İŞ GEZİSİ

65 3 0
                                    

Gözlerimi açtığımda yüzümün dibinde olan Poyrazı gördüm.Aman tanrım didim.Sırama kafasını koymuş beni izliyordu.Birkaç saniye bakıştık.Başımı kaldırdığında sınıf bomboştu.Yine her zamanki gibi öğle arasında uyandım. Açlığa dayanamıyorum...

-Niye uyandırmadan bakalım?

-"Böyle çok daha güzelsin" dediğinde kafasına bir tane vurdum.

-"Şaka yaa şaka sadece uyandırmaya kıyamadım".Demesene öle şeyyy.Vurduğum yeri öptüm.Lan bu çocuk çok güzel kokuyo.Öptüğümde önce şaşırdı sonra nihayet konuşabildi.

-"Hadi artık yemek  yiyelim çok acıktım".diyerek elimden tutup kaldırdı ve kantine pekiştirdi.Tepsimizi alıp masaya oturduğumuz da aklıma Esma geldi.

-Poyraz Esma nerde?

-Kaya'ya okulu gezdirecekti yaa.O yüzden hızlıca yemeklerini yediler.

-"Hmmm hani şu tenefüste bir işimiz vardı ya neymiş o?"dediğimde önce duraksadı sonra düşünüyormuş gibi yaptı.

-Unuttum

-Tövbe Allahım yaa.O zaman çocuğa okulu gezdirseydim.

-Hayır gezdiremezsin.

-Niyeymiş?

-Çünkü ona güvenmiyorum.

-"Ama Seren'e okulu gezdirttiriyosun hıhh".diye atar yaptım sırada telefonun titredi.Annem arıyordu.

-Efendim anne.

-Deniz kızım babanla şuan havalanındayız.İş nedeniyle Fransa'ya gidiyoruz .1hafta sonra döneriz.

-Yine mi anne yine mi beni evde tek başıma bırakıyosunuz.

-Biliyorum Deniz,çok üzgünüm o yüzen Poyraz'la Esma'da seninle kalsın ailelerinden izin alırım.

-Gerek yok ben alırım görüşmek üzere tabi yeni bir toplantı olmazsa.

-"Gerçekten üzgünüm tatlım."birşey söylemeden yüzüne kapattım.Her zaman böyle olmuştu zaten.Onlar iş gezisinde olur beni Esmoş'a bırakırlardı.Hep oyuncaklarla yada gittikleri yerlerden bir şeyler getirerek oyalarlardı.Daha küçük olduğum için hep kanardım.Ama artık büyüdüm.Hiç annem veya babamla parka gitmedim.Onlar için herşey işleriydi.Ne zaman lunaparka veya parka gidelim diye ısrar etsem her zaman "kızım herşey senin için biliyorsun ama istersen Esma'ya söylerim seni götürür"diyip reddederlerdi.O yüzden benim vazgeçilmezlerim her zaman Poyraz,Esma'larım(dostum ve bakıcım) ve kuzenim Selinay olmuştur.Onu çok özledim.O şimdi Almanya'da.

Bölümlerimin çok kısa olduğunun farkındayım.Bu daha benim ilk hikayem.Diğer bölümleri uzun yazmaya çalışacağım.Gerçekten üzgünüm.Sizi seviyorum. ;-)

Pollyanna ZekalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin