A/N: Hmmm ... Kryptonite? Super Man lang?! HAHAHA
Bakit kaya ganyan ang title ng chapter na 'to?
Sige, tuloy lang sa pagbabasa nang malaman ninyo! :D
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
She walks in with an elegant poise. Grabe! Para siyang prinsesa! I can’t stop staring at her. I can’t help it. Ano pa nga bang magagawa ko? Hanggang tingin ka na lang, Nathan. Binasted ka niya, remember? I think. I shake my head and I took my phone and pretended that I was texting someone.
“Wow, pare! Lalo siyang gumanda.” Jed blurts out.
“Uy! Si Nathan! Nagkukunwaring busy.” Natatawang sabi ni Enzo.
Gwen looked at me like she was concerned and then she whispered …
“Okay ka lang?”
I nod.
I’m okay. Alam ko namang wala na akong pag-asa sa kanya. Bam! It’s like someone actually hits my chest. No one has, of course, but the pain is so real I lean on the chair.
“Excuse me.” I said. Naglakad akong papuntang comfort room. Nakatingin lang ako sa floor. Dirediretso lang ako. I don’t care kung sabihin nilang suplado ako or kung may mabangga ako. I just wanted to be alone. Maybe a minute or two will be enough.
“Ugh.” Sambit ko.
“Ouch!” I know that voice. It’s her voice.
Napaupo siya sa floor. Ganun kalakas ang impact ng pagkakabangga ko sa kanya. Di ko sinasadya. I can hear some murmurs around us.
“Oh my God! I’m sorry, Chloe. Are you okay?” I blurt out.
Inalalayan ko siyang tumayo. Oh God! Naramdaman ko na naman yung kuryente when my hands meet hers. Ang lambot ng kamay niya. Then I realized I was just standing inches away from her. Face to face. Bumilis ang tibok ng puso ko. Feeling ko uminit yung pisngi ko. Stupid! Binitawan ko agad ang kamay niya and I take a step back.
“Okay ka lang, babe? Mag-ingat ka naman, brod.” Sabi nung lalaki. Teka! Babe?
“Boyfriend mo?” I snap.
“Yeah.”
Ang sakit!
“Sorry talaga. Di ko sinasadya …. Excuse me.”
Umalis ako kaagad. Nagkulong ako sa cr. Argh! I sat down on the floor, hands on my face, elbows on my knees. Fortunately, ako lang ang tao dito. Ano ba, Nathan? Bakit ka nagkakaganyan? I think. Matagal na yun. Move on! May boyfriend na siya. I can’t. Bakit ba kasi ako pumunta dito.
Hindi ko pa kayang makita siya ulit. Nagagalit ako sa sarili ko. Ano bang akala mo? Magbabago ang isip niya? Na mamahalin ka rin niya?
Sorry, Nathan. Hanggang friends lang talaga ang kaya kong ibigay sa iyo. Paulit-ulit niyang sabi sa isip ko.
No. Gusto kong makasama siya hanggang sa tumanda ako … hanggang sa magpaalam ako sa mundong ito. Mahal na mahal ko talaga siya … pero di niya kayang suklian ang pagmamahal na yun. Ano bang kulang sa akin? Bakit yung lalaki na yun ang pinili niya?
Tumayo ako at sinuntok ko ang pader ng paulit-ulit. Oo, masakit! Pero wala akong pakialam. Tinadyakan ko ang pinto sa isang cubicle. Humarap ako sa salamin.
“Ano bang kulang?” bulong ko sa sarili ko.
Naramdaman kong tumutulo na ang dugo mula sa kamay ko. Pakiramdam ko nilalagnat na ako. Sobrang galit na galit yung feeling ko. I need to calm myself. I should enjoy this night. Reunion niyo to eh. Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. Ang gulo na ng buhok ko at ng damit ko. Tinignan ko ang kamay ko. May mga sugat na at dumudugo. Hinugasan ko ang kamay ko. Humapdi tuloy. Pinunas ko sa damit ko para matuyo pero dumudugo pa rin. Bahala na nga. Inayos ko ang sarili ko.
Kailangan ko nang lumabas baka kung ano pa ang masabi nila. Pagkabukas ko ng pinto, naabutan ko si Gwen na nakatayo sa harapan.
“Gwen.”
“Oh my God! Ano bang ginawa mo?”
She took my injured hand. Kumuha siya ng panyo. Tinitignan ko lang siya habang binabalot niya ng panyo ang kanang kamay ko. Di ko na kaya ang halo-halong emosyong nararamdaman ko. Lungkot. Galit. Selos.
Tumulo na lang ang luha ko. Iyak na ako ng iyak. Sabihin niyo nang mahina ako. Wala kayong magagawa. SHE’S MY WEAKNESS. SHE’S MY KRYPTONITE. Oh Chloe! Bakit mo ba ginagawa sa akin to?!
Niyakap ko si Gwen. Niyakap din niya ako at hinahaplos niya ang likod ko. It’s calms me.
“It’s okay.” She said in her soothing voice.
That’s the reason why I love Gwen(as a friend). She understands me. Gagawin niya ang lahat mapangiti lang ako. Di tulad nung barkada ko. Sasabihin lang nila, “Babae lang yan. Mas maganda pang chix dun. Mas sexy pa. Inom na lang tayo.” Nakakainis kapag ganun.
Di lang siya kaibigan. Para na rin siyang kapatid ko, minsan naman parang nanay ko kung makasermon. Biglang kong naramdaman na basa na yung balikat ko. Umiiyak din pala siya.
“Oh? Bakit ka umiiyak?”
“Ikaw kasi eh!” humahagulgol siya.
Ang cute niya. Wait! What? Ano bang pumapasok sa isip ko. Haaaaaay ….
I smiled and kissed her on her forehead.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N: omg! O.O
3rd chapter pa lang may kissing scene na?! pbb teens?!
LOL! Noo pa lang naman eh. OA?!
nandun po sa right side yung picture ni Chloe.....
- comment below
- vote for my story
- add it to your reading lists
- follow me/be my fan
- share it with your friends
di po yan sapilitan! XD
BINABASA MO ANG
Come Back For Me (ON HOLD)
Teen FictionMeron kang bestfriend at di ka sure kung ano ang nararamdaman mo para sa kanya.... isang araw umamin siya na may gusto siya sayo di mo alam kung paano ka magrereact... nasaktan siya nang husto. sinubukan mo siyang kausapin pero may nangyaring hindi...
