Ein, to, tre spring...

5 0 0
                                    

Bakken under meg var fortsatt fullt meg gjørme. Føtene sklei rundt om kvarandre. Eg hadde blitt som Bambi på isen. Eg klarte å kave meg ut av skogen og ut i ein lysning. På den andre sida av lysningen såg eg gjerdet. Eg såg min frihet. Etter som vaktene trudde eg var død var det ingen som leita etter meg. Eg hadde nærmast fri passasje. Eg tok føtene fatt, eg gjekk så roleg eg bare klarte. Det gjekk sakte men sikkert fram over, utan ein lyd men på vakt kom eg meg mot gjerdet. Det var ikkje langt igjen no. Bare eit par hundre meter med gras.

Eg samla krefter for alle krinklar og krokar i kroppen. Eg måtte over det gjerdet. Eg måtte komme meg vekk frå denne plassen. Friheten var bare ti lengde meter og fem høgde meter vekke. Kom igjen, kom igjen dette klare du. Sa eg til meg sjølv. Inni hovudet så klart. Eg kunne ikkje risikere at nokon hørte meg. Ein, to, tre spring....

Død eller frihetWhere stories live. Discover now