FIRST LOVE

Manevi ABİM.

Nasıl yani BTS ile albüm mü çıkartacağız?
Ben bunları düşünüp olayın şokunu atlatmaya çalışırken Jisoo sırtımı sıvazlayıp öksürüğümü atlatmama yardımcı oluyor,Lisada halime gülüyordu.

"Gerçekten mi"  diye sordu Rose
Öksürüğüm durdurken verecegi cevap için Jennie ye bakıyordum.
"Evet, Yarın sabah bighit binasında toplantı olacakmiş,Menejer bu gün erken bitirip çıkmamızı ve dinlenmemizi söyledi"  dedi Jennie.

Ben hala algılamakta güçlük çektiğim olayın şokunu üzerimden atamamışken kızlar soyunma odasına doğru yol almişlardı bile...hemen kendimi toparlayıp arkalarından gittim.Üzerimizi değiştirip arabaya bindik.

Aslinda sevinmiştim yani hiç yoktan J-hope vardı...(hiç yoqtan mı??!) Onunla önceden çok yakindım, önceden deken ilkokul yıllarımda Hep en zor zamanlarımda yanımda olup beni desteklemiştir.

----FlashBack----
Anne ve Babamin ölümünden sonra 3 ayımı  yetimhanede geçirmiştim ve ömrümün en kötü dönemleriydi her sabah yetimhanenin bodrum katındaki simsiyah odada ellenin ve ayakların bağlı bir şekilde sabaha kadar ac ve susuz beklemek ne kadar iyi olabilirdi ki  bide buna ceza diyorlar...en sonunda dayanamayıp

kaçmıştım,Birşekilde Türkiyedeki teyzem bana ulaşip beni yanına almiştı,Teyzemin yanına geldiğim dönemde daha 19 yaşında genç bir kızdı,Benim yüzümden çoğu gençin yükleyemeyeceği sorunların altına girdi.Aşçılık okuyorduğu için  çoğu zaman evde olamıyordu ve tek kaliyordum...
Annemin Türk babamın Koreli olması sayesinde 2 dilide iyi derecede biliyordum sadece pratigim yoktu...Ilkokula başladığim dönemin ilk haftaları cidden zordu Sınıfların kalabalik oluşuşu bile benim için bir probemdi.
Yine bir gün kantinden ölmaden çıkmaya çalışırken bir duvara çarptım başımı  tutup yukarı baktığimda benden hem yaşca hem boyca buyük bir çocuk olduğunu ankadım
"Ah~başım ,Ya!önüne baksana."bi anlık sinirle korece söylemistim.
"Omo.Ne?.Sen korelimisin? Bu Koreceyi nerden biliyor... derken kafami kaldıp çocuğa dikkatli baktığimda gözlerinin çekik olsugunu  oladugunu göremle anlamistim Koreliydi .(asla Cin yada Japon olamaz bize gore her çekik Koreli.kkk)
"Evet"  dedim soguk bir ses tonuyla.
"Omo,..burada mi okuyorsun?"
"Sence" dediğim şeyle gözdevirip
Önce bana sonra kantine bakarak
"Yemek yedin mi?" Dedi...dediği şeyi anlamamıştım "Ne,Aa haýir cok kalabalık"  dedim sesizce.
"Haa, anladım boyun yetmedi yani.Tamam ver ben alayım  sana."
Resmen dalga geçiryor Döverim Lan ben bunu diye içimden geçirirken elimdeki parayı kaptıği gibi kantinin ićine dogru ilerledi bense  sadece arkasından bakıyordum .
Sonra arkasıni dönüp bana bakarak seslendi "Simit ve meyve suyu alıyroum"  tepki vermeden sadece onu izliyorudum. Iki dakika içersinde alıp gelmişti kolumdan tutup dışarı cıkartti ve elindekileri bana verdi.
"Bu arada Rica ederim" dedi,tek kaşımi kaldırıp ona delimi bu bakısı atarken "Teşekkür ettin ya hani"
Anlamiştım ne demek isteniğini basımı egerek hafif kısık bir sesle "saol" dedim sadece.Bana sağ elini uzatarak "Bu arada ben Jung Hoseok,Sen?" Dedi gülerek,..bir insan nasik her saniye gülebilir? düşüncelerimden sıyrılıp "Soo Young"  dedim." Bu arada bundan sonra boyun yetmediginde yada senin deyiminle kantin kalabalik olduğunda bana gel ben alırim sana yemeğini...Tamam mi Bücür? Dedi. Ne büçür mü? Cidden nereden bulaştım ki ,derken zil caldı artık nasıl yiyeceksem bunalrı "Aa,zil caldı bu elindekileri masanin altına koy ve üstünü peceteyle ört bir dahaki tenefüsde yersin...Hadi cabuk sınıfına"
Diye aceleyel beni ittirmeye basladı. "Tamam.Dur bi gidiyorum." Dedim "Görüşürüz," dedi ....ve dedigi gibide olmustu ilkolkum bitene kadar hep yanimdaydı ,Beni nasil sevindirecegini iyi biliyordu.Aldigim psikolojik destekle ve Hoseok sayesinde  daha iyi oluyordum.

------FashBack Son----
Vay be ...Kendini cok gelistirp Cok yuksek yerlere geldi.Aceba beni hatırlar mı? Diye düsünürken arabanın durmasıyla düsüncelerimle beraber arabadan inip eve girdim.Herkez kendini bir yere atti.
"Kızlar ne düşünuyorsunuz ortak albüm çıkarma  hakkinda?"  dedi Rose.
"Ben şu an ne kadar zorlanacağımızı düşünüyorum...Cidden çok yorucu bir dönem olacak."  Dedi Jennie.Herkez onaylarcasına basıni salladı.
"Ben yarın ne giysem onu düşünüyorum." Lisanin dedigi şeyle ona sen ciddimsini bakısı atıyorduk ki
"Ne yaa,Ilk izlenim her zaman çok önemlidir" bilge bir şekilde konustu.
Herkez sabir dilerken ben gülüyordum.
"Ben şu anda, acaba onlar ne düsünüyordur? Sorusuyla meşgulüm." Jisoo nun Dedigi şeyle herkez saskinca ona baktı.
Harbiden acaba ne düşünüyorlar.
"Ee,Lena sen ?" Dedi Lisa
"Ben mi?He ben şu anda...Hepinizin dedigi şeyleri düşünmeye başladım."  Dedim gülerek.
"Neyse kızlar,hadi yatalım yarın zor bir gün bizi bekliyor." Dedi Jennie,  Başımla onayalyip odama cıktım.Üzerimi değiştirip kendimi yatağa attım.
Yarıni düşünürken gözlerim kapanmaya başlamıştı.

~~~~~~~
MERHABA...
Umarım bolumu beyenirsiniz.