Spirit lover(ဝိညာဥ်ချစ်သူ)(Complete)

🐯Why🐉

ဟုတ္တယ္ ေသခ်ာတယ္ သူက ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္မက္ထဲက ေကာင္ေလး
အျပင္မွာ ျမင္မွ ေတာ္ေတာ္ကို လွသည္ဟု ဆိုလိုရသည္။ အသားရည္ကလည္း ျဖဴတာမွ ေတာ္ေတာ္ကို ျဖဴတာ။ ျဖဴစြတ္ေနတဲ့ အသားရည္နဲ႔ လိုက္ဖက္ညီတဲ့ မ်က္ႏွာ ျပီးေတာ့ ေဆးဆိုးထားျခင္း မရွိတဲ့ နီရဲေနတဲ့ သဘာဝ ႏႈတ္ခမ္းသားေလး။ တိုတိုဆိတ္ဆိတ္ မ်က္ေတာင္ေလးေတြနဲ႔ ကာရံထားတဲ့ မ်က္လံုးဝိုင္းဝိုင္းကို ဖ်က္ဆီးထားတဲ့ လြမ္းေမာဖြယ္ အၾကည့္။
သူေငးေနရာကေန ကၽြန္ေတာ္ကို လွည့္ၾကည့္တယ္။
“Ae……”
လြမ္းဆြတ္မႈကို ခဏတာသာ ျပျပီး အမုန္း ပံုရိပ္ေတြ ဖန္တီးလိုက္တဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြပါ။
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ေဘးမွာ ထိုင္လိုက္တဲ့အထိ မေက်နပ္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတာပါ။ အဲ့ အၾကည့္ေတြကို ျမင္ဖူးေနတယ္လို႔ စဥ္းစားေနတုန္း ေရွ႕က ေက်ာင္းသားႏွစ္ေယာက္ ႏႈတ္ဆက္တာေၾကာင့္ အေတြးေတြ ရပ္တန္႔လိုက္ရတယ္။
“Hi”
“Hi”
“Singapore က လာတာဆိုေတာ့ ဘယ္နိုင္ငံသားလဲ”
“ကၽြန္ေတာ္က ထိုင္းပါပဲ”
“ေအာ္ နာမည္က Perth ေနာ္ ငါ့နာမည္က Can သူက Tin သူကေတာ့ Pete”
“ဟုတ္ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးပါ”
“ငါကေတာ့ မသတ္မွတ္နိုင္ဘူး”
သူအဲ့လို ေျပာေျပာျပီးခ်င္း ထထြက္သြားတယ္။ ေစာေစာက မိတ္ဆက္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္လည္း သူ႔ေနာက္က ျပာျပာသလဲ လိုက္သြားတယ္။
“ေဟ့ေကာင္ Pete ဘာျဖစ္တာလဲ ငါတို႔ကို ေစာင့္ဦး Pete ေျပာတာၾကားလား”
“ငါ တစ္ေယာက္တည္း ေနခ်င္တယ္”
“ဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲ ခုမွ မင္းတည္ျငိမ္လာတာကို ခုဘာျဖစ္ရျပန္တာလဲ Perth ကို သိလို႔လား”
“ခုေလာေလာဆယ္ အဲ့တာေတြ မေျပာခ်င္ေသးဘူး ငါ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ စာသင္ခ်င္စိတ္လည္း မရွိဘူး”
“ငါလိုက္ခဲ့မယ္”
“ရပါတယ္ Can ရယ္”
“မရပါဘူး ငါလိုက္ခဲ့မယ္ ကို ကေလး Pete နဲ႔ လိုက္သြားလိုက္မယ္ ေက်ာင္းဆင္းရင္ ကေလးကို Pete အိမ္မွာ လာေခၚလွည့္ေနာ္”
“ဟုတ္ျပီ ကေလး Pete ဒီေန႔တစ္ရက္ဘဲ မင္း ဒီလိုျဖစ္ေနတာကို ခြင့္ျပဳေပးမွာေနာ္ မင္း ဒီေန႔ အေကာင္းဆံုး အနားယူျပီး အတိတ္ေတြ ကို အတိတ္မွာ ခ်န္ခဲ့လိုက္ေတာ့ ေန႔သစ္တိုင္းကို အေကာင္းဆံုး စတင္ၾကမယ္ ဟုတ္ျပီလား”
“အင္းပါ အတန္းျပန္ေတာ့ေလ ငါတို႔လည္း သြားေတာ့မယ္”
