Kullanıcı Adı Hatası

10| KAH: 𝐆𝐚𝐥𝐚 •𝐩𝐭 𝐥

İyi okumalar🧚‍♀️ Bölüm sonu düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın🐾

Yeniden yazılmıştır🌠

10.Bölüm: "Gala."
•Part 1•

alancbowie: Aslında galanın olduğunu ilk ben söyleyecektim ama işte Çağın'ı biliyorsun

çağıladal: Bilmez miyim? Neyse vardın mı

alancbowie: Şu an için hayır beş dakika sonrası için evet

çağıladal: O zaman sana iyi eğlenceler

alancbowie: Teşekkürler asi, sana da iyi seyirler:*

Kanımda fokurdayan saf bir heyecana yenik düşen kalbim hiç durmadan heyecanla çarpıyordu. "Ay," dedi ellerini birbirine çırparak kahkaha atan Neda. "sana asi dedi. Çok romantik." gözlerimi hızla bilgisayara çevirip galanın canlı olarak yayınlanacağı kanalı açtım. Yanaklarımda sinsice gezinerek bütünleşen pembeliği sadece ben hissedebiliyor, esmer tenime kesinlikle yansımıyordu.

Romantik olduğu falan da yoktu sadece onun bana hitap etme şekliydi. O da çok nadiren. Kanal açıldığı an görüntünün netliğine içimden teşekkür ettim.
"Ne taşlar vardır şimdi orada." yanımda ağzının suyu aka aka ekranı izleyen Neda'ya yüzümü buruşturarak baktım.
"Ağzını kapa, ağzını." dik dik bana baktı.
"Tamam anne."

İlk görüş açımıza giren görüntü, yukarıdan çekilen kırmızı halıydı. Etraf bomboşken kadraja sunucu ilişti. Siyah saçlarını karıştırıp kulaklığını düzeltti. "Merhaba ödül severler! Ben Alex Walter. Bugün benimlesiniz ve ben Super's Gala'sı sunmaktan gurur duyuyorum. Birazdan yeniden sizinle birlikte olacağız. Şimdilik beklemede kalın." bu sefer kameranın odağı dışarısıydı. Yerde ki kırmızı halı, her iki yanlarında bulunan kırmızı korkuluklarla bir bütündü. Hayranlar çığlık çığlığa seslerini duyurmaya çalışırken görevliler öylece duruyorlardı.

Gözlerimi ekrandan çekip arkadaşıma diktiğimde onun çakırları pinpon topu gibi ekranda bir oraya bir buraya gidiyordu. Gülüp önüme döndüğümde saatlerce düşünmek istediğimi fark ettim. Çağın gerçekten şanslıydı. Ona bu kadar benzeyipte hayatına bu kadar uzak kalmak garipti.

Peki ya Alan?

Bir kez daha Alex kameranın odağında gösterildiğinde, yüzünde ki gülücük yerini koruyordu. "Haberlere göre Çağın Adal galaya ilk varan aday olmuş." o bilgilerini aktarırken ona adımlayan Çağın'ı gördüm.
"Keşke sen de orada olsaydın. Çok havalı olurdu. Hem bana da çıtır bulurdunuz." sırıtıp Neda'ya döndüm.
"Aynen olmayan çıtırlar senin için sıraya dizilmiş Neda diye çığlık atıyorlardı zaten." gülerek gözlerini devirdiğinde omuz silktim.
"Merhaba Çağın," neşeyle konuşan Alex mikrofonunu ikizime yaklaştırdı.
O da aynı şekilde cevap verirken üstünde ki simli, toz pembe bir elbise buradan bile gözlerimi kamaştırıyordu.

"Nasılsın? Duyduğuma göre ilk adaylığınmış?" sorarcasına konuşan Alex'e gülümsedi Çağın.
"Evet, ilk adaylığım. Açıkçası biraz gerginim çünkü buraya ilk defa seyretmek için değil de aday olarak geldim ama yinede ekip olarak oldukça iyiyiz." hafif dalgalı benimle aynı olan saçları omuzlarından salınıyordu. Alex'in hemen yanında bulunan sunucular bir çok adayla konuşurken dışarıdan gelen çığlıklar içimi ürpertiyor, merakımı kamçılıyordu.

"Pek sen ve ekibiniz dışında burada ki favorin, tuttuğun kişi kim?" Çağın etrafına bir bakış atıp önüne döndü.

"Sence favorim kim olmalı?"

"Sanırım benim favorim sensin." Çağın memnuniyetle geriye çekildi.
"Teşekkürler Alex, bunu duymak güzeldi. Sonra görüşürüz." o ödüllerin verileceği yere ilerlerken, gittiği yer kadraja hiç girmemişti.
Alex kameraya dönüp sırıttı.
"Sanırım şu an boşuz, ha?" o sırada aniden gözleri kısıldı bir eli hızla kulağında ki kulaklığı kavradı.
"Yanılmışım çünkü Alan Bowie galaya giriş yapmış!" yanımdan bir gürültü koptuğunda bakışlarım istemsizce Neda'ya ilişti. Eliyle kendini yelliyo- bir dakika ne yapıyordu?

"Heyecan bastı bir dakika." yaslandığı yastığı çekip ona fırlatırken olmayan tahammülüm iyice azalmıştı.
"Bir gün seni öldüreceğim Neda." sırıtıp yanaklarıma baktı.
"Polyanna sinirlenmiş mi?"
"Aynen ve bu sinirli polyanna biraz daha konuşursan seni öldürecek." eliyle ağzına görünmez bir fermuar çekip önüne dönerken memnuniyetle gülümseyip ekrana baktım. Alex'in omzuna değinen uzun ince parmaklarla bakışlarım hızla elin sahibini buldu.

Alan, gözlerine kadar ilişen bir tebessümle ona bakıyordu.