Hoofdstuk 26

1.7K 84 3
                                    

Herschreven

We hebben net over een ander onderwerp gepraat. Ik weet nu meer over Yassine. Hij vindt het leuk als die met zijn familie of vrienden buiten voetbald en hij doet aan kickboksen. Zijn favoriete eten is Pizza. Op school was hij niet te leukste jongen, hij had met elk docent ruzie of hij vecht met iemand. Hij had wel het beste cijfer uit zijn klas. Verder vertelde hij nog meer dingen.

We zijn net klaar met eten en we rijden nu naar mijn huis. Raad eens, we luisteren weer naar boef.

"Dankjewel Yassine!" Zeg ik. "Geen dank Jasmine" zegt Yassine. Het is een tijdje stil en dan knuffelt Yassine me. Ik knuffel hem terug en zeg nog "doei" tegen Yassine en ga dan uit de auto.

Ik pak mijn sleutel en doe de deur open van mijn huis. Ik kijk achter me en zwaai nog naar Yassine en hij zwaait terug. Als ik de deur dicht doe hoor ik dat hij weg rijdt. Ik doe mijn schoenen en jas uit.

"Jasmine? Ben jij dat?" Hoor ik iemand in de woonkamer zeggen. Ik doe de deur open en loop dan naar binnen. Ik zie mijn ouders en mijn zus op de bank zitten.

"Selam Alaikum" zeg ik. "Alaikum Selam hoe was het?" Vraagt mijn moeder. "Gezellig" zeg ik blij. "Mooi! Kom bij ons zitten" zegt mijn moeder. Ik kom naast mijn moeder zitten en we kijken een serie.

"Mama ik ben echt moe. Ik ga slapen ja" zeg ik na een tijdje en sta voorzichtig op. Ik loop met pijn naar boven. "Jas? Gaat het?" Vraagt mijn zus. Ohja hun weten het niet...

"Uh ja Mien" zeg ik snel. Ze knikt maar en kijkt dan verder naar de serie.

Als ik boven ben loop ik gelijk naar mijn kamer. Ik ren gelijk naar mijn bed. Wat heb ik mijn bed gemist.

Ik besef me net dat ik morgen school heb. Heb weer is geen zin, maar we moeten.

Ik sta snel op. Wat ik beter niet moest doen, want mijn knie doet nu echt pijn. "Auw" zeg ik zacht.

"Ik wist wel dat er iets met je was" zegt mijn zus opeens. Ik schrik en zeg "w wat bedoel je" zeg ik.

"Jas! Wat is er met je knie" zegt mijn zus een beetje boos. "N niks ben alleen gevallen van de trap dat is het alleen maar" zeg ik snel.

"Nee jasmine! Je liegt! Je bent te laatste tijd altijd verdrietig of je durft niet naar buiten. Soms als je van school komt dan heb je ergens wel eens pijn. Vertel me gewoon wat er is. Ik ben je zus, ik hoor je te helpen als er wat met je is. Ik wil je zelfs helpen. Jasmine vertel gewoon wat er is" zegt Mina.

Ik kijk haar met betraande ogen aan. Ze schrikt en komt gelijk naar me toe en knuffelt me.

"M mina, ik moet jou zoveel gaan vertellen, maar ik durf gewoon niet. Het gaat alleen maar erger worden. Ik wil je niet nu gaan vertellen, maar later als ik er klaar voor ben. Nu gaat dat echt niet. Ik weet dat je me graag wilt helpen, maar ik moet dit zelf gaan oplossen. Ik hou van je, ik verberg niks voor jou, maar als ik het vertel dan wordt het alleen maar erger" zeg ik met tranen in mijn ogen.

"Isgoed" zegt Mina en loopt dan weg uit mijn kamer. Ik kijk naar mijn deur die nu dicht is.

Ik word gek! Waarom kan er nooit iets goeds komen in mijn leven. Ik loop naar mijn spiegel en zie mezelf. Een gebroke Jasmine. Ik haat mijn leven. Nooit kan er iets goeds kan in mijn leven. Ik hoor alleen maar negatieve dingen in mijn leven. Ik wordt woedend en sla met mijn vuist tegen de spiegel. Ik schreeuw het uit tot dat ik bloed zie.

Je ziet nu alleen maar scherfjes. Het is gebroken, dat ben ik nu ook. Het kan niet meer gelijmd worden. Ik kijk naar mijn vuist en ik zie bloed. Het doet niet pijn.

"Jasmine?! Wat is er gebeurt!" Schreeuwt mijn moeder geschrokken en ik zie mijn vader en me zus ook geschrokken kijken. Ik kijk hun emotieloos aan "mijn spiegel is kapot en mijn vuist bloed" zeg ik droog.

"Mina! Pak die EHBO doos snel" Zegt mijn moeder. Mijn moeder komt naar me toe en kijkt me aan "waarom" zegt ze. Ik kijk haar niet aan en kijk naar mijn vuist.

Mijn hand zit nu onder de verband. Ik ga nu douchen ook al gaat het lastig door mijn hand. Ik pak mijn telefoon en zet dan wat muziek op.

Ik ben net klaar met douchen en doe mijn pyjama aan. Ik droog mijn haren goed. Ik ga mijn tandenpoetsen en ga mijn gezicht reinigen.

Ik duik in mijn bed en pak mijn telefoon. Ik zie paar berichten van Dounia en reageer er op.

"Yas en Jas... hmm klinkt best goed toch" zegt Dounia.

"Doe normaal" zeg ik. Ik ben nu echt rood, beter dat ik niet nu bij haar ben.

"Wat! Is echt cute" zegt Dounia.

"Uhu" zeg ik.

"Ze typt..." staat daar. Ik ga naar snapchat en kijk dan naar paar beroemde mensen tot ik een bericht van Dounia krijg. Ik klik er op.

"Ohja. Yassine vroeg om jou nummer. Ik heb jou nummer aan hem gegeven, hij wilt ons ook brengen naar school. Hij begint wat later morgen" zegt Dounia.

Ik schrik en denk van nee.

Alles gaat met de wil van Allah (Voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu