2.2

146 16 8
                                    

Sehun duyduğunun klasik bir arkadaşlık sevgisinin göstergesi olduğunu biliyordu, fakat keşke öyle olmasaydı diye diye düşünmekten de kendini alamıyordu. Son zamanlar çocuğa ilgisi oldukça artmıştı ve onu artık çok daha farklı sevmesini istiyor, ama böyle bir şeyin olamayacağını düşünüyordu.

Kollarında kıvrılmış minik bedenden gelen düzenli ve sakin nefes alış verişlerinden yola çıkarak uyuduğunu düşündü ve onu kucağına alıp odasına çıkardı.

Yatağa yatırıp üzerini örttü, ve ayakta durup güzelliğini izlemek istedi. Fakat tek yaptığı eğilip yanağına minik bir öpücük kondurmak oldu,

"Beni göremiyorsun ama seni hala seviyorum miniğim.."

Odadan çıktı.

Baekhyun şaşkın gözlerle elini yanağına götürdü, düşündükleri gerçek olabilir miydi?

Bu düşünce onu tekrar mayıştırdı ve az önceki kollarda olduğunu düşünerek kendini uykuya bıraktı.

---

Terler içinde uyandı uykusundan, çok kötü bir kabus görmüştü. Elinde olmadan ağlıyordu. Henüz bilinci tam açılmamış, merdivenlerden aşağı hızlıca indi ve salonda gördüğü Sehun'a doğru hızlıca yürüdü. Sehun onu şaşkınlıkla izledi ve çocuk yanına geldiği gibi yaşlı yüzünü göğsüne bastırdı, sevgi dolu bir kucaklama bahşetti ona.

"Baekhyun, noldu?"

Çocuk yüzünü kaldırıp Sehun'a baktı, ve ağlamayı kesti.

Sonra hissettiği şey Sehunun onu kucağına alıp koltukta yine kucağına oturtarak sarılmasıydı. Gözyaşları silindi, "Şş, geçti bebeğim."

Başını onun boynuna gömüp kendine gelmeyi bekledi. Kalktığında ise gördüğü ona şefkatle bakan bir Sehun'du.

Sanırım bu halde onu görmemek imkansız olurdu.

O an gördü karşısındaki bakışın derinliğini, gözlerinden yansıyan kalbini.

"Hiç gitme olur mu..."

Sehun bunu bir sayıklama olarak algılayıp olumlu anlamda kafa salladı.
Sonra yerinden kalkıp kumandaya uzandı,

"Hadi seni biraz eğlendirelim."

---

Olanlar ikisine de değişik geliyordu fakat ikisi de bunu kendince arkadaşlıklarına yoruyordu. Hem Sehunun bir gerekçesi vardı, Baekhyun aşka inanmıyor.

Çocuğun elini tutup onu mutfağa sürükledi. Tezgaha oturttu ve o oradan ona bakarken önceden hazırladığı yemekleri ısıtıyordu.

Baekhyun ona gerçekten hayrandı.

"Ananas suyu mu Portakal suyu mu minik?"

"Ananas," dedi ağzının içinden kısık sesiyle. O böyle çok güzeldi ve kendisine ilgi gösteriyordu.

"Sen nası tatlı durdun orda ya.."

Kızarmaya başladığını hissetse de kıkırdadı.

"Öyle miymiş.."

"Hıhı, hep kalsana benimle böyle."

Şakanın da bir sınırı var Sehun, bak hayal ettim şimdi yazık değil mi bana.

"Kalırım" diyip oyunu devam ettirdi.

Bir ah çekti Sehun.

"Keşke seni kafeye değil de buraya alsaydım ya, daha çok yakıştın."

"Olur canım o da olur. İyi de hamaratsın zaten, aç kalmam."

"Sen yemek mi yerdin canım? Yemek yesen bayılmazdın yolun ortasında. Bak yine sinirlerim bozuldu. Hazırla kendini, zorla da olsa yedireceğim çünkü."

Baekhyun durumundan gayet hoşnuttu.

Sehun'un ona yaptığı her şeyden afiyetle yedi, karnında biraz ağrı hissetse bile onu kırmamıştı.

Aynı şekilde tezgahta oturarak onun mutfağı toplamasını izledi. Ve kucağında salona döndü.

Yanında oturmuş, çocuğun saçlarını düzelten Sehun konuştu,

"Hiç seni götüresim yok ama yapmam gerek değil mi.."

Baekhyun gülümseyerek kafasını salladı.

"Neden ya.."

Çocuk hafifçe koluna vurdu büyüğünün.

"Kaçırdın zaten beni. Hadi hadi evime götür beni işlerim var."

"Ne işin varmış?"

"Yani aslında yok.."

"İyi olmasın olmasın... Olursa çağır beni ben yaparım. Gerçekten çağır." dedi Sehun çocuğa öylece bakarken.

"Hadi kalk, biraz da evinde bakayım sana..."

Baekhyun şaşkınlıkla ağzını araladı,

"Gerçekten mi?"

"Hıhı..."

Yine kucak. Araba, yol.

İnerken de kucağa alınacağını anladığında isyan etti,

"Tamam bunu sevdim ama burası benim evim Sehun. Komşularım üç yaşında olmadığımı maalesef biliyor."

Gülerek karşıladı onu Sehun ve evine girdiler.

"Ben duş alıp geleceğim, sen bekle beni buralarda. Kaybolma Sehunnie"

Sehunnie. Diyen. Ağzını.

"Burdayım burda, git hadi."

---

İhtiyacı olan tüm ilgiyi ona veren Sehun, onu son olarak yatırıp evden çıkmıştı.

Sehun?

Efendim?

Teşekkür ederim. Uzun zamandır ihtiyacım olan ilgiyi verdiğin için :')

Önemli değil, uyu hadi.

İyi geceler

İyi geceler bebeğim.



Bebeğim? Bunu sevdim galiba, diye düşünüp uykuya daldı yine Baekhyun.

coffeehouse;sebaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin