-W H Y ?-

6

(2 μήνες πριν )

" Που πας;" Το κορίτσι τρόμαξε στο άκουσμα της βαριας φωνής . Το αυτοκίνητο σταμάτησε δίπλα της ." Ίαν φύγε !" Ένα μικρό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του . Εκείνη γύρισε ξανά μπροστά της συνεχίζοντας . "Μπες μέσα " είπε εκείνος . Τον κοίταξε . Σκέφτηκε πως δεν είχε να χάσει κάτι και μπήκε μέσα

Σταμάτησαν έξω από ένα παλιό σπίτι. Είχε ξαναέρθει πιο παλιά εδώ ... " Γιατί ήσουν τέτοια ώρα μέσα στην ερημιά ;" Είπε νευριασμένος . Συνήθιζε όταν την προβλημάτιζε κάτι να πηγαίνει εκεί . Στο σπίτι του . Το μέρος που βρίσκεται τώρα και τον έχει μπροστά της . Πολλές φορές το μετάνιωνε στη διαδρομή . Φοβόταν πολύ το σκοτάδι αλλά με όση δύναμη της είχε απομείνει τα κατάφερνε.

Το αγόρι της την είχε φέρει στο ίδιο σπίτι. Της είχε πει πως έμεναν μαζί με τον Ιαν και έτσι μια μέρα γνωρίστηκαν . Άρχισαν να μιλάνε ώσπου γνώρισαν τα βασικά ο ένας για τον άλλον. Εκείνος την εμπλεξε με τα ναρκωτικά. Της έδωσε να καπνίσει το πρώτο της τσιγάρο . Την έκανε όμως να είναι εθισμένη σε κάτι χειρότερο από εκείνα τα τσιγάρα . Σε εκείνον ...

" Θα μιλήσεις;" Φώναξε εκείνος όσο εκείνη κατέβασε το κεφάλι της από ντροπή . "Τσακώθηκα με τη κολλητή μου ..." Τα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο του χαλάρωσαν και πήγε προς το δωμάτιο του. Έφτιαξε το κρεβάτι και μάζεψε κάποια ρούχα που βρίσκονταν γύρω του . Γύρισε πίσω στη Βάνα και της είπε να πάει να ξαπλώσει , χωρίς να ρωτήσει για περισσότερες λεπτομέρειες

Βανας pov.

Έβγαλα τα παπούτσια μου και κάθησα πάνω στο κρεβάτι . Κοίταξα γύρω μου . Τι θα κάνω με το παιδί ; Δεν είμαι έτοιμη να γίνω μάνα . Δε θέλω να είμαι άλλο δίπλα του . Τον βαρέθηκα . Όλο με χτυπάει και δεν λέει τίποτα . Είμαι μόνο για την καλοπέραση . Όλοι με χρησιμοποιούν ...

Μόνο ο Ίαν έχει σταθει δίπλα μου. Ναι ακούγεται περίεργο. Δε ξέρει σχεδόν τίποτα για εμένα αλλά μικρές πράξεις σαν τη σημερινή είναι που μετράνε.

Το χαμόγελο που εμφανίζεται στο πρόσωπο του με κάνει χαρούμενη . Έστω και ένα μικρό . Να βλέπω πως είναι χαρούμενος με κάνει και εμένα .

Χαμογέλασα με την εικόνα που δημιουργήθηκε στο μυαλό μου με εκείνον. Το χαμόγελο όμως εξαφανίστηκε γρήγορα . Ένιωσα πως όλα γύριζαν . Σηκώθηκα και έτρεξα προς το μπάνιο . Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα η πόρτα άνοιξε.  Ήρθε κοντά μου και μου κρατούσε τα μαλλιά που με εμπόδιζαν.  Έπεσα εξουθενωμένη στην αγκαλιά του και εκείνος μου χάιδευε απαλά τα μαλλιά για να ηρεμήσω.

"Όλα θα πάνε καλά ...." Ψιθύρισε στο αυτί μου και εγώ άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου . Το κατάλαβε; " Δεν θα πω κάτι ...Μην ανησυχείς άλλο " τον κοίταξα και μου χαμογέλασε. Κατέβασα το κεφάλι μου και το ακούμπησα στο στήθος του . Τα δάκρυα άρχισαν να πέφτουν χωρίς να το καταλάβω

(Λίγες βδομάδες πριν)

"Ολα θα πανε καλα " μου ειπε χαρίζοντας μου ενα χαμόγελο. Κουνησα θετικά το κεφάλι μου και εκείνος μπηκε μεσα μου . Πονούσα. Του το ειπα ομως δε νοιάστηκε και συνέχισε ανενόχλητος. Δάκρυα έτρεχαν απο τα ματια μου . Άρχισε να με χαρακτηρίζει με διάφορους τροπους αλλα δε μπορούσα να μιλήσω.

Τελείωσε μεσα μου και έφυγε. Εβαλε τα ρουχα του και βγηκε στο μπαλκόνι. Άναψε ενα τσιγάρο ενω μιλούσε με κάποιον στο τηλέφωνο.

Με όση δυναμη ειχα ετρεξα προς το μπάνιο. Ανοιξα το νερο και μπηκα κατω απο το καυτο νερο . Το σπίτι ηταν άδειο. Η ησυχία που υπήρχε ηταν τρομαχτική. Το μονο που ακουγόταν ηταν τα γέλια του οσο εξηγούσε το κατόρθωμα του .

Ένιωθα βρώμικη. Προσπαθούσα να τον βγαλω απο πανω μου.  Το δερμα μου ειχε γινει κόκκινο. Άρχισε να πονάει. Δε σταμάτησα όμως. Ένιωθα το άγγιγμα του . Μισω τον εαυτο μου που πίστεψε πως εστω και για μια φορα θα νοιαζωταν για εμένα. Που τον αφησα να ειναι ο πρώτος μου...

Ιανς pov.

Την σήκωσα απο το πάτωμα και τη βοήθησα να πλύνει το πρόσωπο της . Ξάπλωσε στο κρεβάτι και πηγα κοντα της . Την σκέπασα και έβαλα τα μαλλια που έπεφταν στο πρόσωπο της πισω απο το αφτί της. Εβαλε το χερι της πανω απο το δικο μου . Το τράβηξε προς το μερος της ελαφρώς και αλλαξε πλευρό. Καθησα στη καινή θεση που δημιουργήθηκε και πηγα πιο κοντα της.  Τύλιξα τα χέρια μου γυρω της και εκεινη αγκάλιασε το χερι μου .