Tyle nas dzieli... A może jednak łączy?... |PlanBe|

#12

*Pov Kornelia*

Obudziłam się. Ciekawe ile spałam ? Pewnie długo bo takiego śpiocha jak ja bardzo trudno znaleźć. Spojrzałam na telefon ocho 15 nieodebranych połączeń i 10 sms'ów a od kogo? Od Bartka,ciekawie czy pamięta co się wczoraj stało..Zapewne nie iiiiu
W sumie jakby smutno mi,że on tego nie pamięta,ale dobra mówi się trudno...Chociaż on chyba nie był aż tak pijany,żeby tego nie pamiętać... Zresztą nie ważne dla niego to pewnie nic nie znaczyło. Ale dobra oddzwonię,żeby się chłopak nie martwił.
Wybrałam numer,pierwszy sygnał ,drugi sygnał.Odebrał. W słuchawce było słychać jego kojący głos:
-Hej,wszystko u ciebie okej mała ?
-Hej,tak,przepraszam, że nie odebrałam,ale spałam...-chciałam jeszcze coś dodać ,ale chłopak wtrącił-
-Byłaś aż tak zmęczona po wczoraj ? Myślałem,że już to odespałaś...-zamarło mi serce...On to pamięta.ON TO NAPRAWDĘ PAMIĘTA AAAAA! Dobra laska uspokój się.Wdech i wydech.Wdech i wydech.
*Pov Bartek*

Boże czemu ona nie odbiera tego cholernego telefonu? A co jeśli coś jej się stało ? Kurwa oby nie...
Moje rozmyślenia przerwał dzwoniący telefon. Spojrzałem na wyświetlacz . TO ONA!
-Hej,wszystko u ciebie okej mała ?
-Hej,tak,przepraszam, że nie odebrałam,ale spałam...-Spałaś ,chociaż tyle dobrego,że byłaś bezpieczna,ale kobieto nawet nie wiesz jak ja się o ciebie martwiłem,ale przecież ci tego nie powiem...Ale
-Byłaś aż tak zmęczona po wczoraj ? Myślałem,że już to odespałaś...- Palnąłem bezmyślnie,oby nie wzięła mnie za jakiegoś kretyna...