Sevgiyi Anlatıyorum Ben, Seni anlatıyorum

Kusura bakma Tanrım.. ''O''nu senden daha çok seviyorum..

Göz kapaklarım işkence edercesine  acı çektirmeye başladı bana.. Sebebi ne çektığim uykusuzluk neden bir hastalıktı.. Tek sebebi çevreme baktığımda onu göremeyen gözlerimin  bana olan sitemini susturmaya çalışmasıydı..
O'nu gördüğümde onun sesini duydugumda , onun kokusunu hissetiğim anda  sanki bir anda zaman duruyordu Ölümsüzleşiyordum adeta, kimse umrumda olmuyordu ve bu hislerin asırlarca duyularımdan çıkmamasını istiyordum.. Çünkü daha mutlu oldugum bir an hatırlamıyorum..
Mutluluğun  tanımıydın sen benim için, sen karşımda oturmuş gözlerimin içine bakarken dünya yıkılsa umrumda olmazdı çünkü ölürken en son göreceğim yüz senin yüzün olacaktı ve senin kokun burnumdayken senin sevgin kalbımdeyken ölecektim.. Çünkü benim dünyada SANA SAHİP OLDUĞUM KADAR VARIM.

Sen Yağmuru seversin diye ben çok ıslandım be  ne olur  sende benim için  baharları toplasan ?
Ne olurdu sende benim seni sevdiğim gibi sevsen ? Bu soruların cevabını  belkide istediğim gibi alamıyacağım senden ama en azından hiç sormadım diye pişmanda olmayacağım. En kötü sonuç bile belirsizlikten daha iyidir benim için..
Oysa önümüzde o kadar çok gün varki beraber mutlu olabileceğimiz ama biz bunların farkında değiliz. Göklere çıktığımı sandıkça aslında git gide diplere doğru batttığımı fark ediyorum bu aralar herşey çok güzelmiş gibi gözükürken bi anda yerle bir oluyor nedenini kelimelerle anlatmak mümkün değil aslında sadece betimleyebilirim ama onu bile yapacak gücü bulamıyorum senden Kilometrelerce uzaktayken.. İsmin bir gün dilimden düşerse o zaman anlarım ben bü dünyada artık vaktımı doldurduğumu.. Ben tam 21 yıl sonra seni bulmuşken kolay kaybetmeye hiçte niteyim yok ama bi yere kadar benim gücüm yetiyor tam o bitiş noktasında senin yardıma ihtiyaç duyuyorum senin kokunu senin sesini senin gözlerine ihtiyaç duyuyorum içime bir nefes daha çekebilmek için.. Bu arada biram bitti hemen buzdolabından bir tane daha alıp geliyorum.. Lutfen sizde bir iki dakika ara verin okumaya 
Evet geldim ve o birayı almaya gıderken aklımdan sayfalarca düşünce geçti o kadar guzel hayallere daldım ki içinde sadece benim ve senin olduğun ama hiç birini hatırlamıyorum şuanda o kadar guzeldi ki o hayallar bunları hatırlamalıyım diye düşünmedim sadece hayalimi yaşadım o anda ve bitti.
Seviyorsan eğer mesafelerin bir önemi yok diyen şairi hiç anlamıyorum.. Ne demek mesafelerin bir önemi yok ? Ben ''O''nun yanındayken bile onu özleyecek kadar çok seviyorsam bu sözü söyleyen şair ne kadar sevmiş olabilir ki ? bence kendini benimle kıyaslayamaz bile. Artık beni hayal fırtınaların içine atmasansa beni sevdiğini söylesen ? beni attığın bu çukurun içinden sevginden oluşan merdiven ile çıkartmanı istesem senden çok şey mi istemiş olurum ?
Yine sensiz geçen bir gecenin en karanlık saatlerindeyim, sensiz çıkmıyor hiçbir yolum huzura sen olmadan tam olamıyorum kendimi hissedemiyorum bile, tek teselliyi her 10 15 dakikada bir yaktığım ve dumanında seni hayal ettiğim sigaramda buluyorum.. Biliyorum yavaş yavaş öldürmeye başladım kendimi ama ne yapıyım başka bişey gelmiyor elimden, ne zaman senin bana uzak olduğunu düşünsem elim sigara ve çakmaya gidiyor, bir çözüm değil tabiki ama yapıcak başka bişey gelmiyor aklıma.. Gönlüm kendi kendine mantık sormuyor artık git gide batıyorum bu balçık dolu çukurun içine senin hayallerinle beraber..
Sen yokken bir bedenden ziyade sadece bir gölgeyim bu dünyada.. zaten ne olursam oluyayım umrumda olmaz dediğim gibi sensiz sürekliği eksiğim ben, gücümün yettiği kadar sevmeye devam edicem seni, elbet birgün sende anlayacaksın beni ama anladığında bu etten ve kemikten bedenimden arkaya bişey kalacak mı ? işte bunun cevabını bende bilmiyorum sen olmadan bu dünyaya ne kadar daha dayana bilirim hiç bilmiyorum..
Hakim olamıyorum zamana sen olsanda geçiyor sen olmasanda ama genelde acı veriyor bana bu gece zaman.. Zaten zaman erimekten başka ne boka yarıyor ki ? bide ilaçtır diyorlar bu zaman kavramı için peki fazla ilaç zehir değil midir ? Aslında her geçen gün zehirliyorum kendimi sesnsizlik denen ve senden başka panzehiri bulunmayan bu zehir ile. Seni düşündükçe yüzüme bir gülümseme geliyor daha sonrada üşüdüğümü hissediyorum bu soğuk şehirde, kendimi hayallerle ısıtamıyorum olmuyor işte ve tamda o anda kalbimi kabuklarından kurtarıp soymak istiyorum ama gene altından sen çıkıyorsun ve sensizlikle üşümeye devam ediyorum..
Hayat artık anlamsızmaya başladı.. Git gide kaybolmaya başladım sensizlik içinde artık kendimi bile tanıyamaz hala geldim.. Ben böyle bir insan değildim ne oluyor bana demeye başladım kendi kendime sığamıyordum artık bu küçük dünyaya, belkide ölüp artık bitmek istiyordum.. Artık sensizliği kaldıramaz hale geldi bu bedenim sadece sigara ve alkol almaya başladım, en son ne zaman kahvaltı yaptığımı bile hatırlamıyorum çünkü sabah kalktıgımda ilk işim senden msj var mı dıye telefonuma bakma ve hemen arkasından bir sigara yakmak oluyor.. Mantıklı düşünemiyorum artık sürekli ''ya olmazsa ? ya beni sevmiyorsa ve sevemeyecekse ?'' Soruları geçmeye başladı aklımdan. Sanırım aklımı yıtırmeye başladım yada bilmiyorum ona yakın bişey, üstelik senin yüzünden TANRI'ya bile isyan etmeye başlamıştım ''Eğer o olmayacaksa amk cennet filan istemiyorum ben'' gibisinden sözleri çıkmaya başladı aklımın en ücra köşelerinden Çünkü ''O'' benim dinim,inancım,herşeyim..

Artık Tanrının beni sevip sevmemesi umrumda bile değil . Zaten sevdiğim kadın sevmemişti beni..


Gece...