30 Ocak 2019
Kafeden çıkarken olabildiğince arkadaşlarının endişeli bakışlarına aldırmamaya çalıştı. Elinde Doyoung için yazdığı bugünün notu vardı. Her zaman oturdukları yere her gün gelir, koskoca üç ay geçmesine rağmen notlarını düzenli olarak yazar ve evdeki kutuya koyardı. İlk kutu tıklım tıklım dolu olduğu için yenisini geçen yıl Doyoung'a doğum günü hediyesi olarak vermişti. Onun da yarısı çok çabuk dolmuştu. Jaehyun yenisini almayı aklına not ederek paylaştıkları küçük aparmatmana doğru yürüdü.
Kafe ile evleri arasında on dakika vardı. Birlikteliklerinin ilk yılından sonra almışlardı bu evi. Her köşesinde ikisinin izi, her santiminde anıları vardı. Yazdığı notlardan ve Doyoung'dan daha çok aşık olduğu bir şey varsa, o da evleriydi. Çocuklarıymışcasına seviyordu evlerini. Güvende hissettiği tek yer orasıydı.
Kapısının önüne gelince bantla ahşap kapıya tutturulmuş bir zarf gördü. Kese kağıdı renginde, büyükçe bir zarftı. Üzerinde adı ve bilmediği bir adres yazıyordu.
Kahverengi saçlı çocuk mektubu alarak içeri girdi. Evin içi zifiri karanlıktı. Bir şeylere takılmamak adına lambayı açtı ve küçük salonlarına ilerledi. Zarfı açıp, içinde olan mektubu okudu. Tekrar ve takrar. Sonra onu, elindeki not ile birlikte yandaki koltuğa bıraktı ve gözlerini kapattı. Kulaklıkları hâlâ kulağındaydı, şimdilik güvende hissediyordu bu yüzden. Yarın dedi, yarın onları görmeye gidecekti. Şimdi ise en çabuk şekilde yatağına ulaşmak istiyordu.
Gün yerini geceye bırakıyor. Yine bana eşlik etmek için yanımda değilsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
someone you loved • dojae
Fanfiction"Sanırım sevdiğin biri olmaya çok alışmışım." • • Jaehyun, birlikte oldukları her gün için Doyoung'a bir not bırakmıştı.