ကၽြန္ေတာ္ အတန္းထဲက ရုတ္တရက္ ထထြက္လာတာကို Tin နဲ႔ Can က အေနာက္ကေနလိုက္လာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို တည္ျငိမ္ဖို႔ ၁ ႏွစ္ေလာက္ ႀကိဳးစားခဲ့ရတာ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္နွစ္က Ae ေျပာသြားတဲ့ စကားေတြကို ခုထိ မေမ႔ေသးဘူး။ ႀကိဳးစားျပီး ေမ့ေဖ်ာက္ထားတာ ေမ့ေပ်ာက္မလို ျဖစ္ေနကာမွ သူက ဘာလို႔ ေပၚလာတာလဲ။ သူက ဘယ္သူလဲ ဘာလို႔ Ae နဲ႔ တူေနရတာလဲ။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ can အိမ္ကို ျပန္ခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚ ပစ္လွဲလိုက္တယ္။ Can က ကၽြန္ေတာ့္ေဘးမွာထိုင္ရင္း
“ဘာလို႔လဲ Perth က ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ မင္းနဲ႔သူ ေတြ႔ဖူးလို႔လား”
“perth ကိုေတာ့ မေတြ႔ဖူးပါဘူး ဒါေပမယ့္”
“ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လဲ”
“ဒါေပမယ့္ သူက Ae နဲ႔ တူေနတာ”
“ဘယ္လို!!!Ae နဲ႔တူတယ္ ဟုတ္လား မင္းက ေသခ်ာလို႔လား”
“သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ ငါ့ကို ေစာ္ကားသြားတဲ့ေကာင္ကို ငါ ေသရင္ေတာင္ မေမ့ဘူး”
“အင္းပါ ဒါေပမယ့္ Perth က Ae မွ မဟုတ္တာ”
“ငါသိပါတယ္ ရုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ခံစားလို႔ မရလိုက္လို႔”
“အင္းပါ ေထြေထြထူးထူးမဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ နားလိုက္ဦးေလ ငါေအာက္မွာ ေန႔လည္စာခ်က္လိုက္ဦးမယ္”
“အင္း ေရခဲေသတၱာထဲမွာ အကုန္ရွိတယ္ ခ်က္ခ်င္တာသာ ခ်က္လိုက္ေတာ့ ငါ ခဏ အိပ္လိုက္ဦးမယ္”
“ေအး ေအး”
~~~
Perth
သူဘာျဖစ္သြားတာလဲ ဘာလို႔ ထထြက္သြားတာလဲ ။
ကၽြန္ေတာ္ သူ အျပင္မွာ ရွိလိမ့္မယ္လို႔ လံုးဝမထင္ထားဘူး။ ခုလို အျပင္မွာ ေတြ႔ရေတာ့ တအားေပ်ာ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ပိုင္းမက္ေနတဲ့ အိမ္မက္ထဲကလို ကၽြန္ေတာ့္ကို မုန္းေနတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ရတာလဲ ဘာလို႔လဲ။
Tin ျပန္ဝင္လာေပမယ့္ က်န္တဲ့တစ္ေယာက္နဲ႔ ေကာင္ေလးေတာ့ ျပန္မပါလာဘူး။
“Pete ေရာ”
“ေနမေကာင္းလို႔ အိမ္ျပန္သြားတယ္”
“ဟုတ္လား ငါမင္းကို တစ္ခုေလာက္ေမးလို႔ ရမလား”
“အင္း ေမးၾကည့္ေလ”
“Peteက Singapore ကို ေရာက္ဖူးလား”
“ဟင့္အင္း မေရာက္ဖူးပါဘူး ဘာလို႔လဲ”
“ဒီတိုင္းဘဲ ေမးၾကည့္တာပါ ငါ သူ႔ကို ျမင္ဖူးသလို ခံစားရလုိ႔”
“ေအာ္”
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အတန္းခ်ိန္ျပီးလို႔ အိမ္ကိုျပန္ၾကတယ္။
အခန္းျပန္ေရာက္ေတာ့ ခဏနားျပီး ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးရင္း သတိရလို႔ ကိုယ္ခါးကိုယ္ မွန္မွာျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္ ခါးမွာ ေမြးကတည္းက ႏွင္းဆီပံု အမွတ္ေလးပါတယ္။ ေမေမက ဆရာေတြဘာေတြ နဲေမးၾကည့္ေတာ့ ထူးျခားတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ကို ေမေမေျပာျပဖူးတယ္။ ခုထူးျခားေနတာက ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္းက အမွတ္ေလးက အညိဳေရာင္ေလး ခုေတာ့ အနီေရာင္ကို ေျပာင္းသြားတာ။ ဘာလို႔ ေျပာင္းသြားလဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိဘူး။ BKK ကို မျပန္လာခင္ထိ အညိဳေရာင္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။
