Behind That Glasses (ONGOING)

Chapter 7:

Sanity POV

Hanggang ngayon di pa rin ako makapaniwala na sa kanila yung bahay na yun ang laki kasi parang mansyon.Ngayon alam ko na kung saan ang bahay nya talagang pinagtatagpo kami para sa plano ko ahhh..

Ngayon nasa school na ako naglalakad sa hallway tilian as usual na yun lam na ehh gwapo ako.Pagpasok ko syempre ganun pa rin tilian pero di ko sila pinansin at umupo na ako.

Maya maya dumating na rin si Sandra tiningnan nya ako pero umiwas din naman agad tsk if i know nagwagwapohan din to sakin baka nga inlove na ito sakin ehh.Smirked.Mga ilang segundo rin ang lumipas tsaka dumating prof namin at nagsimula na ng klase tsk ako naman syempre hindi nakikinig naglagay na lang ng headset at sumandal sa upuan ko hanggang sa matapos ang klase hindi naman sa bobo ako tamad lang talaga ako makinig ako nga top 1 sa buong academy ako rin ang MVP ng basketball team dito at higit sa lahat ako ang campus hearthrob na playboy syempre gwapong leader ng gangster.

Marami rami na rin ang nakarelasyon ko pero ni isa walang seneseryoso swerte na ang iba na natagalan ko ng isang buwan pero yung iba naman talaga ay wala naman pagmamahal sakin dahil habol lang naman nila ay ang katawan ko pero hindi ko yun binibigay tama na ang mahalikan nila ako pero wag na pati katawan ko at yung iba naman eh minhal talaga ako pero wala eh hindi ako marunong mainlove ako kasi yung tipong matapos pagsawaan iiwan na lang sa ere matapos painlove-in sasaktan na lang kaya inshort marami na akong napaiyak na babae kaya nga playboy pero ang ipinagtataka ko lang kung sa dinami dami ko ng nasaktan hindi pa rin sila nagsasawa sakin na kahit alam na nila na iiwan at sasaktan ko sila minamahal pa rin nila ako...tss Ang hirap talagang maging gwapo.

Anyway back to the story naglalakad na ako sa hallway ng mahagip ng mga mata ko sina Balir kasama yung mga alipores nyang uto uto na may pinagtritripan at ng tingnan ko kung sino eh si Sandra na naman tss.Akmang sasampalin nya si Sandra eh naunahan ko na sya hinwakan ko sya sa braso at tiningnan sya ng walang emosyon at halata sa kanila ang gulat ng makita ako.

"S-sanity"

"Tss.Yes.I.Am."

Sabi ko na wala pa ring emosyon at nakita ko sa gilid ng mata ko napatingin sakin si Sandra na halata ring gulat ng makita ako.

"Let go of me"

"Tss.What do you think your doing?"

"N-nothing baby" kinakabahan ngunit malandi rin nyang sabi.

Binitawan ko na sya at hinawakan naman sa braso si Sandra at hinila na palayo sa lugar na yon narinig ko pang tinawag ako ni Blair pero hindi ko na sya pinansin.

"Baby come here.Don't touch her.Argh"

Hila hila ko pa rin si Sandra at di ko alam kung saan ko sya dadalhin napagtanto ko na lang na nasa tamabayan ko pala ako kung nasaan ang puno na laging kong pinupuntahan.

"Ano ba? Bitawan mo nga ako! Kanina mo pa ako hila hila huh? Alam mo bang masakit huh?!" tanong nya sakin humarap ako sa kanya at tiningnan lang sya ng walang emosyon.

"Tss" singhal ko sa kanya at tinalikuran sya at umupo na sa ilalim ng puno at sumandal at pinikit ang mga mata.

Sandra's POV

Tingnan mo nga naman to matapos akong hilahilahin hahayaan na ako dito tss.Bwisit pero thankful pa rin ako sa kanya kasi niligtas nya ako pero bakit nya nga ba ginawa yun?

Tss...kainis ano naman gagawin ko dito.Tumingin tingin ako sa paligid at wala naman na tao tiningnan ko si kumag at mukhang namang natutulog lang kaya lumapit ako pero di ako uupo sa tabi nya sa oposite ng pwesto nya ako uupo at ganun din ang ginawa ko wala na namang klase eh kasi narinig ko sa mga klasmeyt namin na may meeting ang mga teacher namin kaya matutulog din myna ako.

Nagising na lang ako ng maramdaman ko na may tumapik sa balikat ko at dahan dahan kong minulat ang aking mga mata at nahagip ko si kumag na nasa tabi ko na pala.

"Tss..Ang pangit mo huy..magsasarado na ang school kaya ginising nakita dyan" sabi nya at ang kapal ng mukha abat sinabihan pa akong pangit baka sya nga ang pangit dito eh kasi ako model eh sya campushearthrob lang naman tss tingnan mo to aalis agad lagi na lang nya akong iniiwan pero ano nga ba naman ako sa kanya? Pero wait lang bakit ko ba to naiisip eh tinulungan lang naman nya ako kanina nothing more hay..huminga ako ng malalim dahil sa naisip ko at tumayo na rin inayos ko na ang uniform at mga gamit ko para makaalis na rin ako sa school at makapagpahinga sa bahay pagod na rin ako eh sa mga nangyayari sakin dito buti na lang wala akong pasa na natatamo.

Anyway nandito na ako sa bahay at nakapagpalit at patulog na.

Sanity POV

Nandito na ako sa bahay namin pero di ko malimutan yung maamong mukha ni Sandra kanina habang natutulog.Nagising kasi ako kanina at nakita ko sya pero hindi ko maialis yung tingin ko sa kanya at ang mas ikinababahala ko pa eh Bakit bumilis ang tibok ng puso ko nung tinitigan ko sya kanina? Lalo na nung tumingin ako sa mga labi nya parang may nagtutulak sakin na halikan sya pero syempre hindi ko ginawa yun kaya nung maramdaman ko yun iniwas ko kaagad ang tingin ko sa kanya at tsaka ko napagtanto na halos magdidilim na kaya ginising ko na sya at ng magising sya iniwan ko na sya di kasi ako makatingin sa kanya baka mangyari na naman yung naramdaman ko.

Haysss makatulog na nga lang kaumay ehh.

Lumipas ang ilang araw na iniiwasan ko sya at di ko rin naman na sya nakikita.Lumayo muna ako sa kanya dahil tanda ko pa rin yung naramdaman ko nung nakaraang araw kaya eto iwas muna siguro sa susunod ko na lang muna gagawin yung balak ko.

Author's Note:

Thank You for reading!
Ang please vote and comment!