william shakespeare

twenty-two, angst final

mutlu sonlu final bir önceki bölümdü.
bu alternatif bir final bölümü.

isteyen bu finali kabul etmeyebilir.
şahsen ben iki finali de sevdim.

...

iki yıl sonra.

jentalia:

chaeyoung?

chaeliet:

efendim, hayatım.

jentalia:

nasılsın?

chaeliet:

kötü hissediyorum.
yanımdan kötü ayrıldın çünkü.

jentalia:

chaeyoung, aylardır ikimizin de  korktuğu güne geldik.
artık ben görmezden gelemiyorum.
çok üzgünüm.
her şey ortada, biliyorsun.

chaeliet:

jennie, bunu istemiyorum.
çok hata yaptım biliyorum.
ama lütfen bu konuşmayı biraz daha erteleyelim, söz düzelteceğim.

jentalia:

bütün hata sen de değil.
bu sana içimi dökeceğim bir konuşma olmayacak.

chaeliet:

jennie, yapma...

jentalia:

chaeyoung, sen beni çok güzel sevdin.
sen bana çok değer verdin.
o kadar güzel sevdin ki, bir gün ölürsem senin bana gösterdiğin bu aşırı sevgiden öleceğimi düşündüm.
bu aşırı sevgi beni hiçbir zaman rahatsız etmedi, aksine muhteşemdi.

chaeliet:

ağlamak istemiyorum.

jentalia:

chaeyoung beni o kadar sevdin ki bu sana çok ağır geldi ve gitgide azalan bir sevgi tüneline girdik.
birbirimize söylediğimiz sevgi sözcükleri hala devam etti ama birbirimizi sevdiğimizi söylediğimiz iki kelime azalmaya başladı.
sonra shakespeare'in sözlerinde, tiyatro oyunlarında artık beni bulamadığını, artık ilk günki aşık olduğun benin sana göre olmadığını anladın, en acısı da buydu.

chaeliet:

hayır hayır.
öyle değil, yemin ederim.

jentalia:

hayatım...
bekle biraz da bitireyim.
birbirimize özel olan şeyler azalmaya başladı.
sen bana söylediğin sözleri arkadaşlarınla paylaştın, ben de lalisa'dan başkalarının resmini kendim için istedim.
başkaları derken yine arkadaşlarım yani, jisoo falan.
ama yine de bunlar bize özel kalmalıydı.
(13.bölüme gönderme.)