ဒီေရာက္မွ အနီေရာင္ကို ေျပာင္းသြားတာ။
ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတာက ဟိုေကာင္ေလးနဲ႔မ်ားဆုိင္မလားလို႔။
အေတြးေတြရပ္ျပီး ေရဆက္ခ်ိဳးျပီး ညေနစာ အျပင္ထြက္စားလိုက္တယ္။
~~~
Tin ကားေလး Pete အိမ္ေရွ႕ရပ္ျပီး အိမ္ထဲ ဝင္လာခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ေရခဲမုန္႔စားရင္း TV ကို အျငိမ့္သားထိုင္ၾကည့္ေနေလရဲ႕
“အိုး ဟို ဇိတ္က်ေနၾကတယ္ေပါ့ ငါ့မွာေတာ့ Pete ဘာမ်ားျဖစ္သြားပါလိမ့္ဆိုျပီး စာသင္ရတာေတာင္ မေျဖာင့္ဘူး”
“Sorry ပါ Tin ရယ္”
“ကိုရယ္ အရင္ကိစၥေၾကာင့္ပါဘဲ စိုးရိမ္စရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး”
“အင္း ဒါနဲ႔ Perth ကို ေတြ႔တာနဲ႔ Pete ဒီလို ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ထင္တယ္”
“ဒီလို ကိုရဲ႕ Perth က Ae နဲ႔ ရုပ္ခ်င္းတူတယ္တဲ့”
“ဟင္ ေသခ်ာလို႔လား Pete ရာ”
“အင္း ေသခ်ာတယ္”
“ကဲပါ အဲ့ဒါေတြထား ကေလး ဘာစားျပီးျပီလဲ Pete ေရာ”
“ေတာ္ေသးတာေပါ့ ငါ့သတိရေသးလို႔”
“မင္းကလည္းကြာ … ငါတို႔ အျပင္မွာ သြားစားၾကမလား”
“ေကာင္းတယ္ ကို”
“ေအာ္ ကိုကို႔ ကေလးေလးက မျငင္းရွာဘူးဘဲ ကိုက ျငင္းမွာ စိုးရိမ္ေနတာ”
“အစားက လူနဲ႔တည့္တယ္ေလ ျငင္းစရာမွ မလိုတာ”
“ဟုတ္ပါျပီဗ်ာ”
“မ်က္စိကို ေနာက္တယ္ အျပင္သြားစားမယ္ဆိုလည္း ထ သာယာမေနၾကနဲ႔”
“ေအးပါကြာ”
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံုးေယာက္ အျပင္မွာ ညစာစားဖို႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ညစားထြက္စားတာ မွားသြားသလားေတာင္ထင္ရတယ္။ မျမင္ခ်င္ မေတြ႔ခ်င္တဲ့သူနဲ႔လာေတြ႔ေနတယ္။
ဆိုင္ထဲကို ဝင္သြားတယ္ ဆိုရင္ဘဲ လွမ္းေခၚလိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ စားခ်င္စိတ္ကို ေပ်ာက္သြားတယ္။
P-“ေအာင္း Pete တို႔ပါလား”
C-“ေအာ္ Perth ဘာလာလုပ္တာလဲ”
P-“ညစာ လာစားတာပါ Can တို႔ေရာ ညစာလာစားတာလား က်န္တဲ့ဝိုင္းေတြ ျပည့္ေနတာ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တူတူထိုင္လိုက္ၾကပါလား”
သူေျပာမွ ဆိုင္ထဲကိုၾကည့္မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ ဝိုင္းတိုင္းျပည့္ေနတာ။
Pete-“ဝိုင္းေတြ ျပည့္ေနတာဆိုေတာ့ ေနာက္ဆိုင္သြားၾကမယ္ေလ”
P-“ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တူတူ မစားခ်င္လို႔လား”
T-“ေအာ္ အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး Pete က အားနာလို႔ေနမွာပါ ဟုတ္တယ္မလား Pete”
