„ცხოვრება უსამართლოა ჩემს მიმართ"

37 თავი

ლილიენი,ს-pov

ნელნელა
უკვე იატაკს ვეხები
და ვზივარ კიდეც
ვუყურებ სარკეს
და
მასში ჩემს
გულისამრევ ანარეკლს
წამლებმა დაიწყეს მოქმედება
მუცელში ყველაფერი ერთად ირევა
ასევე წყალი გამოვუშვი
თითქოს და ვბანაობ
იმედი მაქვს ხელს
ამჯერად მაინც არავინ შემიშლის....

......

......

.....

.....

მ....

მეძინება.........

ნახვანდის..........

სიზმარში

ჰმმ აქ ყველაფერი სხვანაირად არის.......

მაგრამ მე მშვიდად ვარ რაც მთავარია

ძალიანაც კარგი უკვე მოვკვდი
არ ყოფილა ძნელი და მტკივნეული
ადრე უნდა მექნა ეს ყველაფერი

-ლილიენ ეს რა გააკეთე?
[ ბელა ]

-შენ კიდევ აქ ხარ?
მეგონა ჯიმინთან იყავი!
შენი დანახვა არ მინდა!

-ლილიენ არც ისე ადვილად არის საქმე და მოგიწევს მომისმინო!
მინდა ეხლავე
გაიღვიძო
და ჯიმინი მოძებნო
რადგან ის ქალი მე არ ვარ და არც ვყოფილვარ
მე სულ შენთან ვიყავი მთელი
ამ დროის განმავლობაში
შენი სხეულიდან მე არ გავსულვარ და მითუმეტეს
ჯიმინთან ერთად არ გავქცეულვატ გაიგე ეს!
მათ მახე დაგიგეს!
ის გოგო ჩემი მტერია!
მას სულ უნდოდა რომ ჯიმინი მისი ყოფილიყო
მას ჩემი შურდა ჯერ კიდევ ბავშვობიდან და ეხლა მის სანუკვარ ნატვრას ისრულებს!
ის მეისონიც მას ეხმარება
ორივენი შეკრულები
არიან და ნაკბენიც იმიტომ
დაგადეს რომ ჯიმინის მოშორება უმდოდა მეისონს
მისი გამწარება მაგრამ შემდეგ მაგ ბოზმა შეაცვლევინა გეგმები და ნაკბენმა მე შენს სიღრმეში
გამომკეტა ამიტომაც ვერ
მოგეშველე!
ამიტომაც ვერ შეგინარჩუნე
ბავშვი და ჯიმინი.....
მაპატიე ლილიენ.......