Önümde iki kağıt vardı. Birinde anılarım yazarken diğerinde acılarım yatardı. Nedense acılarım upuzun bir kağıttı, sonunu göremediğim. Birini seç yakacaksın dediler, acılarımı seçtim. Onu yaktım. Fakat ardından bir şey fark ettim. Ben anılarımı yok etmiştim. Çünkü acılarım masanın üzerinden bana gülümsüyorlardı. Ve
tek yok ettiğim anılarım olsaydı keşke aynı zamanda bu yangında benliğimi de kaybetmiştim. Şimdi geriye acılarım ve küller kalmıştı.
ÖNEMLİİİİİ!!!
Arkadaşlar lütfen okuyun panonuzda falan bahsedin takip edin oy falan atın beğenmiyorsanız eyvallah fakat beğeniyorsanız da bir şekilde destek çıkın lütfen canlar biraz daha gayret ♥♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimde Soldurduğum Tüm Çiçeklere İthafen.
RandomKalbimde bir yer satın aldım. İnsanlarla tanıştım, her bir insan için bir çiçek diktim arazime. Büyüttüm besledim. Sonra o çiçeklerin köklerini de kendim kuruttum. O çiçekleri soldurdum. Araziyi de mezarlık yaptım, ölü çiçek mezarlığı... Kalbimde...