Tin ကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္ရိတ္နဲ႔ျပျပီး ဒီလိုမလုပ္နဲ႔လို႔ ေျပာတာေၾကာင့္ မထိုင္ခ်င္ဘဲ ထိုင္လိုက္ရတယ္။
P-“မွာေနာ္ ဒီညစာ ကၽြန္ေတာ္ ဝယ္ေကၽြးျပေစ”
Pete-“မလိုပါဘူး ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ဝယ္စားနိုင္တယ္”
P-“ကၽြန္ေတာ္က အဲ့ သေဘာေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္တဲ့ အထိမ္းအမွတ္န႔ဲပါ”
Pete -“ဘယ္သူက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တယ္ ေျပာလို႔လဲ”
P-“ဒါဆို သူငယ္ခ်င္းမျဖစ္ရင္ ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ”
Pete-“ဘာေျပာတယ္”
ေဒါသက ေထာင္းကနဲ ထြက္သြားတာမို႔ ခံုကို လက္နဲ႔ထုျပီး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ေတာ့ ဆိုင္ထဲက လူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဝိုင္းကို ၾကည့္ေနၾကတယ္။Tin ကဘဲ အေျခအေနကို ဝင္ထိန္းလိုက္တယ္။
T-“ေအာ္ Pete ကလည္း ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ Perth က စတာကို စိတ္ေလွ်ာ့္ေနာ္ ထိုင္ ထိုင္ Perth ကလည္း ေနာက္ အဲ့လို မစနဲ႔ ၾကားလား Pete က အဲ့လို စတာေတြကို မႀကိဳက္ဘူး”
P-“ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္”
C-“ဗိုက္ဆာျပီ မွာမယ္ မွာမယ္”
T-“ညီေရ အစ္ကိုတို႔မွာမလို႔”
W-“ဟုတ္ ဘာမွာမလဲ အစ္ကိုေလးတို႔”
T-“ၾကက္ပင္စိမ္းထမင္း ၃ ပြဲ ၊ တုန္႔ရန္းဟင္းခ်ိဳ ၊ သေဘာၤသီးေထာင္းတစ္ပြဲ စပ္စပ္ေလးလုပ္ေပး”
W-“ဟုတ္ခဏေလး ေစာင့္ပါခင္ဗ်”
ခဏၾကာေတာ့ မွာထားတာေတြ ေရာက္လာတယ္
C-“Perth စားဦးေလ ငါတို႔မွာထားတာေတြလည္း ထည့္စား”
P-“ဟုတ္ ရပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မႀကိဳက္တာေတြမို႔ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ျငဳပ္သီးလည္း မစားနုိင္လို႔”
Pete-“မရပါဘူးေနာ္ စားဆို စားရမယ္ ဘာလဲ Perth က Pete တို႔ကို မခင္တာလား”
P-“အဲ့လို႔ မဟုတ္ပါဘူး”
Pete-“ဒါဆို ဟ”
P-“ဗ်ာ”
ကၽြန္ေတာ္ တမင္ သက္သက္ ျငဳပ္သီးေတာင့္ပါ ခပ္ျပီး ခြန္႔ေပးလိုက္တယ္။ ဒီဆိုင္က ျငဳပ္သီးက အရမ္း စပ္တာမို႔ အစပ္မစားနိုင္ဘူးဆိုလို႔ တမင္ေကၽြးလိုက္တာပါ။ သူကၽြန္ေတာ္ ခၽြဲခၽြဲေလး ေျပာလိုက္တာမို႔ မျငင္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ ခြန္႔တာ စားလိုက္ရတယ္။ သူ အရမ္းစပ္ျပီး ေရေသာက္ျပန္ေတာ့လည္း ေရကသီး စပ္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္ပါက်ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ပံုစံက ကၽြန္ေတာ္ အတြက္ေတာ့ အရမ္းကို လွတဲ့ ပံုရိပ္တစ္ခုဘဲ
P-“ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္”
Pete-“ဟင္ ေျပာ သူ ဝယ္ေကၽြးမယ္ဆို”
