「.𝓔𝓷𝓭. 」

212 27 5
                                    

Η αγάπη είναι ένα τέρας. Μας στοιχειώνει,παραμονεύει στις σκοτεινές γωνιές , περιμένοντας μια ευάλωτη στιγμή για να χτυπήσει. Μας κυνηγάει μέχρι να μας πιάσει και να καταβροχθίσει ολόκληρη την ύπαρξή μας, τρώει κάθε ίχνος λογικής μέσα μας. Μας τρώει και μας φτύνει, αφήνοντας μας αβοήθητους και απελπισμένους στο τέλος.

Ωστόσο, δεν έχει σημασία πόσο πονάει, όσο μας αλλάζει, το θέλουμε πίσω. Θέλουμε τον θυμό, την ανάγκη, όλα τα ακραία συναισθήματα που κάποτε μας οδήγησαν στην τρέλα, τα συναισθήματα που ορκίσαμε ότι ποτέ δεν θα ξανά νιώσουμε. Όσο μας φοβιζει, το θέλουμε και πάλι. Δεν είμαστε τρελοί που θέλουμε κάτι που καταστρέφει τις καρδιές μας σε ένα εκατομμύριο μικρά κομμάτια;

Ίσως θελήσετε να υποστηρίξετε ότι η αγάπη δεν είναι πάντα φόβος και πόνος, αλλά πρέπει να αποδεχτείτε ότι έρχεται σε πολλές και ποικίλες μορφές. Η αγάπη δεν είναι πάντα λουλούδια και καθάριος ουρανός. Η αγάπη μεταμορφώνεται και γίνεται αντιληπτή σε πολλές διαφορετικές μορφές, κάποιες είναι πιο όμορφες από άλλες. Σε μερικούς, η αγάπη είναι ροζ και ανθιρή, ενώ σε άλλους είναι μαύρη και σκοτεινή. Η αγάπη δεν είναι πάντα αυτό που βλέπουμε στις ταινίες, αυτό που διαβάζουμε στα βιβλία, αυτό που μας υπόσχονται οι γονείς μας. Η αγάπη είναι μια κατάρα αλλά και μια ευλογία.

Αγάπη είναι να μοιράζεσαι την ψυχή σου με κάποιον, το να δείχνεις την ευαισθησία σου σε κάποιον που θα μπορούσε να κάνει ό, τι θέλει με αυτή. Η αγάπη παίρνει τις πιθανότητες, και ρίχνει την καρδιά μας στα τυφλά, ελπίζει ότι θα προσγειωθεί στο σωστό σημείο με τα δάχτυλα σφιχτά σταυρωμένα. Ποτέ δεν υπάρχει βεβαιότητα ότι το άτομο που η καρδιά μας έχει επιλέξει είναι ο σωστός για να  για να ικανοποιήσει την ανάγκη μας για προσοχή και φροντίδα. Αυτή η αβεβαιότητα είναι αυτό που δημιουργεί τις πιο σκοτεινές  αγάπες, μετατρέποντάς τες σε εφιάλτη που  ποθούμε να αλλάξουμε.

Ωστόσο, η αγάπη μπορεί να είναι καλή. Ακόμη και στις πιο σκοτεινές εποχές, η αγάπη μπορεί να μας δείξει λίγη ελπίδα. Ένα μικρό φως στο αιώνιο σκοτάδι που μπορεί να κρύβουν οι καρδιές μας. Όταν συνδέονται δύο καρδιές, ανεξάρτητα από το τι έχουν περάσει, μπορούν να ανθίσουν το νεκρό μπουμπούκι που έχουν στην καρδιά τους σε ένα όμορφο τριαντάφυλλο. Ωστόσο, κάθε τριαντάφυλλο έχει το αγκάθι του. Είναι επιλογή άμα θέλουμε αυτό το λουλούδι, τόσο η ομορφιά όσο και ο πόνος. Η αγάπη μεγαλώνει σε κάθε κήπο, ακόμα και αν είχε θεωρηθεί νεκρός ή ολοζώντανος. Η αγάπη βρίσκεται παντού και σε όλα, και μας εκπλήσσει όταν χτυπάει απροειδοποίητα.

Η αγάπη μπορεί να θεραπεύσει την ασθένεια και να δωρίσει ελπίδα στις χαμένες ψυχές του κόσμου, μπορεί να αλλάξει τον πιο πονηρό άνθρωπο σε φιλεύσπλαχνο και να δείξει το δρόμο σε έναν άνθρωπο που έχει χάσει την πορεία του.

Η αγάπη είναι η ομορφιά και ο πόνος. Είναι ανοιχτόχρωμη και σκοτεινή, είναι μαραμένη και ανθισμένη. Φέρνει χαρά και θλίψη, ελπίδα και απελπισία. Είναι μια αντίθεση και μια δυαδικότητα που προσπαθούμε τόσο σκληρά  να κατανοήσουμε, αλλά είναι ξεθωριασμένο με απόλυτη ξεγνοιασιά όταν ψάχνουμε βαθύτερα. Όταν επιλέγουμε να αγαπήσουμε, επιλέγουμε να δώσουμε τον εαυτό μας και να μην κρατήσουμε τίποτα πίσω, το οποίο είναι πιθανώς το πιο τρομακτικό από όλα.

——————————

Σε αυτό το βιβλίο υπάρχουν κάποια κομμάτια που είναι αληθινά. Θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το βιβλίο στην __itsiliana και θέλω να της πω ότι είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί και την ευχαριστώ ❤️
Ευχαριστώ επίσης τα άτομα που κάθισαν και διάβασαν αυτήν την ιστορία.

Θα γράψω και ένα extra κεφαλαίου ως Alternative Ending

𝓛𝓸𝓿𝓮 𝓪𝓽 𝓯𝓲𝓻𝓼𝓽 𝓽𝓮𝔁𝓽 Donde viven las historias. Descúbrelo ahora