Çöp Pandasının Notları 2

*158* -Endgame İnceleme(Spoilerlı)-

Doğrusu film hakkında çok fazla kişiyle konuştum ve söylemem gereken her şeyi söylemiş gibi hissediyorum ama ilk kitaba Infinity War incelemesiyle başlamıştım ve bu da eksik kalmasın.

Filme dair incelemeden çok size nasıl hayal kırıklığına uğradığımı anlatacağım için üzgünüm.

Bir film düşünün, sırf siz son olduğunu anlayın diye, her şeyi başlatan bir adamı öylece öldürüp hikayesini yarım bırakıyor. Bir karakteri geçmişe gönderip yaşatarak bizim zamanda bozulma olmamasını beklememizi istiyor. Daha yeni hakkı verilmeye başlamış bir karakteri ayyaş göbekli bir tipe çeviriyor. İçinde yaşattığı canavardan nefret eden bir adamın kendi isteğiyle bedenini yeşil bir deve dönüştürdüğüne inanmamızı istiyor. Daha geçmişine dair hiçbir şey öğrenememiş bir kadını, ileride filmi gelecek olmasına rağmen öldürebiliyor. Şimdi bu filmden hangi fan kitlesi mutlu ayrıldı tam olarak?

Onların hak ettiği bu muydu? Bizim hak ettiğimiz bu muydu? Biz bunun için aylarca bekledik. Heveslendik, bir çok hayal kurduk. Elimizde olan ne peki gerçekten?

Sevdiğim tek bir karakter bile mutlu olmadı. Biz Loki saçma sapan öldü deyip onun gelişini beklerken üstüne aynı şeyi herkese yaptılar. Tony için ne kadar ağladığımı anlatamam bile. En çok o istemedi, bir tek onun kaybedecek bir şeyi vardı ve en çok da o kaybetti. Filmin başında, Steve'e karşı tepkisini görünce ilk kez dedim, ilk kez Tony'e hak ettiğini verecekler. Ben demiştim demesini çok istemiştim çünkü. Ve bunun ardından olanlar o sahneleri bile sildi attı kafamdan. Aklımda kalan sadece o son an. Peter'ıne Bay Stark yerine üzgünüm Tony deyişi. Pepper'ın şimdi dinlenebilirsin deyişi. Morgan'a seni 3000 kez seviyorum deyişi. Happy'nin babanda çizburgeri çok severdi deyip ilk filme gönderme yapması...

Strange parmağını kaldırarak bir işareti yaptığında zaten anlayıp gözlerim doldu. Ya hepimiz az çok bekliyorduk ama kabullenemedik de. Mesela Infinity War'da Strange'in geleceği gördükten sonra Tony'e uzun uzun bakışı çok şey anlatıyordu aslında. Ama bu şekilde olmamalıydı.

Öyle bir ölümdü ki, ben hâlâ Bruce'u, Nat'i ve Steve'i artık göremeyeceğimizi idrak edemedim. Bruce'a yapılan da korkunçtu. Onu da çok sevdiğimi biliyorsunuz ve kendi isteğiyle kalıcı olacak şekilde bunu yaptığına inanamıyorum. Natasha zaten tam bir kalp kırıklığıydı. Geçen seneki sahnenin aynısını ısıtarak önümüze koymalarını hak etmemiştik. Böyle bir sahne olacağını hep konuşmuştuk ama kendimi yine de bu fikre alıştıramamışım. Clint'in, Nat'in o çaresizliğini görmek istemezdim hiç.

Thor'un sonda Asgardians of the Galaxy deyişi de yine konuştuğumuz bir şeydi. Böyle bir şey beklediğimi söylemiştim o yüzden şaşırmadım ama Valkyrie'ye Asgard'ı devretmesi benim için yine bir hayal kırıklığıydı. Bazı insanlar savaşmak için vardır, onları lider veya önder yapmak için zorlamanın mantığını hiç anlamadım. Galaksinin Koruyucuları 3 garip bir şekle büründü aynı zamanda. Çünkü onların kendi içinde güzel bir güç dağılımları vardı ve bu şekilde o takımı da mahvettiklerini düşünüyorum  ben. Keşke Thor'un hikayesi böyle devam etmeseydi.

Steve'den pek bahsetmedim oysaki bütün film onun kendi şovu gibiydi. Kendisi ile dövüştü, o meşhur replik 'Hail Hydra' yı onun ağzından duyduk, Mjolnir'ı kaldırdı ve geçmişe giderek hayatını yaşadı. Şu geçmiş olayı tamamen saçmalıktı ama oraya birazdan geleceğim. Ben zaten Steve'i de seviyorum yani ona neden çok güzel sahne vermişler demeyeceğim tabi ki. Ama benim gördüğüm kadarıyla, benimle aynı fikirde olan çok kişi var bir konuda. Steve'in sonu ölümden daha beterdi. Hayatımı yaşadım dediği hayat bizim hiç bilmediğimiz bir hayat. Veda ettiğimiz Steve bizim aslında hiç tanımadığımız bir Steve. Ardında bıraktığı arkadaşlarına rağmen sadece Tony'nin dediğini yaptım diyerek kendini açıklayan bir Steve. Son kez dönüp sürekli kardeşi gibi davrandığı Bucky'e bir kez olsun bakmayan Steve.