Tin နဲ႕ Can ေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို နားမလည္သလို ၾကည့္လာတယ္။ မတတ္နိုင္ဘူးေလ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို မုန္းတယ္ဆိုတာဘဲ သိတယ္။ သူနဲ႔ မသက္ဆိုင္ဘူးဆိုတာ သိေပမယ့္ Ae ပတ္သက္သမွ် မုန္းတဲ့ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ Ae နဲ႔ ရုပ္ခ်င္းတူေနတဲ့ သူကေတာ့ အမုန္းခံ လူသားဘဲ။
P-“အဲ့လို မဟုတ္ပါဘူး ကၽြန္ေတာ့္ကို ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္ ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံရွင္းခဲ့မယ္ေလ”
Pete-“ရတယ္ မလုိဘူး သြား”
Perth~~~
ကၽြန္ေတာ္ အစပ္မစားနိုင္တာ မဟုတ္ဘူး အစပ္နဲ႔ မတည့္တာ။ အစပ္စားရင္ ရင္ထဲမွာ ေအာင့္တက္လာတာ။ အရင္တစ္ခါက စားတုန္းကဆို သတိေမ့လို႔ ေဆးရံုေတာင္ တင္လိုက္ရေသးတယ္။ ခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ေဆးေသာက္မွ ရေတာ့မယ္။ ေဆးကလည္း အိမ္မွာ က်န္ခဲ့တာမို႔ အိမ္ျပန္မွ ရေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ မနက္ကနဲ႔ မတူေလာက္ေအာင္ ခၽြဲပစ္ျပီး ေျပာေနတဲ့ Pete တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ျပန္ဖို႔လည္း ခက္ မျပန္လို႔ကလဲ မျဖစ္။
စပ္တဲ့အရွိန္ေရာ ရင္ထဲက ေအာင့္တဲ့ အရွိန္ေရာေၾကာင့္ ေဇာေခၽြးေတြေတာင္ ျပန္လာတယ္။ အရင္ဆံုးတည္ျငိမ္ေအာင္လုပ္ျပီး ေရတစ္ခြက္ကို ေသာက္လိုက္တယ္။ ရေလာက္ျပီထင္တာမို႔ စားလက္စကို စားဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္။ စပ္တာပ်ယ္ေပမယ့္ ရင္ထဲက ေအာင့္တာေတာ့ သိပ္မေပ်ာက္ေသးဘူး။
Pete-“ေရာ႔ ဟ”
P-“ရပါတယ္ စားပါ”
Pete-“ဘာလဲ Pete ခြန္႔တာမို႔လား”
P-“ဟာ မဟုတ္ရပါဘူး”
Pete-“ဒါဆို စား”
တမင္သက္သက္ကို ၾကက္ပင္စိမ္းကို ျငဳပ္သီးနဲ႔ ထည့္ခြန္႔ပလိုက္တာ ။
Tin တို႔ေတာ့ သတိမထားမိလိုက္ဘူး။ သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ေဇာေခၽြးေတြ ေတာ္ေတာ္ျပန္ေနျပီ ။ အစပ္အဲ့ေလာက္မစားနိုင္တဲ့ ေယာက္်ားေလး ရွိေသးသားဘဲလို႔ ေတြးမိေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ ဘာလို႔ ဇြတ္မျငင္းတာလဲ။ မျငင္းဘဲ စားေနတာကိုက ပို စိတ္တိုခ်င္စရာ။
~~~
Perth
သူတမင္ ျငဳပ္သီး ထပ္ထည့္လိုက္တယ္ဆိုတာ သိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးမိသလိုမ်ိဳး သူေကၽြးသမွ်ကို မျငင္းဘဲ စားေနမိတာကို ကိုယ့္ဘာကိုယ္ေတာင္ နားမလည္ေတာ့ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ မခံနိုင္ေတာ့လို႔ အိမ္ျပန္ဖို႔ ထရပ္လိုက္ေပမယ့္ ေရာက္သြားတာက အေမွာင္ကမၻာထဲကို….

see u next part.
Pete ေလး ဘယ္ခ်ိန္ထိ Perth ကို မုန္းေနဦးမလဲေနာ္။
Perth ေလးကို လုပ္လို႔ Pete ကိုေရာ သာသာကိုေရာ မုန္းရဘူးေနာ္ ဇာတ္လွေအာင္ လုပ္ရတာမို႔ပါေနာ္။
ခ်စ္ယူ