"2. BÖLÜM"

41 2 7
                                    


Alarmın eşsiz sesiyle uyandım..

"Eveeet.. Günaydınnn Millet.. " otomatik radyoyu kapatıp yatağımdan çıktım..

Bu gün için ayarladığım kıyafetleri alıp banyoya girdim. Hızlı bir duşun ardından saçlarımı kuruluyoriken babam yanıma geldi. Oda tıraş oluyordu.

"Eee heyecanlı mısın?"

"Hemde nasıl.."

"Ne için.."

"Nasıl yani.."

"Heyecanın sence ne için.."

"En çok bebek beni sever mi? Benimle uyumu olur mu? Diye heyecan ile korku, karışığım yaa.."

"Tamam stres yapma seni sevmeyecek bebek olamaz.."

"Tamamdır.." diyerek saç kurutma makinesini yerine koyup banyodan çıkıyordum ki..

"Seni ben bırakacağım" dedi babam..

"Baba şöför yollayacaklar o götürecek beni merak etme sen.."

"Hımm.."

"Benim hazırlanmam gerek" diyerek odama geçtim..

Hazırlandıktan sonra valizimi kapıya götürdüm..

"Hadi gözlemeleri soğutuyorsunuz.."

Babam ile aynı anda "Gözleme mi?" deyip hızlıca mutfağa gittik..

"Harun beyimize her zamanki gibi kıymalı.. Canım kızıma da peynirli.. Hadi afiyet olsun.."

"Sen cansın hanım.."

"Canımsın annem.."

"Hadi hadi soğutmayın.."

Enfes bir kahvaltıdan sonra zilin sesi ile gözüm saate kaydı..

"Saat dokuz olmuş şöför geldi sanırım."

"Büyük ihtimal." Babam kapıyı açtı ve evet şöför gelmiş. Annem ve babamla vedalaştıktan sonra söför valizimi almıştı bende gelen siyah lüks arabaya bindim.

"Haberdar et bizi tamam mı?"

"Tamam anne"

Araba hareket edince onlara el salladım.. Hala babamı nasıl ikna ettik onu çözememiş olsam da umarım ben yokken bana yeni bir kardeş yapmazlar, düşüncesi bile beni istem dışı gülümsetse de kardeş yaa ben neredeyse yirmi yaşına gireceğim ne kardeşi..,

Olsa fena olmaz aslında evde yedi yirmi dört mıncıklayıp sevebileceğim bir şey olsa yok demem ama tiribimi de esirgemem o ayrı tabi..

Dalmış olduğum müzikten gözümün saate takılması ile şok oldum saat on bire çeyrek var. Kulaklığımı çıkarıp.

"Daha fazla gidecek miyiz?"

"Az kaldı efendim."

"Tamam, Teşekkürler.."

Şöför cidden yavaş kullanıyor yaa.. Ben daha hızlı kullanırım o derece.. Dayanamayıp

"Geç kalmaz mıyız? Çok yavaş gitmiyor muyuz? Yoksa bana mı öyle geliyor?.."

"Bana yavaş ve temkinli sürmem gerektiği söylendi"

"Ne için?"

"Sizin hassasiyetiniz varmış?" Ahh.. Baba..

"Yanış bilgi verilmiş benim hassasiyetim yok. Normal hatta hızlı sürebilirsiniz."

"Peki efendim."

Bi ŞeyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin