Dumating and 1st year, 2nd sem. Nag-iiba na si Chad. Hindi na siya yung sweet na Chad. Yung laging magtetext, tatanungin kung kamain na ba ako. Hindi ako alam kung may nagawa ba ako na mali kaya siya nagkakaganyan pero hinayaan ko nalang din siya. Ayaw ko ng away eh.
Pero dumating sa point na ilang araw na talaga siya hindi nagtetext. Yung tipong umabot na sa 2 weeks. Nagdududa na ako, oo. Hindi naman yun mawawala lalo na't magkalayo kami. Pero kahit anong pagdududamg nararamamdaman ko, iniisip ko nalang busy siya. Mukha akong tanga diba?
December na. Birthday ko. Excited ako. Nagbakasakali kasi akong makatanggap na ng text galing sakanya. Yung tipong nobela. Yung hihimatayin ako sa kilig. Kaya lang natapos na lahat, wala pa din. Ni isang text galing sakanya, wala. Dun, dun ako na-galit sakanya. Kaya kung hindi niya ako itext, di hindi ko si din siya itetext. Sus! Akala niya sakin. Kaya ko din siyang tiisin no.
Bago mag-christmas break, napagplanuhan kong magsleep over sa bahay nila Nikka.
"Hindi ka niya binati nung birthday niya? Grabe naman."
"Ewan ko dun. TI nya!"
"Oh, chill ka lang girl. Relax. Inhale. Exhale."
"Haaay! Tulog na nga ako. Goodnight!"
Patulog na sana talaga ako ng biglang nagvibrate yung phone.
"Storbo naman. Madaling araw na, gm pa din ng gm." sabi ko sabay kuha ng phone sa ilalim ng unan ko.
Number lang. Globe pa. Eh sa smart ko nagtext. Sino naman kaya 'to. Binuksan ko.
: Mahal na mahal kita steff
Ha? Sino nanaman kayang ipaktong nanttrip sakin sa ganitong oras. Azar ha! Nireply ko.
: Lul. Sino ka ba?
: Sorry na mahal na mahal kuta steff ko
"Oh sht!" Napamura ako. Kinabahan ako bigla. Pero hindi pwede. Baka nanttrip lang talaga 'to.
"Lul ulit. Wag kang storbo. Matutulog na ako."
Naniwala na ako. Sa isang taon naming pagtetext, malamang alam na alam ko na kung pano siya magtext. Haaaay!
"Hon, sorry na mahal na mahal kita. Chad to globe ko binilhan kasi ako ni tito ng sim eh."
Sinuyo nya ako ng sinuyo na inabot na kami ng 1:30. Wala, bumigay pa din ako. Mahal ko eh. Ganon talaga.
