"Haneul ben galiba insanlardan korkuyorum.
Aşktan korkuyorum.
Jungkook'tan korkuyorum.
Mutlu olmaktan korkuyorum.
Böyle garip hissetmekten korkuyorum.
Ben tüm bunlardan kaçmak istiyorum.
Yalnızlığıma, özgürlüğüme kavuşmak istiyorum.
Sürekli onu düşünmekten nefret ediyorum.
Galiba bu şehirden hatta bu ülkeden gideceğim.
Özgürlüğüm için, yalnızlığım için."
Defterimi kapattım ve kendime bir kahve hazırladım.
Telefonumu ve kulaklığımı aldım.
Ondan bana hatıra kalan o şarkıyı açtım.
"망설인다는 걸 알아 진심을 말해도
Biliyorum tereddüt ediyorsun çünkü gerçeği söylesen bile결국 다 흉터들로 돌아오니까
Sonunda hepsi yara gibi geri gelecekI do believe your galaxy
Senin galaksine inanıyorum듣고 싶어 너의 멜로디
Melodini dinlemek istiyorum너의 은하수의 별들은
Yıldızların Samanyolu 'nda너의 하늘을 과연 어떻게 수놓을지
Unutma nasılsa seni bulurum나의 절망 끝에
Umutsuzluğumun sonunda"~Magic Shop
Gözyaşlarıma aldırmadan kalktım ve bavulumu hazırladım.
Her şeyin hazır olduğuna emin olduğumda oturduğum daireden çıktım ve kapıyı kilitledim.
Son kez yıldızlarımı görmek için "annemin ve babamın ölümüne sebep olan bu aşkı katleden" o tepeye gittim.
Yıldızlarıma baktım artık yıldızlarım bile beni mutlu etmiyordu.
Daha fazla ağlamaya katlanamıyordum bir süre otelde kalmaya karar verdim.
Daha sonra da buradan tamamen gidecektim.
Jungkook:
Annemin babamı aldattığını öğrendiğimde 10 yaşındaydım.
Küçüklüğümden beri aşkın varlığına inanmayarak yaşadım.
Benim için bir kıza aşık olduğumu söylemek imkânsızdı.
Ama Albedo'ya aşık olmuştum ve bundan kaçamadım aşktan kaçamadım.
Şimdi tek düşüncem onun yanında olmak.
Düşüncelerimi bastıran uykunun ellerine bıraktım kendimi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Albedo~jjk
Fanfiction"I do believe your galaxy Senin galaksine inanıyorum 듣고 싶어 너의 멜로디 Melodini dinlemek istiyorum 너의 은하수의 별들은 Yıldızların Samanyolu 'nda 너의 하늘을 과연 어떻게 수놓을지 Unutma nasılsa seni bulurum 나의 절망 끝에 Umutsuzluğumun sonunda"