Senin İçin Yaşıyorum

1&Bölüm

Bölüm~1

Yine ve yeniden bir gün daha...

   Ben Minhue, Ho Minhue. 28 yaşındayım ve reklamcılık la ilgili bir şirkette çalışıyorum. Ailem, annem ve abim olaraka iki kişiye ayrılıyor. Annem ve abim aynı evde yaşıyorlar. Ben ise onlardan uzak yaşıyorum. Bu şirkette daha çok reklam senaryolarıyla uğraşıyorum.

   Sabah geç kalktığım için şirkete geç gitmek zorunda kaldım. Ofisin içine koşarak girdim o sırada ofisimdeki yönetici (müdür) dışarıya çıkıyordu. Önüne geçip saygıyla eğildim (selam vermek.) Kafamı geri kaldırdığımda elindeki ofis dosyasını hafif bir şekilde başıma vurarak dosyayı geri elime verdi.

- Bu kaçıncı geç kalışın Minhue!

- Müdür Kang gerçekten özür di-

- Her zaman bir bahane buluyorsun boş yere nefesini harcama, git elindeki dosyayi bilgisaya geçir ve değişiklikler yap!!

- Peki Müdür Kang

- Ve önce git kahvaltını yap

- Ve süreklipeki demeyi bırak

- Pek- Tamam müdür Kang

-Aishhh cidden üfff, diyip gitti neden bu kadar tepkisizdi...

...Bilgisayardaki yazıyı çıkartıp dosyanın içine koydum ve müdür Kang'ın yanına doğru gittim.

- Müdür Kang-

- Dosyayı ver

- Buyrun müdür Kang , dosyayı uzatmıştım dosyayı elimden alıp sayfalara tek tek bakmaya başladı daha sonra dosyayı masanın üstüne atıp

- Güzel olmamış tekrar yap

- Ama müdür Kang bu gün cuma erken çıkmam gere-

- En iyisini yapana kadar çıkmıyorsun

- Ama müdür Kang

- Bir işini yaparken başka işle meşgul olmamalıydın

- Peki Müdür Kang

- Acele etmeden düzgün yap eğer gene kötü olursa bu sefer sabaha kadar burada kalırsın

- Peki müdür Kang

- Ben sana ne demiştim

- Eğer kötü olursa sabah kadar burada kalıp iyisini yapacağımı söylediniz

- Hayır daha önce ne demiştim

- Hatırlamıyorum

- Bana peki deme demiştim

- Peki müdür Kang

- Aishh!

- Özür dilerim müdür Kang (başını eğerek söyler)

- Özür de dileme git işini yap

- Pee- Tamam müdür Kang

Masanın üstünden dosyayı alıp selam verdim ve kendi masama oturdum. Bilgisayarı açıp sunumu düzeltmeye çalıştım. Saat 1:30/2:00 civarı bir şeydi ve çok fazla uykum vardı. İşimi bitirip gitmek için sunumu hemen çıkartıp dosyaya koydum. Dosyayı alıp ayağı kalktım ve bir anda başım döndü sandalyenin üstüne düştüm. Başım haylada dönüyordu. Müdür Kang masasında yoktu şirkette kimse yoktu ne yapıcam. Sabahtan beri hiç bir şey yemiyorum. Keşke müdür Kang'ı dinleyip sabah kahvaltı yapsaydım. Böyle oturarak duramayacağımı anlayıp ayağa kalktım. Bir iki adım attıktan sonra yere düştüm. Yerden kalkmaya çalıştığımda müdür Kang'ın sesini duydum

- Minhue! İyi misin?

- E-e-e-evet

- Kalk hastaneye gidiyoruz

Elinde bir kaç poşet vardı onları masanın üstüne bırakıp beni kucağına aldı. Arabaya doğru ilerlemeye başlamıştık. Ben gözlerimi her kapatışımda "iyi misin" "bir şeyin yok dimi" "seni yormamaliydim" "keşke yemek almaya dışarı çıkmasaydım" "acıktığını düşünmüştüm benim hatam" gibi şeyler söyleyip duruyordu. Hastaneye geldiğimizde serum takmışlardı. Seruma eklenen ilaçtan dolayı uykum gelmişti , o yüzden uyumuştum kalktığım zaman hala daha gece olduğunu fark ettim . Telefonum sehpa nın üzerindeydi. Telefonumu alıp saate baktım 4.37 ' idi. Telefonumu kapatıp sehpa 'nın üstüne kaydum. Yatakta hafif doğrulup oturur pozisyona geldim. O sırada bir şey hareket etti. Ayyaklarımın oraya baktığımda müdür kang yerde oturmuş ellerini yatağın üstünde birleştirmiş başınıda ellerinin üstüne yerleştirmiş uyuyordu.