Tommorow AFTER Tomorrow (future tense) Completed

Chapter 15

[Broken Hearts 15]

Ilang Oras akong nanatili muna sa tent ko habang si Marcus ay naghahanap ng mga kahoy at naghahanda ng makakain namin mamaya medyo may galit ako kay Marcus pero di naman gaano ka laki dahil sa nangyari din kanina kaya di ko siya sinamahan mag hanap ng kahoy, si Zarina naman ay nasa tent niya.

Di naman masyadong malaki ang tent naming tatlo, di rin masyadong maliit yung katamtaman lang mga tatlong tao lang ang makaka pasok, kaya kapag kanya kanya kami, marami pang space ang magagamit ko.

Parang di ako mapakali ngayon, parang nagka LQ kasi kami ni Zarina, gusto ko siyang suyuin, pero na totorpe ako.. huhuhu... sinuyo niya nga ako kanina eh, kaya dapat suyuin ko din siya. waaah! kinkabahan ako!

Lumabas na ako ng tent ko at dahandahan akong pumunta sa tent ni Zarina, kada hakbang ko ay parang lalamunin ako ng lupa. anglakas din ng kabog ng dibdib ko, at parang nanginginit ang mukha ko. waaaah!

Dahan dahan ko namang binuksan ang Zipper ng tent niya at pumasok na ako, pag pasok ko nakita kong natatakloban ng kumot ang buong katawan niya, at mukang may ilaw sa loob ng kumot, parang gumagamit siya ng cellphone sa loob. napansin niya siguro na parang may tao na pumasok sa tent niya kaya agad niyang pinatay ito.

"a-ahmm? Z-zarina? okay ka lang ba? s-sorry kanina" paglalambing ko sa kaniya, itinago ko nalang lahat ng pride ko para sa babaeng mahal ko, di kasi ako ganoong tao, mapride ako at kahit ako ang may kasalanan hinding hindi ako mag sosorry, pero lahat nang iyon nag bago, simula ng mapunta ako sa panahong ito.

"okay lang tulungan mo na si Marcus doon, umalis ka na dito, okay langa ko" galit na tugon niya, napa tssk tssk nalang ako, mukang malalim talaga ang galit ni Zarin sa akin, bakit kaya? ano kaya ang tunay na dahilan?

"ayoko! aalis lang ako dito kapag kinausap mo na ako ng maayos" Sagot ko naman sa kaniya saby cross arms pa.

"K fine!" Agad naman siyang lumabas sa kumot niya at nagpa whatever look nalang.

"eto na kakausapin na kita ng maayos, lumabas kana dito at tulungan mo na si Marcus dahil okay lang ako" parang di pa rin ako kumbinsido eh kaya lpyumuko na lang ako sa hiya.

" hindi ka okay eh sorry na kasi, alam kung wala akong karapatan lambingin ka dahil manliligaw mo palang ako at wala pa akong permanenteng pwesto diyan sa puso mo. kaya hindi ako aalis dito hangga't hindi ka okay" sagot ko sa kaniya habang nakayuko pa din dahil sa hiya.

"yan! diyan ka na naman sa pakitid kitid utak mo! kahit manliligaw pa lamang kita at di pa kita sinasagot! alam mo naman diba na ikaw lang ang laman ng puso ko?! bakit hindi mo pa matanggap yun?! gusto mo ba talagang ipamukha ko sa iyo at pagsigawan ko sa bundok na tu ang pangalan mo?!" Nagulat ako sa sinabi ni Zarina sa tono niya na mukang galit at parang iiyak na.. hindi niya kasi pinaparamdam sa akin na ganon din ang nararamdaman niya kaya pasensiya na Zarina.

"Uno, listen to me okay? I loved you, and I will always be! kaya puntahan mo na ngayon si Marcus dahil hindi ako galit sa'yo sadyang nakiya lang ako kanina kaya I walked out na lang" Tugon ni Zarina sa akin, habang magkaharao kami at hinahawakan niya ang dalawang braso ko, napa smirk nalamang ako dahil parang na speechless ako. Kaya pala nag walk out siya dahil na hiya lang talaga siya kanina. ang kitid pala talaga ng up utak ko huhuhu..

"Sorry din, dahil ang kitid ng utak ng lalaking nanliligaw sa'yo, siguro kaya hindi ako naka graduate sa lawschool, eh dahil sa makitid ang utak ko hehe" pabebe mode na sabi ko sa kaniya sabay kamot ng ulo ko HAHAHA..

"Now you know?, just kidding!" napa tssk, tssk na lang ako sa kaniya.

"Wow ha! of course its just one of my lame joke again, do you really think im that stupid? mataas kaya ang mga grades ko sa Law School halos lahat plot 1 tsarot! And wait there's more! Im a schoolar because of my sport, MVP kaya ako sa Track N' Field, so you should be proud to your future boyfriend.."