Fremione - Zacznijmy Od Nowa

V

Od tamtego wydarzenia, ja i Fred spędzaliśmy ze sobą więcej czasu niż zwykle. Czułam się bardzo swobodnie w jego towarzystwie, tak samo u boku jego brata bliźniaka. Miałam wrażenie, że Fred w jakiś sposób czuje się winny za to co się wydarzyło. Nie chciałam by w jakikolwiek sposób czuł, że oczekuje od niego przeprosin. To był wypadek, zawsze istnieje taka możliwość, że któreś z nas może nie wrócić. W końcu Voldemort i Śmierciożercy byli na wolności. 

Dni mijały, a nam ten czas upływał na rozmowach do późna, kąpielach w jeziorze. Razem z Ginny oczywiście plotkowałyśmy u siebie w pokoju jak co wieczór. Tak było i tym razem gdyby nie odwiedzili nas bliźniacy oraz Harry z Ronem.

- Ej, może zagramy w prawdę czy wyzwanie? - zapytała pełna entuzjazmu rudowłosa. 

Westchnęłam ciężko. Nie lubiłam tej gry i nie zamierzałam brać w niej udziału. 

- Odpuść Ginny, chociaż raz. 

Ku mojemu zaskoczeniu, te słowa wypowiedział Fred. Spojrzałam na niego a ten puścił mi oczko. Nieznacznie się uśmiechnęłam, bo widocznie jeden z bliźniaków musiał zauważyć mój brak chęci na uczestniczenie w tej beznadziejnej grze. Rudowłosa natomiast patrzyła na każdego z osobna szukając pomocy, ale kiedy jej nie otrzymała po prostu poddała się. 

Niedługo później Harry z Ronem opuścili pomieszczenie życząc nam wszystkim dobrej nocy. Zaraz za nim do spania udali się bliźniacy. Zostałyśmy same, więc miałam zamiar się położyć i jeszcze coś poczytać. Jednak Ginny postanowiła wkroczyć do akcji, ze swoimi mądrościami życiowymi. 

- Hermiona, zauważyłaś może, że Fred dziwnie się zachowuje? 

Uniosłam brew i spojrzałam na nią pytająco. Według mnie rudowłosy zachowywał się dość zwyczajnie.  

- Nie rozumiem dlaczego tak uważasz.

Ginny słysząc moją odpowiedź wywróciła oczami. Czasami naprawdę nie mam pojęcia o co jej chodzi w tych wszystkich wywodach i spekulacjach na dany temat. 

- Chodzi mi o to, że skupia na tobie dużo więcej uwagi niż zwykle. 

- Czy ty aby nie przesadzasz? - chciałam się roześmiać, ale to pewnie tylko by ją wkurzyło. 

- Ani trochę, jeszcze niedługo wspomnisz moje słowa. 

No tak, Wszystko Wiem Ginny musi akurat teraz wypalić jakimś tekstem. Westchnęłam ciężko już któryś raz tego dnia i odwróciłam się na drugi bok. Teraz długo nie będę mogła zasnąć, myśląc nad tym co chciała mi właściwie zasugerować rudowłosa. 

~*~

Nie mogłem zasnąć. Myślałem o Hermionie oraz o tym co się ostatnio wydarzyło. Spędzaliśmy ze sobą coraz więcej czasu, a ja łapałem się na tym, że zbyt intensywnie się jej przyglądam. W końcu ktoś pomyśli, że jeszcze się w niej zakochałem. 

Na samą myśl o tym, zaśmiałem się w duchu. Hermiona co prawda była ładna, ale to tylko przyjaciółka. Zacząłem poświęcać jej więcej czasu przez ten nieszczęśliwy wypadek. Czuję się poniekąd winny, że nie zrobiłem więcej aby jej pomóc. Może to przez to chcę być blisko niej i w jakiś sposób jej to wszystko wynagrodzić? 

Postanowiłem zejść do kuchni po szklankę wody czy może nawet jakąś przekąskę. Oby to pomogło mi zasnąć. 

Kiedy już wchodziłem do kuchni, przy ladzie stał nie kto inny jak Miona. Chwila, Miona? Chyba za często z nią jednak przebywam. Ubrana w szorty oraz zwykłą koszulkę na ramiączkach, spoglądała przed siebie jakby o czymś intensywnie myślała. Może by tak ją przestraszyć? 

- Nie wiedziałem, że ktoś tak samo jak i ja ma problemy ze snem. 

Słysząc mój głos wzdrygnęła się i nerwowo poprawiła włosy. Robiła tak tylko wtedy kiedy wyraźnie się zdenerwuje lub zawstydzi. Fred, zdecydowanie za dużo czasu z nią spędzasz, za dużo. 

- Możemy porozmawiać? 

Nie tego się spodziewałem. Wyglądała na zmartwioną, ale jednocześnie w jakiś dziwny sposób spokojną. Tak jakby to była tylko czysta formalność. A przecież te słowa nie zależnie od sytuacji zawsze brzmią groźnie. 

- Pewnie. 

To może być długa noc. 

-------------

Hej, to ja ponownie! 

Rozdziały będą tak wyglądać ze względu na to, że w mojej głowie zrodziła się całkowicie inna koncepcja poprowadzenia tej historii.