# 4.Bölüm #

1 1 1
                                    

Şarkılar :
Gripin - Beni Boş Yere Yorma
Gripin - Aşk Nerden Nereye
Gripin - Yalnızlığın Çaresini Bulmuşlar
*
*
*

Korkuyordum .
Sebebi ise belliydi .
Karşımda dev gibi korkutucu gözlerle bana bakan babamdı benim korkumun sebebi .
Neden böyle bakıyordu umrumda değildi .
Ama canımı haddinden fazla yakıyordu .
Sert bir soluk alıp gözlerini mümkünmüş gibi biraz daha kıstı .
" Lavin , bu seni son uyarışım . Bilirsin bir şeyi birden fazla kez söylemeyi sevmem . O yüzden bir daha yediğin haltlardan hiç biri tekrarlanmayacak . Anladın mı beni!!"
Yaptığım hatalar ya da yediğin haltlar derken ???
" Neyden bahsediyorsun anlamıyorum.. "
Sinirle ayağa kalkıp tam karşımda durdu .
" Geri zekalı falan mısın !!??? Yaptığın bokları anlamamazlıktan gelen takdire şayan aslında . Ama ben sana itina ile hatırlatayım . Çete kurup haraç almak , hırsızlık yapmak , kavgalara katılıp para kazanmak ve benim dillere destan itibarımı iki paralık etmek desem... Anlar mısın ?? Geri zekalı değilsen anlarsın . "
Boğazıma koskocaman bir yumru oturmuştu . Babam her şeyi öğrenmişti . Ama nasıl ??
" Sen bunları nerden öğrendin ??? Kim söyledi ?? "
Sinirle kalktığı koltuğa geri oturdu .
" Benim seni görmezden geleceğimi falan sandın herhalde . Yediğin bokların ortaya çıkmayacağını mı sandın !!?? Ben seni evden çıkıp bir daha gelmemek üzere karar verdiğin andan beri izliyorum . Herşeyden önceden beri haberim var . Her neyse... Kısacası o çete bozulacak ve herşey son bulacak sende eve geri döneceksin . Dediğim gibi bu son uyarım eğer dikkate almazsan diğeri senin için pek iyi bir uyarı olmayacak. Şimdi çıkabilirsin . "
Oturduğu koltuktan kalkıp masasının başında durdu .
Ben ise hâlâ onun komutunu bekler gibi odada bekliyordum . Ne yani bir yıldan beri herşeyden haberi varken yokmuş gibi mi gözükmüştü ??? Asıl aptallık bendeydi . Onun gibi birinin bunu en başından öğrenmeyeceğini sanmak aptallıktı ve ben yine aptallığımı göstermiştim .
" HÂLÂ NEDEN ODAMDASIN !! ÇIK GİT DEDİM SANA ZOR MU KULLANMAM LAZIM İLLAKİ SÖYLESENE !!! "
Bir hızla ayağı kalkıp odadan kendimi zor attım . Bu adam bir gün durduk yere bağırarak beni kalpten öldürecekti . Ne vardı sanki bağıracak öylesine dalmış gitmişti .
Binadan çıkınca sanki yıllardır nefes alamaya muhtaçmış gibi derin derin nefes aldım . Elimi çantama sokup telefonu elime aldım . Birkaç numara tuşlayıp telefonu kulağıma tuttum .
Birkaç çalıştan sonra telefon açıldı .
" Efendim Lavin"
Derin sonunda telefonu açabilmişti .
" Derin , Emir neredeyse söyle gelsin ve beni alsın ."
Keskin bir dil ile söylediğim cümle onu şaşırtmış olacak ki bir süre sessizce durdu . Daha sonra derin bir nefes alıp nihayet konuşmaya başladı.
" Abim evde biz mekandayız . Rahatsız edilmek istenmediğini söyledi . "
Huzursuz ve sabırsızca nefes alıp konuşmaya başladım .
" Diğerleri nerede ?? Hepiniz mi deprosyana girdiniz . Te allahım ya!! "
Sinirlenmiştim . Zaten babam olacak şerefsiz yüzünden gergindim . Bir de üstüne Emir beyin keyfi beni sinir etmişti . Derin'in cevap vermesine izin vermeden sabrım tükenmişçesine konuştum .
" Akın'a söyle gelsin . İtiraz istemiyorum . Lan ben miyim çetenin lideri siz mi belli değil yaa !!! "
Telefonu Derin'in suratına kapatıp Akın'a bulunduğum yerin konumunu attım . Gözüme ilişen banka kuratarıcımmış gibi oturdum . Denizin tam karşısındaydım . Hava parçalı bulutluydu . Ne çok sıcak ne de çok soğuk . Kararsızdı .
