someone you loved • dojae

6

20 Mayıs 2016

Jaehyun yattığı yataktan kafasını notlarına gömmüş sevgilisine baktı. Büyük çerçeveli gözlükleri burnundan aşağı düşmüş, şimdi siyah olan saçları ise rahatsız edici bir şekilde yüzüne dökülüyordu.

" Doyoung. "

Ufak bir hmmm'lama duydu. Siyah saçlı çocuğun gözleri hâlâ notlatındaydı. Özellikle finaller yaklaştıkça çok stres yapıyor, bütün gününü yurdunda notlarına gömülü olarak geçiriyordu. Bozulan uyku düzenini bir türlü yerine oturtamıyordu, bunun için göz altları daha da morarmıştı. Sürekli olarak yemeklerini aksattığı için daha çok zayıfladığından da küçük olan kendisini sürekli sevgilisi için endişelenirken buluyordu.

" Şu çalışmaya biraz ara versen diyorum? Dün kaç saat uyudun, üç falan mı? "

Ayağa kalktı. Yavaşça sevgilisinin çalışma masasına ilerledi ve masaya dayanarak siyah saçlara verdi dikkatini. Doyoung yazmayı henüz durdurmamıştı ve bu sinirlenmesine sebep oluyordu. Bazen sevgilisinin inatçılığına küfredesi geliyordu.

" Jungwoo sabah kalktığında odada olmadığını söyledi. O da endişeleniyor. "

" Şu bölümü de bitirince bırakacağım Jaehyun. Sadece iki saat daha ver bana. "

Burnundan soluyordu genç çocuk. Siyah saçlı çocuğun bu kadar umursamaz olmasına aklı ermiyordı. Onu çok sevmese, şu an aklını başına devşirmesi için ona bir güzel dayak atardı.

" Altı Doyoung, Jungwoo sabah altıda kalkmış, o da işemek için. O saatte ne yapıyordun? "

Yine büyük olandan bir tepki alamayınca kağıtların üzerinde gezinen kalemi tuttu ve yüzüne eğildi. Sinirli nefesi siyah saçları hareket ettiriyordu, bu dikkat dağıtıcıydı. Onun için bir eliyle uzun tutamları ufak kulakların arkasına attı ve şu an kendisine sinirli bir şekilde bakan sevgilisine gülümsedi.

" Bu sınavda da harika olacaksın bebeğim, bunu biliyorum tamam mı? Onun için benimle şimdi yatağa gel ve birlikte uyuyalım, ne dersin? "

Sitemli bir of'lama bıraksa da Doyoung kalemini bırakarak notlarını toparladı. Dudaklarına asılan belli belirsiz bir gülümseme olduğunu görebiliyordu Jaehyun. Büyük olanın kendisine karşı olan yumuşak noktasını her zaman kendi lehine kullanabildiğinin farkındaydı ve bundan yarar sağlıyordu. Her ikisi için de.

" Tamam koca oğlan, bırakıyorum oldu mu? Ne bu hiddet bu celal? "

Notlarını düzenledikten sonra oturduğu sandalyeden kalkıp, ellerini havaya kaldırarak gerindi. Jaehyun kemiklerinin çıkardığı kütürtüleri olduğu yerden bile duyabiliyordu.

" Beni endişelendiriyorsun. Sınav zamanı kendini çok kaptırıyorsun sevgilim, hasta olacağından korkuyorum. "

Yüzünü kaplayan gözlükleri çıkarmak için uzandı Jaehyun. Yorgun bakan kahvelikler çıplak kalmadan önce orada ufak bir hüzün gördü. Bunun yorgunluktan olduğunu düşünerek gözlüğü masaya bıraktı ve sıcak elleri tutarak yatağa ilerledi. Özenle sevgilisini yatırdıktan sonra arkasına da kendisi uzandı ve güçlü kollarını ince bele sardı. Burnunu kokusunun en çok yayıldığı yere, ensesine bastırarak derince bir nefes çekti.

" Neden hep yurdumdasın? "

" Çünkü çalışırken kendini öldürmediğinden emin olmam lâzım. "

Elleri düz karna masaj yaparken, ufak öpücüklerini normalden daha sıcak olan tene bastırdı. Havalar çoktan ısınmıştı, bundan dolayıydı belki de bu sıcaklık. Şimdilik kısa olan onun özel sobası gibiydi. Sıcacık ve tam da kollarının arası için yaratılmış.

" Ne zaman kendi evinde kalmaya başlayacaksın? "

Ufak bir kıkırtı.

" Sen de geldiğin zaman. "

Kolları arasındaki bedenin duraksadığını, bir süre sonra da nefes almaya tekrar devam ettiğini hissetti. Sanki onu göğsüne hapsetmek istercesine kendisine çekti Jaehyun sevgilisini. Elindeki ufak kağıdı da titreyen ellere tutuşturdu.

" Onu yarın oku bebeğim, şimdi sadece uyumanı istiyorum. Yarın cevabını bekliyor olacağım. "

Son bir öpücük ile küçük olan sevgilisini uykuya uğurladı. Sabah aldığı cevap ise dudağına kocaman bir öpücük ile verilen bir evetti.

Bazen canım yandığında gözlerimi kapatıyorum ve kendimi senin kollarında buluyorum. Kendime gelene kadar nefes sesinde güvende olacağım. Beni güvende tutmak için orada olacak mısın?