ZÜLAL

5.BÖLÜM

Saçma bile olsa sevdiğin kişiyle yapıyorsun ya. O yaptığın şey dünyanın en güzel şeyidir aslında...
🎀🎀🎀

 

   Ani fren sesi duyunca yol tarafına baktım, bakmaz olaydım.

 

   Bu o... Yani o adam, ya işte geçenki  kabinde sarışın kızla şey yapan. Allah'tan bu tarafa bakmıyor... Dedim ya bugün ben ne dersem çıkıyor.

 
  Kafasını bu tarafa çevirince bende ona baktığımı anlamasın diye kafamı öne eğdim.telefonumla uğraşıyormuş gibi yaptım.

 
  Arabanın gittiğini anladığımda kafamı tekrar kaldırıp baktım, gitmişti.

  Derin bir nefes alıp verdim, sonra kulaklığımı alıp taktım ve en sevdiğim ilahiyi açtım.

  Ben ilahinin içinde kaybolurken telefonumun mesaj sesini duydum. Kafamı aşağı eğerek mesaja baktım. Mesaj annemdendi "kızım nerede kaldın yemek yiyeceğiz telefonunada ulaşılamıyor zaten baban merak ediyor seni çabuk gel".

   Aynen bunlar yazıyordu mesaj kutusunda. Bende cevap vermeden ilahiyi kapattım ve kulaklığımı yine aynı dağınık olan çantama koydum, banktan  kalkarak bizim evin yolunu tuttum.

    Parkın çıkışına geldiğimde etrafa bakmıyordum kafam yere eğik bir şekilde ilerliyor ve yarınki sohbet konusu ile ilgili bir kaç hadis bulmayı düşünüyordum.

    Karşı kaldırıma geçerek biraz daha yaklaştım evime. Kafamı kaldırarak yola bakma gereği duydum birden, yani sanki biri beni takip ediyor gibi bir his doğdu içimde.

   Ve hislerim beni yanıltmadı, aynen dediğim gibi beni takip ediyor ve ben korkmaya başladım. Şuanda elimde olmadan ayaklarım beynimin komutundan çıkmış bir şekilde hızlanmıştı.

  
  Benim hızlandığımı anladığında kendisi arabanın içinde olduğu için arabayı bir tık hızlandırdı.

   Evimin sokağına geldiğimde daha hızlı ilerlemeye başladım, evimin kapısına iki ev kalmıştı. Ve ben ilerledikçe evim sanki uzaklasıyordu benden.

   Evimin kapısına zorlukla ve nefes nefese ulaştığımda kapıda  annem ve babam vardı.

   Onlarda sanki bir yere yetişmek istiyorlarmış gibi babam acele bir şekilde ayakkabılarını giyerken annemde kapıyı kilitlemeye  çalışıyordu.

   

   "hayırdır nereye böyle kötü bir şey yok demi? " benim sesimi duyduklarında, beni daha yeni fark ediyorlardı.

   "hadi kızım sende gel şifa niyetine kuran falan okursun." ne... Ne kuranı ya birine birsey mi oldu acaba "neden ki  nereye gidiyoruz birine bir şeymi oldu".

  "yok kızım benim memleketten bir arkadaş hastanede yatıyormuş şimdi öğrendim, durumu biraz kritikmiş o yüzden hadi sende gidelim annenin dediği gibi kuran falan okursun?" deyince  babam.

   Bende mecbur kabul ettim ve evden hep beraber çıktık. Etrafa baktığımda şükür o yoktu.

  O kim mi? Onunla kabinde ve parkta karşılaştık diyeyim sizde anlayın.