Angelia wiedzie normalne i nudne życie.
Gdy pewnego dnia w jej rezydencji pojawia się hrabia Ciel Phantomhive, wszystko wywraca się do góry nogami.
Co łączy ją z tym tajemniczym chłopakiem ?
Co ukrywa przed nią przeszłość ?
A może to tylko halucyna...
Następnego dnia Angelia została obudzona jak zawsze przez swojego lokaja. Tym razem jednak nie chętnie udała się na śniadanie. W wielkiej jadalni siedział już Hrabia Phantomhive. - Witaj - powiedział ozięble - Dzień dobry - odparła dziewczyna i usiadła do stołu Jedli w ciszy i ponurej atmosferze. Gdy Angelia miała zamiar opuścić stół Ciel złapał ją za nadgarstek. - Poczekaj. Musimy porozmawiać... Proszę - powiedział poważnie Dziewczyna skinęła głową na " tak " i ruszyła do ogrodu. Chłopak instynktownie ruszył za nią. Po chwili znajdowali się w pięknym różanym ogrodzie. Wyglądał jak labirynt w środku którego znajdował się skarb czyli oczko wodne i huśtawka przyczepiona do starego dębu. - Słucham - odezwała się dziewczyna - Myślałem nad tym dość długo ostatniej nocy.. i przepraszam za swoje zachowanie.. - zbliżył się do niej - Nic się nie stało.. - odparła ponuro
Podeszła do drzewa tupiąc niskimi obcasami. Dotknęła palcem jego kory tym samym odsłaniając znamię. Chłopak stojący za nią poprawiał właśnie włosy gdy jego opaska spadła z oka.
Dziewczyna poczuła niewyobrażalny ból. Upadła na kolana. Ciel zrobił to samo i próbował zakryć oko ręką, lecz nie był w stanie.
Po chwili cały ogród zaczął płonąć, czarny dym zasłaniał pole widzenia. Oboje zaczęli kaszleć i krzyczeć. Spojrzeli na siebie przerażonym wzrokiem. Chwilę później usłyszeli krzyk dziewczynki. Zaraz po nim krzyk chłopca. Dzieci wołały o pomoc. Były przerażone utratą rodziców.
Nastolatkowie poczuli jeszcze gorszy ból, do ich uszu dochodziły okropne piski
- Sebastian ! - krzyknął Ciel - Iwan ! - załkała dziewczyna - Uratuj mnie.. - szepnęli jednocześnie i upadli ma twarze
Mimo czarnego dymu ujrzeli dwie pary czerwonych oczu, zmierzających ku nim. Jednak żadne z nich nie było świadome tego, że ogień to tylko halucynacje..
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Myślę, że hrabia Ciel Phantomhive powinien już wrócić do swojej rezydencji.. zagadka "Kuby Rozpruwacza" zeszła daleko w niepamięć.. - odezwał się Iwan podczas kolacji następnego dnia - Też tak uważam - odparł ze sztuczną uprzejmością Sebastian
Angelia wpatrywała się otępiałym wzrokiem w okno. Było późne lato.. jej ulubiona pora roku. Miała teraz ochotę uciec z tego miejsca i już nigdy nie wrócić. Tylko musi poczekać aż życzenie się wypełni a Iwan dostanie jej duszę. Wtedy będzie wolna już na zawsze
- Myślę że to dobry pomysł. Dziękuję za gościnę - odezwał się Ciel i podszedł do Angelii całując ją w rękę Dziewczyna kiwnęła głową ze sztucznym uśmiechem i poszła odprowadzić gości. Patrzyła jak ich powóz znika za zakrętem i stała tak jeszcze chwilę - Panienko.. wszystko w porządku ? - podszedł do niej Iwan - Jasne. Dziwny ten hrabia - odwróciła się w jego stronę - Dokładnie. Bardzo dziwny.. - odparł uśmiechając się cwanie Angelia nie pamiętała co się stało poprzedniego dnia. Męczyło ją to wszystko. Wiedziała jednak, że ma to jakiś związek z nastolatkiem, jednak na razie nie chciała znać prawdy..
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ciel oparł głowę o siedzenie. Patrzył na wsie, które mijał powóz. - Co się wczoraj stało ? - zapytał poważnie - Ahhh. O to pytasz Paniczu. Niezdarna pokojówka panienki Angelii wysypała jakieś dziwne proszki. Oboje straciliście przytomność - odparł łagodnie Sebastian Chłopak nie odpowiedział. Patrzył tępo na krajobraz rozciągający się za drzwiami powozu. - Przełóż jutrzejsze spotkania na inne dni. Chcę pobyć sam - odezwał się Ciel - Oczywiście Paniczu - pokłonił się lekko i spojrzał na chłopaka
Gra się właśnie rozpoczęła. Wygrany może być tylko jeden..
