Yeni Oklum

Uçurum

Gözlerimi açmaya çalıştığımda,karşıma çıkan ilk şey beyaz düz bir duvardı,nolmuştu bana en son sadece arabayı kullanırken gözümün karardığını ve kaza yaptığımı hatırlıyor dum ,kafamı yan tarafa çevirdiğimde gözleri hafif şiş olan abim vardı tam kalkcaktımki elimin sargı beziyle sarılı olduğunu fark ettim ,dünki kokteyli bardaklarının elimde patlamasından dolayı ellerim kesilmişti ,başıma arı girmesiyle sessizce 'aa..'dedim ama ne faydasına abim sesimi duymuş olmalı ki yerinde sıçrayıp ,benim olduğum tarafa doğru döndü ,beni görünce hemen ayağa kalkıp,yanıma geldi ve kocaman içine çekerek sarıldı ,onun sarılması sonucu içim bı nebze rahatlasada ,gözümden yavaşça inen yaşlara engel olamadım ,"şş..kendini o şerefsizin yüzünden üzme deymez o sana bunu yaparken hiç düşündümü ağlama artık benide üziyorsun"dedi belkide haklıydı ama onu unutucağımı sanmıyordum  kahretsin  neden onu bukadar çok sevmiştim,neden...abimi üzmemek için göz yaşlarımı silip hemen buruk bir şekilde gülümsedim"olurmu öyle şey sen sakın üzülme tamammı bak sildim göz yaşlarımı gördün mü"dedim onu çok seviyorum o benim babamdan sonra ki ikinci aşkım olmuştu, ikisinede beni buraya bu yaşıma kadar yanımda olup hep destek verdikleri için onlara minnetardım beni kırmamak, incitmemek için herşeyi yapmışlar dı heleki annemin ölümünden sonra sinir krizi geçirmiştim eğer onlar olmasaydı belkide hayla çok kötü bir durumda olabilir dim ...düşüncelerimden  ayrılmama sebep olan kapının kapanıp karşıma iki adet ağlamaktan gözleri kızarmış kardeşlerimi gördüm onlar benim aliem gibiydiler hemen yanıma ikiside iki tarafıma sarılıp öptü "şimdi iyimisin ?"dedi yağmur ,"hayatımda sizin gibi bı ailem olduğuna göre sence iyi olmamamam mümkün mü?"dedim sorusuna karşılık,istediğimi elde etmiştim üçüde gülüyor du onların üzülmesine dayanamazdım,ne kadar belli etmesemde içten içe ağlıyordum.....

__________________

Akşam daha yeni olmuştu,abim çıkış izni alırken bense Selin ve Yağmur'un sayesinde üstümü giymiştim geceleri hava soğmaya başladığı için ince bir kazak giymiştim.

Abim içeri girdiğinde,bizde ona hazır olduğumuzu söyleyip hastaneden çıktık , sonunda kendime az çok, gelebilmiştim ,abime dönüp "abi lütfen hava albilirmiyim,yani tek kalıp kendime gelemem lazım "dedim lütfen dercesine bakıyor dum,en son pes edip"iyi ,tamam ama saat 10:00'dan geç gelirsen benden çekeceğin var küçük hanım "dedi ,saçlarımı karıştırarak ona buruk bir şekilde gülümseyerek sarıldım ve "görüşürüz "diyip onların tam tersi yolundan ilerledim.

_____________

Nereye'mi gidiyordum?,uçuruma doğru ilerliyordum sanki buradan atlasam , herşeyden kurtulup huzuru bulcaktım karşımda tüm şehir sanki önüme serilmiş gibi duruyordu,sanki buradan atlarsam bu şehirden bir fazlalık kurtulmuş olurdu ama...ama yapamazdım ,arkamdaki insanları hiç düşünmeden bırakıp gidemezdim, onları pir çöpmüş gibi davranıp umursamadan hayatlarından çıkamazdım....aşk neydi sevip içine çekip sarılıp bir isteğimizi gerçekleştirmekten başka bişi olamazdı ben artık sevemezdim ,aşık olamazdım ,sanki her sevdiğime bir zehirmişim gibi onların hayatlarını mahvetmek istemiyor dum belkide kendi kariyerime önem göstermem gerekti... Aşk neydi ki "duyuyomusun beni!!!aşk ne ki ,benim hayatımı , mahvetmek ten başka bişi yapmio !,ben her seferinde ayağa kalkıp devam edemem duyuyormusunuz !!!!"dedim bağırarak dışarıdan birisi baksa beni deli zannederdi oysa nerden bilsinler aşk acısı ,sevdiğini kaybetme acısı ,annesiz büyümenin ne olduğunu...nerden bilsinler, ağlıyordum,delice hiç olmadığım kadar ağlıyordum sanki herşeyimi tekrar annemi kaybetmişcesine ağlıyordum neden peki neden ben belkide bu hayatın bana bahşeddi bir intihamdı ,peki ben nereye kadar dayancaktım.....
Uçurumun kenarına oturdum,derin bir nefes aldım kısalmış sesimle "neden,neden...."diye fısıldarcasına gökyüzüne baktım.

Arkamdan tanımadığım bir sesin geldiğini duydum"deymez,seni üzenler yüzünden kendi mahfetme.."dedi kafamı göz yaşlarımla beraber yüzünü karanlıktan dolayı tam göremediğim kişiye çevirdim yağmur yağmaya başlamıştı,gülümsedim yağmurda ıslanmayı çok severdim sanki bedenimdeki tüm negatif enerjiyi alıp yerine pozitifi eklemeye çalışırdı ,çocukluğumdan beri severdim,takı karşımdaki gizemli kişi konuşana kadar "hasta olacaksın arabana bin"dedi ,bian annemi hatırladım oda bana öyle derdi.

Flas back

"Anne bak yağmuy yayıyor çok güzel değilimi "dedim heycanla ,anneme ,o ise bize sıcak çikolata yapmaya gidip gelmişti elleri dolu bir şekilde gülümsedi o benim dünyadaki en güzel manzaramdı ,sarıldı ve alnımdam öptü"evet benim prensesim çok güzel, huzur veriyor dimi insanın içindeki tüm sıkıntıyı o her damlayan yağmur damlalarıyla beraber akıp gidiyor"dedi , gerçekten de öyleydi ,bende ona dönüp"ozaman bu anın tadını niye çıkarmiyoruz ki?" diyip evin bahçesine minik ayaklarımla koşar adımlarla çıktım ,çok güzel di ,yerdeki o toprak kokusuna hasret gidermek gibisi yoktu , yağmurda dönerek "anne bak çok güzel sende gel birlikte giderelim içimizdeki sıkıntıları"dedim , yağmurun altından ona bakarak o ise beni izliyordu, sonra kendine gelip konuştu"hasta olacaksın, Hira hadi gel içeri "dedi.

Sonra herşey gözümün önünden silindi aynı o gün hayatımdan uçup gittiği gibi,karşımdaki kişiye baktım uzun süre sonra gözlerimi kapattım ve açtım baktığımda ise yerinde yoktu afallasamda kendime gelip ginede"görüşürüz karanlık cocuk!!"diye bağırdım sonra daha fazla durup hasta olmamak için arabaya binip evin yolunu tuttum...

Evet yeni bölüm geldi umarım beğenirsiniz 💓 ponciklerim bence coksel oldi sjksskssk 😂 saat gecenin 2 si size kitap yazdım tebrikler bana ehehhehhe😂💞iyi geceler size ozamnnn sjkssksj