2 თავი

522 55 1
                                    

დილით მაღვიძარას ხმა
ჩამესმის ,ეს კი ისეთია ,
ვინმე მოვეპაროს და თავში რამე
ჩაგცხოს,
მობეზრებით ვდგები ლოგინიდან ისეთი კარგია დაძინება,
მაგრამ ძილისთვის სად მცალია

-კოლეჯში მიდიხარ გოგო,
გამოფხიზლდი დროზე.

ჩემი ადგომა და სააბაზანოში შევარდნა ერთი იყო.
სასწრაფოდ ჩავიცვი ,
სამზარეულოში შევვარდი და ბინიდან გავვარდი.

-აააააა ,
როგორ მიხარია ახალი
მეგობრები მეყოლება.

ამ სიტყვებს ხმამაღლა გავყვირი ,
იმიტომ რომ მიხარია,
ირგვლივ ხალხი მიყურებს და
იცინიან.

-ღმერთო რა კარგი გოგოა.

-მადლობა ბებია .

შევხედე მოხუცს და გავუცინე ,
მანაც იგივე გამიმეორა,
ეგ მომენტი კი მიხარია.

-ნეტა როგორი კლასელები მეყოლება ?
როგორი გოგოები და ბიჭები?
მალე უნდა მივიდე.

კოლეჯამდე ცოტაღა დამრჩა
და იქ ვიქნები .
გზად მივრბივარ თან ისეთი სიჩქარით ,
კინაღამ ვიღაცა გავიტანე.

-ვაიმე , ბოდიშს გიხდი,
კარგად ხარ?!

-კი, კი კარგად ვარ.

-აჰჰჰ კარგია ბოდიშს გიხდი ამისთვის ,
უნდა გავიქცე ,ნახვანდის.

-დროებით.

უკვე კოლეჯში ვარ ,
დირექტორის კაბინეტში
და ველოდები ჩემს ახალ მასწავლებელს.
მოვიდა კიდეც .

-გამარჯობა.შენ ხარ ახალი მოსწავლე?

-კი,მე ვარ.

-მაშინ, გამომყევი შენს კლასში.

-კარგი.

გავედით კაბინეტიდან და დერეფანში მივდივართ.

მასწავლებელი შევიდა და მე გარეთ ველოდები.

-ბავშვებო, ახალი მოსწავლე
გვყავს,
შემოდი!

„ცხოვრება უსამართლოა ჩემს მიმართ"Where stories live. Discover now