Fallen

Chapter 5

Chapter 5: Mysterious Guy

Lexi's Point of View

"Lexi! Gising ka na! Male late ka na!" Sigaw ni Aling Tessy.

I tried my best to stand up kahit na inaantok pa talaga ako. Hinarap ko ang sarili ko sa mirror, but then I saw my face. My fucking eyes are like---fuck! Kinuha ko yung twalya ko saka ako kumaripas ng takbo papunta sa CR.

After taking a hot shower, dumiretso ako sa walk in closet ko para pumili ng damit. Malamang, alangan namang pumili ng pagkain. Bale ang suot ko ngayon ay, Yellow sleeveless na may bow na design tapos ripped highwaisted jeans,at tinernohan ko ng vans na old class.

Dumiretso ako sa makeup table ko para ayusin ang mukha ko. Kasi, shit those eyebags. I hate it, I just used some concealer para hindi mahalata ang mga pagkalaki laki kong eyebags. Dulot siguro neto ang pag iyak ko kagabi.

After that, dumiretso na ako sa hapag kainan para I greet ng goodmorning si Kuya Jyro.

"Good morning Kuya Jyro!"  Napagtanto kong nasa haralan pala ni Kuya Jyro si Jiro. Fuck, nailang tuloy ako. Naalala ko na naman yung confession niya kagabi. Then I kissed Kuya Jyro's cheeks.

"Good morning too Princess, c'mon join us." Pagaalok niya sakin.

"I'm going to be late na Kuya eh. Sorry, I gotta go. May practice pa kami." Sa totoo lang naiilang lang talaga ako kay Jiro. Ayoko siyang makita, nakakatunaw yung mga titig niya sakin.

Kinuha ko ang susi ng kotse ko dito sa loob ng bag ko then pumunta ako sa garage para kunin ang sasakyan ko. Suddenly, Jiro appeared in just a snap.

"Iniiwasan mo ba ako?" Naniningkit yung mata niya habang tinatanong niya ako. Putangina naiilang ako sayong gago ka.

"A-ah? H-hinde! B-bat naman kita iiwasan?" I'm trembling again. I hate tgis feeling. Sana hindi nalang siya nag confess sakin. Yan tuloy, di na ako makapagsalita ng maayos sa harapan niya.

"Good, sabay na tayong pumunta sa school." Saka niya ako hinatak papunta sa kotse niya. Which is porsche.

I find it unfair. Bakit yung kambal naka porsche tapos ako elantra lang? Di na ba ako love nina mom at dad? I wanted a ferrari but ayaw nila. Madidisgrasya lang daw ako.

Sa lagkakaalam ko di naman ako lapitin ni disgrasya eh. Arg! I hate them!

May kung anong kuryente na dumaloy sa aking ugat nang hawakan ni Jiro ang kamay ko. Fuck! Why am I feeling this kind of shit?

Nasa loob na kami ng kotse niya at on the way na kami papuntang N.U.

Why am I trembling. Why do I suddenly feel this shitty thing kapag ni Jiro ang kaharap ko? A-am I falling for him already?

No, no! Ako yung babae. Ako dapat ang umiwas. Kung hindi niya kaya, pwes ako kakayanin ko.

KAKAYANIN KO...

Bumalik ako sa tamang huwisyo nang magsalita si Jiro.

"I hate your silence baby. What's bothering you?" Kailangan ko syang komprontahin. It's now or never.

"H-hindi ka ba natatakot sa nararamdaman mo? Hindi ka ba natatakot kapag nalaman to nina mom at dad?" Dahil ako, natatakot ako. Natatakot ako ng sobra para kay Jiro. Dahil alam kong mawawalan siya ng mana.

Mawawala lahat ng pinaghirapan niya sa mga hinahandle niyang companies. Natatakot ako na baka itakwil siya ni Dad. If only kaya ko syang tulungang kalimutan ang nararamdaman niya para sakin.