Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)

Hoofdstuk 25

Herschreven

We parkeren voor hun huis en stappen dan uit Omar zijn auto. We lopen naar hun deur en Omar doet de deur open en Hafsa komt gelijk naar ons toe "hoe was het?" Vraagt Hafsa.

"Het was echt gezellig" zegt Dounia. "Inderdaad" zeg ik. "Mooi! Kom we gaan lekker eten en dan gaan we met zen alle praten" zegt Hafsa. We knikken en doen onze schoenen uit en jassen. Ik loop met een beetje pijn aan mijn knie naar de eettafel.

We hebben net lekker gegeten en we praten nu met zen alle. Ik pak mijn telefoon en ik kijk hoelaat het is, 19:30.

"Ik moet maar is gaan" zeg ik. Ik sta voorzichtig op. "Neenee blijf nog even" zegt Hafsa. "Nee dankjulliewel dat ik hier mocht blijven en voor de leuke dag vandaag. Ik moet nu echt gaan, mijn moeder is vast bezorgt" zeg ik. Ze knikken en staan op.

"Yassine! Kan jij Jasmine naar huis brengen?" Vraagt Hafsa. Ik schrik en zeg "nee hoeft niet joh. Ik ga wel met de tram naar huis". 

"Nee, ik breng je. Het is al best donker kom" zegt Yassine. Na lang twijfelen zeg ik "isgoed".

Ik knuffel Dounia en zeg tegen haar "dankjewel dat je mij zoveel helpt, ik ben echt blij dat jij mijn beste vriendin bent. Ik hou van jou". "Geen dank lieverd! Ik hou meer van jou en je weet ik help je graag bel me gelijk als er wat is. Ik kom gelijk naar je toe" zegt Dounia. Ik glimlach en geef haar nog een laatste knuffel.

Ik geef Hafsa ook een knuffel en ik bedank haar ook. "Jij bent hier altijd welkom he. Als er wat is kom maar naar hier en dan gaan we bij praten" zegt ze ik glimlach en zeg "isgoed Hafsa echt bedankt voor alles".

"Ik breng haar alleen naar huis. Ze gaat niet naar een ander land. Lijkt net alsof jullie afscheid van haar gaat nemen" zegt Yassine. We kijken hem lachend aan.

"Kom" zegt Yassine. Ik knik en zwaai dan naar hun.

Ik zit nu naast Yassine in de auto en het is best stil. Ik kijk naar buiten en Yassine zet muziek op. Nog 20 minuten tot dat we bij mijn huis zijn.

"Ik rij wel, alleen ik weet jou adres niet eens" zegt Yassine lachend. Ik lach en schud mijn hoofd. Ik vertel mijn adres.

Het is echt stil. Vind het een beetje akward nu.

"Je was best goed in bowlen" zegt hij na een tijdje. "Weet ik" zeg ik lachend. Hij lacht ook. Ik hoor liedje van boef en Yassine zingt en rapt ook mee ik zing  ook mee en we lachen.

Nadat ons coole lied klaar is lachen we hard. "Dit ga ik nooit meer vergeten" zegt hij. Ik lach.

"Heb je honger?" Vraagt Yassine. Eigenlijk wel, maar ik zeg toch maar "nee". "Niet tegen mij liegen kleintje. We gaan gewoon naar de mac ook al hebben we net gegeten ik heb nog steeds honger" zegt hij. Ik lach en zeg dan "isgoed! Maar ik wil dan niet zoveel".

Hij parkeert te auto en ik zie dat het best druk is. "Uhm.. Yassine". "Ja" zegt Yassine. "We kunnen beter bij mac drive gaan, anders moeten we lang gaan wachten binnen" zeg ik en wijs naar binnen. Het is echt niet normaal druk. "Ja is denk ik wel beter" zegt Yassine en rijd dan naar de macdrive.

Is veel beter. Ik haat het als je naar binnen loopt en dat al die mensen naar je kijken. Altijd als ik eet dan kijk ik liever naar mijn eten dan naar de mensen.

"Jasmine" zegt Yassine. "Uh ja sorry wat zij je?" Vraag ik. "Waar zat je in je gedachtes" zegt Yassine lachend. Ik lach en zei "weet niet".

"Ik vroeg wat je wou eten" zegt Yassine. "Oh, doe maar een visburger" zeg ik. Hij fronst "alleen dat?". Ik knik, ik eet al te veel en wil gewoon afvallen.

We wachten nu op ons eten. Ik zie dat iemand naar Yassine zijn auto komt hij klopt en Yassine doet zijn raam naar beneden. "Ja dankjewel" zegt Yassine.

Het is best een groot zak denk ik bij mezelf. "Jas, ik heb niet alleen één visburger voor je gekocht. Ik heb ook milkshake en patat en nog veel meer eten" zegt Yassine opeens. Ik kijk hem geschrokken aan en zeg "ik wil afvallen en jij geeft mij al die lekkere eten".

Hij lacht en zegt "eten is lekker" en stopt een frietje in zijn mond. Ik lach en schud mijn hoofd.

"Maar waarom wil je afvallen" zegt Yassine uit het niets. Ik zucht zachtjes en zeg "kijk naar mij overal vet en ben dik". Ik eet mijn eten op en kijk naar buiten. Ik drink nu mijn lekkere milkshake op.

"Jasmine! Je hebt helemaal geen vet en je bent niet dik! Als jij voor hun verandert dan" zegt Yassine boos en stopt met praten. Ik kijk hem met betraande ogen aan en zeg "en dan wat Yassine! Hun zeggen zelf dat ik een 'varken' ben! Denk je dan serieus dat ik nog mezelf wil blijven?! Zelfs mijn familie zeggen soms dat ik meer ben aangekomen of dat ik dik ben! Ik wil dat het gewoon stopt en dat ze me met rust laten! Ik kan dit niet meer!" Schreeuw ik en ik begin te huilen.

Ik voel een arm om mij heen. "Sorry Jasmine... ik wou niet tegen je schreeuwen. Je weet dat ik je graag wil helpen. We kennen elkaar pas net, maar ik kan niet tegen als mensen zo tekeer tegen je doen of dat ze je überhaupt pesten. Dounia en ik gaan jou helpen. Mijn moeder natuurlijk ook en Omar. Wij gaan jou helpen! Jou ouders moeten het weten over jou situatie op school, want dit kan niet langer Jas" zegt Yassine.

Ik knik en kijk naar hem. "Yassine. Echt bedankt... maar het gaat sowieso niet lukken om aftevallen of iets. Ik heb het al geprobeerd, maar het lukt gewoon niet. Ik durf ook niet tegen mijn ouders of tegen mijn zus te vertellen over mijn situatie op school. Het gaat alleen maar erger worden" zeg ik tegen hem.

"Komt goed" zegt Yassine. Ik knik maar. 'Komt goed' zeggen ze allemaal, maar het gaat nooit goed komen.