Sessiz Yürüyenler

Bölüm 9 Sıcak Bir Ateş

Kalktıgımda Saat 5:30 Civarinday dı Baya Uyumuştum..

Hemen Bodrumdaki Baltayı Aldım Ve Odun Toplamaya Başladım Hava Soğuktu Bügün Ve Yalniz Başima Bir Kamp Ateşi Güzel Olurdu..

Yarin Gidip Şehre Yaşayan Birilerini Bulacaktım Yalnız Başima Okadarda Mutlu Değildim Fakat Asli Ablamin Başına Gelenleri Onda Yaşatmak İstemezdim veya Bana.!

Baltayla Kurumuş Agaçları Kesmeye gittim Hemen Resturantın Arka Tarafı Duvara Kadar Yarim Kilometre Agaçlık Alandi...

Kurumuş Bir Kiraz Agacı Gözume Çarptı hemen yanina gittim ince ve zayif bir agacti kolay olacaktı...

Biraz zorlanmama Ragmen Sonunda Agaç yikilacakti Son Vuruşu vurdum Ve Agaç İlk başta Düşmedi Fakat Sonrada Üstume Doğru Yikildi Hemen Sola Atıldım Agacı daha Sonra Yarisindan Biraz Fazlasini Parçaladim..

Odunlar Baya Birikmişti Saat 6:40 Olmuştu Gün Batiyordu..

Hemen Resturanta Koştum Ve Resturantın Dagitim Kamyonunu Aldım Ve Odunları yükledim Galiba Buraya Alışmaya Başlamıştım..

Odunların Çogunu Bodruma Geri Kalanını Kam Ateşi Yapacagım Hemen Nehrin Yaninda Taş Şeklinde Yüzeyi Mermer Şeklinde Su Hemen Dibine Kadar Gelen Yere Ateşi Kurdum Baya Soguk Olmuştu Donmuştum..

Kütükleride Biraz Ilersine Koydum Resturantın Çatı Katinda Tulum Bulmuştum Onuda Alarak Ateşin Karşısına Geçtim Bu arada Ateşi Yakmaya Gerek Duymadan biraz Benzin Döktüm Hemen Yandı..

Muthiş Bir Duyguydu Ateşin Karşısında Sıcacık Bir Yer Çok harika Bir Duyguydu Fakat Yalnızlık...

Dışarıda Zombi Yoktu Yani Resturantın İçinde Her Yere Bakmıştım Her İhtimale Karsı Arabayı Hemen Ateşın Ilerisinde Merdiven İle İnerken Onun Tam Önüne Park etmiştim Yani Aklı Olmadığından Zombilerin Zıplayamazlardı Herhalde Ayrica Arabanın alarmıda Son ses Açıktı İçim Rahat Bir Şekilde Uyuyorum

Yarın Kendime Dost Bulacam..

New Part...=》