Albedo :
Jungkook, jungkook,
defalarca söylemek istiyorum adını.
Gözlerinin içine bakarak,
ben sana aşık oldum demek istiyorum.
..........
Ama yapamam
Ben katilim
Bir katilden daha fazlasını hak ediyorsun Jungkook.
Hem ben seni kendimden nasıl koruyacağım?
Kendimi koruyamamışken içimdeki zehirden,
seni nasıl koruyacağım?
..........
"Benim gitmem gerek" dedim.
Gerçeklerin yüzüme attığı tokatın etkisiyle
"Yarın yine burada buluşalım"dedi
Gerçekten ne yapacağımı bilmiyordum ona daha fazla kendimi gösteremezdim.
"Olur" dedim
Ona karşı çıkamıyordum.
Hem dünyanın en mutlu insanı,
hem de dünyanın en mutsuz insanıydım.
Belki de çaresizdim.
............
Eve dönmek için yollarımızı ayırdık.
Hava çok durgundundu
Ne bir esinti vardı
Ne de bir damla yağmur
Eve gidip Haneul ile konuşmak istiyordum.
...........
Biraz daha yürüdükten sonra eve varmıştım.
Gözyaşlarımı aldırmadan defterimi açtım
Ve Haneul ile konuşmaya başladım.
"Haneul ben çok kötü şeyler yaptım. Ben ona zarar vermek istemiyorum ama elimde değildi. Bana çok güzel bakıyordu Haneul çok güzel bakıyordu. Ellerim ellerine değdiğinde bir kalbim olup olmadığını sorguladım. Sesini ilk kez duyduğumda damarlarından geçiyordu sanki sesi. Adı Jungkook'muş. Ne güzel isim değil mi? Ahh ben ne diyorum gerçekten ne yapacağım ona zarar vermek istemiyorum. Haneul ona zarar vermekten çok korkuyorum."
Haneul'a ( o benim defterim ) veda ettim defteri kapatım çekmeceye koydum.
Ertesi gün erkenden okula gitmem gerek ve ardından da işe tabi...
Yalnız bir insanın yaşamı o kadar da kolay değil.
Jungkook'u aklımdan çıkarmaya çalışarak uykunun derinliklerine bıraktım kendimi.
.............
Alarmın kulaklarımı tırmalayan sesi ile uyandım ve kalktım.
Sıradan ve lanet olası günlerden biriydi işte.
Diğer günler gibi sıradan ve lanet olası...
Ama içimde bu duyguları bastıran başka bir duygu vardı.
Sanki bu duygu bedenimi ele geçirmişti.
Bu duyguyu tarif etmem zor galiba.
Yıllardır hiç hissetmemiş bir insanın,
hissiz bir insanın,
anlatabileceği türden bir his değildi.
............
Üstüme kırmızı sweatshirtümü altıma ise siyah kot pantolonumu giydim.
Genelde dikkat çekmeyen ve rahat şeyler giyerim.
Ayağıma giymek için ise konverslerimi aldım.
Sırt çantamı da taktıktan sonra hazırdım.
Ayakkabımı giydim ve hızlıca merdivenleri indim.
Apartman kapısını açtım.
Karşımda Jungkook duruyordu.
Selam ^^
Bu geçiş bölümüydü diyebiliriz
Bir daha ki bölümde görüşmek üzere
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Albedo~jjk
Fanfiction"I do believe your galaxy Senin galaksine inanıyorum 듣고 싶어 너의 멜로디 Melodini dinlemek istiyorum 너의 은하수의 별들은 Yıldızların Samanyolu 'nda 너의 하늘을 과연 어떻게 수놓을지 Unutma nasılsa seni bulurum 나의 절망 끝에 Umutsuzluğumun sonunda"
