𝓽𝓱𝓮𝓷

418 36 17
                                    

Έκλεισε με δύναμη την πόρτα πίσω της και ακούμπησε το μελανιασμένο της μάγουλο.

Από τότε που έφυγε η μαμά της από το σπίτι και έμεινε με τον μπαμπά της όλα έγιναν χειρότερα. Στην αρχή ήταν μια μικρή διαφωνία,αλλά τελικά κατέληξε σε καυγά και στο να φάει ξύλο από τον πατέρα της.

Κοίταξε το πρόσωπο της στον καθρέφτη και προσπάθησε να την καλύψει με λίγο make up.Καθώς το άπλωνε, καυτά δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της.

Αφού την κάλυψε κάπως, πήρε το κοπίδι από το γραφείο της και ξάπλωσε στο κρεβάτι της κλαίγοντας τώρα με λυγμούς.

Αναρωτιόταν γιατί ο Θεός την είχε εγκαταλείψει και τι είχε κάνει λάθος για να αξίζει κάτι τέτοιο,το κεφάλι της γεμάτο με μια μόνο σκέψη."Άμα πεθάνω δεν θα υποφέρω άλλο θα πάω σε ένα καλύτερο μέρος, θα πάω να βρω την μαμά μου"

Με τρεμαμένα χέρια πήρε το κοπίδι και το τοποθέτησε πάνω από τον δεξί της καρπό."Έρχομαι μαμά" ψιθύρισε καθώς έχωσε βαθιά μέσα στο δέρμα της, την λεπίδα. Ηταν έτοιμη να την χώσει πιο βαθιά, αλλά εκείνη την στιγμή το κινητό της χτύπησε.

Το πήρε πάνω από το στρώμα και είδε ότι ήταν η Ai,το σήκωσε και πριν προλάβει να απαντήσει την άκουσε να φωνάζει "Μην το κάνεις αυτό σε παρακαλώ πολύ! Δεν αξίζει να πάρεις σου το υπόσχομαι όλα θα πάνε καλά θα δεις απλά μην το κάνεις."την άκουγε που έκλαιγε από την άλλη γραμμή.

"Πώς το έμαθες;-" "Σημασία δεν έχει το πως αλλά ότι το έμαθα για αυτό σε παρακαλώ υποσχεσου ότι δεν θα το κάνεις αυτό"έμεινε για λίγο σιωπηλή και αφού αναστέναξε απάντησε "Το υπόσχομαι"

Τελικά μάλλον καλά πίστευε ότι η Ai ήταν ο φύλακας άγγελος της.

𝓛𝓸𝓿𝓮 𝓪𝓽 𝓯𝓲𝓻𝓼𝓽 𝓽𝓮𝔁𝓽 Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon