„ცხოვრება უსამართლოა ჩემს მიმართ"

10 თავი

ჯიმინ-pov

-„მოდი და ჩამეხუტე
სულელო
😁😁😁„

ამ სიტყვების გაგონებისას,
თავი ავწიე და პირდაპირ იქით
გავექანე საიდანაც ეს ხმა მოდიოდა,
მივეკარი იმას ,
ვისგანაც ეს სიტყვები მოდიოდა და ტირილი დავიწყე ,
რაც შეიძლებოდა მაღალ
ხმაზე ვტიროდი,
მაგრამ უკვე მაგის ძალაც აღარ მქონდა ,
რა დროსაც ძლივსძლივობით ამოვილაპარაკე

- „მენატრებოდი......
მთელი....
მთელი ამ დროის განმავლობაში,
მიყვარხარ .......
ძალიან მიყვარხარ....
ჩემო სიცოცხლევ....
ჩემო.....
ჩემო ერთადერთო....
მთელი ეს დრო .....
ძალიან მენატრებოდი...
მაპატიე....
ჩემი შეცდომები.....
ძალიან გთხოვ....
მაპატიე...."

უბრალოდ მეხუტებოდა ,
თავზე ხელებს მისვამდა მეფერებოდა მე კი რაც ძალი და ღონე მქონდა ვეხუტებოდი,
ისე რომ ზევით არც კი ამიხედია ,
ბოლოსთვის კი მისგან მხოლოდ ეგ სიტყვები გავიგონე

-„ჯიმინ გაიღვიძე"

მაშინვე წამოვხტი ყვირილით,
რასაც ლილიენის სწრაფი ავარდნა მოჰყვა

-ოუუუუუ....
მეტკინა...

ჩემმა ხმამ ლილიენი შეაშინა ,
ისე რომ ლოგინიდან გადავარდა,
მე ძლივს ვსუნთქავ ,
გული ამოვარდნაზე მაქვს,
ხშირი სუნთქვა ამივარდა ,
ლილიენის შეშინებული სახე
ჰქონდა,
მაშინვე წყალი მოიტანა
და
სახეზე შემასხურა,
მე მაინც ვერ დავმშვიდდი ,
ეს იყო რომ ლილი პანიკაში უნდა ჩავარდნილიყო ,
რომ მე მაშინვე მის ტუჩებს დავეწაფე,
ორივე ჩვენგანმა მოძრაობა შეწყვიტა,
მე ლილის ტუჩებს კარგა ხანი არ მოვშორებივარ,
ის კი გაშეშებული იდგა,
მიყურებს და ის იყო რომ ხელი უნდა ეკრა ,
მაშინვე გადაიფიქრა და
ჩემდა გასაკვირად მანაც იგივე გაიმეორა,
კოცნაში ამყვა,
ერთმანეთს არ მოვშორებივართ მანამ სანამ ჰაერი არ გამოგველია,
ლილი იქით-აქეთ
იყურება და ბოლოს თვალებში ჩამხედა სიცილ გარეულმა,
რამაც ჩემი ასე ვთქვათ,
ძველი ტკივილის გაღვიძება გამოიწვია
და
ისე გავვარდი ოთახიდან რომ ლილიენისთვის არც კი მიმიხედავს,
საშინლად ცუდად ვარ ,
გავრბივარ და ლილიენიც უკან მომსდევს