Endless Love(On Going)

Prolugue

-----

Song: You make me smile(Justin Vasquez)

"I  recommended it to play when your at the part where they meet."

Wag tuluran Spoiler rin ako :)

-------

Prolugue...

Isang malaki at bagong magarang bahay ang nakatirik Sa dakong itaas ng overlooking na city ang tinitirihan ng aking pamilya.Mula rito Ay makikita Mo ang mga magagarang bahay At malalaking Buildings at ang mga Tao Sa ibaba na parang kasinliliit na lamang ng mga langgam.Sobrang Nakakarelax ang tanawin ng paligid rito.

Nakatayo ako ngayon Sa isang Terrace na nakapalibot Sa malaking bahay.Siguro kapag lumapit ka sakin ngayon Ay Mararamdaman Mo nalang ang aura Kong sobrang lungkot.Kinagat KO ang aking Labi upang hindi tumulo ang luhang bumubuo sa gilid ng aking mata.Habang sa likuran ko ay nagtatalo ang aking mga magulang.

"How many times do i have to tell you i dont have any other women beside you!"Sigaw ni Papa.

"Edward!, Hindi ako maniniwala sayo hanggang sa hindi mo inaamin saakin ang Katotohanan na may iba kana! Hindi ako bulag!"nasaktan ako ng marinig kong pumiyok ang boses ni mama.Nilingon ko sila at nakita kong nagiimpake si mama ng gamit naming dalawa."Isasama ko ang anak ko! Ayokong Mabuhay siya kasama ninyo nung Babae mo!"Dagdag pa ni mama.Walang nagawa si papa kungdi ang panuorin siya habang nagpipigil ng kaniyang galit.Sa hitsura niya ngayon ay parang nagkaruon ng bikig sa lalamunan nito kaya hindi siya makapagsalita.

"Rowena...please..."Hinawakan ni papa ang braso ni mama na ngayon ay napatigil sa kaniyang ginagawa at Napahagulgol sa dibdib Ni papa."Alam mona mang ikaw ang mahal ko at ang anak natin...Hinding hindi ko kayang Mag loko sayo.."Agad na nanghina ang aking mga tuhod sa aking nakikita.

Ibinaling ko nalang muli ang tingin sa
bayan at hinayaang tumulo ang mga luha ko.Bakit ba ganuon kahirap ang magkaruon ng perfect family? Bakit lagi nalang hindi puwedeng hindi nag-aaway ang mga magulang natin.Alam ko sa bawat relasyon at Pamilya ay normal lang ang pag aaway ng isang magkarelasyon.Ngunit bakit Minsan ay Kapag nag aaway ay iisa lang ang nagtataguyod o nagaayos ng problema? Hindi ba puwedeng dalawa kayong mag ayos para matapos agad?

kahit na nasamurang idad palang ako Parang matanda na kung mag-isip.Maaga akong namulat sa mga bagay bagay.Hindi ko masisi ang sarili ko kung bakit ako nagkaganito.

Habang lutang at maraming iniisip ay nakuha agad ng atensyon ko yung saranggola na may ibat ibang kulay.

Nakakainggit naman pala ang saranggola.Parang ang gaan ng lahat ng sakanya.Sana katulad niya ako.Sana katulad ako ng saranggola na malaya at Malayo sa Lungkot.

As a 9 years old kid..

Before i knew it,I burst out of the house not caring about my parents whose yelling my name,I was running down the road looking for whoever owned that beautiful kite up in the sky.Gusto ko sanang makita ito at itanong kung paano niya nagawa ang saranggolang iyon.Lakad lang ako ng lakad hanggang sa nadala ako ng aking mga paa sa malawak na park ng village kung saan napapaligiran ito ng mga puno.

Sa gitna niyon nakita ko ang saranggola na nakalapag sa lupa.

Let's fly together.

Iyon ang nabasa ko na nakasulat sa saranggola ng damputin ko ito.
Hinayaan kong mamalibis ang luha ko sa aking mga mata.

paano naako lilipad kung ang pakiramdam ko ay naputulan ako ng pakpak?

"Di mo ba alam na mamamaga ang mga mata mo pag iyak ka ng iyak?"Anang tinig ng isang lalaki mula sa likuran ko."At pagnamamaga ang mata mo, papangit ka."I faced him.Isang lalaki na mas matangkad saakin ng kaunti ang nasaharapan ko.Itsura palang niya ay mukha ng masmatanda saakin ng isang taon.He had this cute smile on his face na nagpapabilis ng tibok ng puso ko.Mukhang lalabas nayata ang puso ko ng ngumiti pa siya ng malaki dahilan para makita ko ang dimples niya.

Pero mas lalo akong napukaw sa mga mata niya.There was a glow of happiness in his eyes.Nakakahawa iyon.Parang bigla nalang gumaan ang pakiramdam ko.

"Gusto mo sayo nalang?"tanong nito na kinagulat ko.

"You made this?"I asked habang Tinitignan ng mabuti yung saranggola.I hope i can make one like this.

"Yes"Sagot nito."Alam mo tuwing nakakakita ako ng saranggola gumagaan ang pakiramdam ko.Para kasi akong lumilipad at bigla nalang nawawala ang mga problema ko."I said."Bakit mo nga pala ibinibigay saakin?"Tiningala ko ito at naghihintay ng sagot niya.Ang ganda ganda ng saranggola at mukhang pinag hirapan niya ito tapos ibibigay lang niya saakin na ngayon niya lang nakilala?

"Because i want to make you happy."Sabi nito at may masayang ngiti sa kanyang mga labi."Hindi ka
ba magiging happy pag nakikita mo ang ibat ibang kulay ng saranggola?"Hindi agad ako nakasagot pero sigurado ako na nababasa niya sa aking mga mata ang kalungkutan.

"Gusto mo lipad nalang tayo?"

"Paano?"Naluluha na naman ang aking mga mata ng maalala ko ulit ang pag aaway ng aking mga magulang.Ayoko munang umuwi at harapin silang dalawa dahil alam kong ako lang ang mahihirapan.

"Ganito lang.."Lumapit siya saakin at itinaas ang laylayan ng kaniyang tshirt para pahiran ang luha sa aking mga mata at pisngi.Pagkatapos ay inakay ako nito sa pinakatuktok ng Slide.He was holding me tight preventing me from falling off.

"Im flying now!! Yieeee!!!!"Pumikit ako feeling the wind hitting my face.Just like im really flying.I want to be like this forever Away from the pain.I wish I can really fly away from all the problems.

I wish....

"It's fun right--AHHH!!"I almost fell but luckily He caught me fast and hold me close to him."You ok?"Tanong nito.Hindi agad ako nakasagot.I was loss in his eyes full of fear.Napalunok ako sa kaba.

"Hey.."Nabalik naman ako sa sarili ko at Napansin ko ka agad kung gaano kami kalapit sa isat-isa.

Mabilis akong lumayo sa kaniya.I know im too young to fell in love but i think i just fall for a guy that i just met.

"Y-yeah AHAHAHH that was close!"He frown at me but after that he laugh and Pat my head."Your cute."Ito nanaman yung ngiti niyang nagpapabilis ng tibok ng puso ko.Gusto ko tuloy tusukin yung dimple niya.

Nako po..

yari talaga ako kay mama kapag nakita niya akong maharot.

That was the first and last time i saw him before my parents drag me home were i feel like i cant fly.I even forgot to ask his name....But i will name him

My wings...