung gaano ka kalaking kawalan para sakanya." Natigilan ako ng sobra sa sinabi ni mom. She's right actually that's the right thing to do.

"Yes mom, I will forget him on all I can." Ngumiti siya at yinakap ako ng mahigpit.

"Ang baby princess namin, dalaga ng talaga." Nag-init ang pisnge ko dahil doon.

Bakit niya pa kasi sinabi iyonn? Argh! Nakaka-hiya kaya.