Aynı benim gibi . Yaşamak ve yaşamamak arasında gidip geliyordum . Ya yaşayıp tüm bunlara boyun eğecektim ya da hayatıma son verip huzura kavuşacaktım .
Ölüm beni hiç bir zaman korkutmamıştı . Belki içimi ürpertirdi. Ama asla ölümden korkmazdım . Öyle bir duygu yapımda yoktu .
Düşüncelere o kadar dalmıştım ki yanıma birinin oturduğunu kendini belli etmek için hafifçe öksürdüğünde anladım . Kafamı oturan kişinin olduğu yöne çevirince beni izlediğini fark ettim ve bu beni rahatsız etmişti.
" Kusura bakmayın o kadar dalmıştınız ki geldiğimi fark ettirmek için böyle bir yol kullandım . Oturdum ama bir sakıncası yok değil mi ??"
Kafamı hayır dercesine salladım . Kafamı denize çevirip bir süre öyle durdum . Görüş alanıma damarlı ve bir o kadar da dikkat çekici bir el girince kafamı yan tarafıma çevirmek zorunda kaldım . Yanımda ki şahıs bana ukala bir tavırla gülümseyerek elini uzatmıştı .
" Ben Serdar , Serdar Uzanmaz . Tanıştığıma memnun oldum . "
Aslında ben hiç memnun olamamıştım fakat kalbini kırmak istemediğim için gereksiz bir gülümseme takınıp isteksizce elini sıktım .
" Lavin , Lavin Yörük . "
Elimi elinden kurtarınca yönümü yine denize çevirdim .
" Bir dakika !! Sen Atakan Yörük'ün şu ünlü güzelliği dillere destan kızı değil misin ?? "
Öylemiydim cidden ?? Bir tek ben mi kendimi ruhsuz ve ölü olarak görüyordum . Yoksa insanlar mı öyle görmemek için direniyorlardı .
Ben ünlü fotoğrafçı Atakan Yörük'ün kızı Lavin Yörük değildim . Ben kalbinde yılların yarası , sırtında milyonlarca bıçak izi taşıyan yaşayan ölüydüm . Fakat benim dışımda kimse bunu farketmiyordu . Bıkkınca nefes alıp başımla onu onayladım . Tam ağzını açacakken ısrarla çalan korna sesi bunu böldü . Kafamı arkaya çevirip korna sesinin sahibine baktım.
Akın .
Sonunda gelebilmişti . Neyse ki tam zamanında beni bu adamdan kurtarmış olması suçunu affettirmişti.
Ayağa kalkıp Serdar'a döndüm .
" Tanıştığıma tekrar memnun oldum. Fakat benim gitmem gerek . "
Hafifçe gülümseyip elimi tuttu ve üstüne hafif bir öpücük bıraktı .
" Sizinle tanışmak benim için bir zevkti . Umarım başka bir zamanda başka bir yerde karşılaşırız . "
Bende hafifçe yalandan gülümseyip arkamı döndüm ve hızlı adımlarla arabaya doğru yürüdüm . Kendimi hızlı bir şekilde yolcu koltuğuna atıp Akın'a hareket etmesi için işaret verdim. 
" Lavin o adam- "
Anında sözünü bölmüştüm konuşmak istemiyordum .
" Sonra konuşalım Akın çok yorgunum . "
" Peki tamam sen bilirsin . Nereye eve mi mekana mı ?? "
" Mekana . "
Bundan sonra arabada başka bir konuşma geçmemişti .
Kafamı cama yaslayıp dışarıyı izlemeye başladım . Hayat çok garipti.  İnsanlar sanki hayat çok kolaymış gibi tek telaşları hayatı güzel bir şekilde yaşamaktı . Herkesin aslında amacı farklıydı bu sahtekar , acımasız yaşamda...
Araba durunca kafamı camdan kaldırıp Akın'a baktım . Bana kafası ile ön camı işaret etti . Kafamı oraya çevirdiğimde gördüğüm kişi ile dilim damağım kurudu . Sanki hayat o an da durmuştu . Ve ben bu hayatta yaşamı haketmeyen tek kişiydim .
Ve böylesine yaşadığım hayat bana sadece ölümden başka bir şey değildi .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 04, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

VurgunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin